Neurosci Biobehav Rev. 2014 Jan; 38: 38-59. doi: 10.1016 / j.neubiorev.2013.10.014.
Brom M1, Beide S2, Laan E3, Everaerd W4, Spinhoven P5.
Abstract
Veel theorieën over seksueel gedrag van mensen veronderstellen dat seksuele stimuli opwindende eigenschappen verkrijgen via associatieve leerprocessen. Het is algemeen aanvaard dat klassieke conditionering bijdraagt aan de etiologie van zowel normaal als onaangepast menselijk gedrag. Ondanks het veronderstelde belang van basisleerprocessen in seksueel gedrag, is onderzoek naar klassieke conditionering van de seksuele respons bij mensen schaars. In deze paper worden dierstudies en studies bij mensen over de rol van pavloviaanse conditionering op seksuele responsen besproken. Dieronderzoek toont robuuste, directe effecten van conditioneringsprocessen op partner- en plaatsvoorkeur. Over het contrast is het empirische onderzoek met mensen op dit gebied beperkt en eerdere studies binnen dit veld worden geplaagd door methodologische verwarringen. Hoewel recente experimentele demonstraties van menselijke seksuele conditionering niet talrijk noch robuust zijn, bleek seksuele opwinding conditioneel te zijn bij zowel mannen als vrouwen. De huidige paper dient om de belangrijkste empirische bevindingen te benadrukken en om het inzicht in hoe stimuli seksueel opwindende waarde kunnen verwerven te vernieuwen. Hierbij worden ook gerelateerde neurobiologische processen bij beloningsleren besproken. Ten slotte worden de verbanden tussen dier- en mensonderzoek naar de conditioneerbaarheid van seksuele reacties besproken en worden suggesties voor toekomstige richtingen in menselijk onderzoek gegeven.
trefwoorden:
Klassieke conditionering; Incentive saillantie; Beloning; Seksuele opwinding; Seksuele motivatie
;
