J Sex Res. 2020 20 december; 1-6.
Arne Dekker 1, Frederike Wenzlaff 1, Sarah V Biedermann 2, Peer Briken 1, Johannes Fuss 1
PMID: 33345628
DOI: 10.1080/00224499.2020.1856316
Abstract
Het gebruik van virtual reality (VR) pornografie is de afgelopen jaren toegenomen. Anekdotisch bewijs suggereert dat de steile toename mogelijk wordt veroorzaakt door een essentieel verschil met traditionele pornografie, namelijk sterke gevoelens van intimiteit en de illusie van interactie met de pornoacteurs. De huidige studie is de eerste die dit onderwerp systematisch behandelt in een experimenteel ontwerp. Vijftig gezonde mannelijke deelnemers keken op opeenvolgende dagen in het laboratorium naar twee pornofilms, willekeurig één in VR en één traditionele tweedimensionale (2D) film. De perceptie van 2D- en VR-pornografie werd beoordeeld met behulp van verschillende zelfrapportagemaatregelen. Verder werd de rol van het sociale neuropeptide oxytocine bij het faciliteren van intimiteit en interactie bestudeerd. In de VR-toestand voelden de deelnemers zich meer gewenst, meer geflirt, meer in de ogen gekeken. Ze voelden zich ook eerder verbonden met de acteurs en voelden eerder de drang om met hen om te gaan. Interessant is dat de speekselconcentraties van oxytocine verband hielden met het waargenomen oogcontact met de virtuele personen, wat duidt op een rol voor het sociale neuropeptide in de perceptie van verhoogde intimiteit en interactie in VR. VR-pornografie lijkt dus een krachtig hulpmiddel te zijn om de illusie van intieme seksuele ervaringen op te wekken.
;
