Front Psychol. 2017 Apr 10; 8: 526. doi: 10.3389 / fpsyg.2017.00526.
Deng LY1, Liu L2, Xia CC2,3, Lan J2, Zhang JT4,5, Fang XY2.
Abstrakcyjny
Pragnienie, jako główna cecha uzależnienia i prekursor nawrotów, jest ostatnio przedmiotem interwencji w zakresie uzależnień. Podczas gdy internetowe zaburzenia gry (IGD), rozumiane jako nałóg behawioralny, to brak skutecznej praktyki terapeutycznej i badanie jej mechanizmu. Celem tego badania jest sprawdzenie skuteczności i wykrycie aktywnych składników interwencji zachowań związanych z głodem (CBI) w łagodzeniu IGD wśród młodych dorosłych. Ogół studentów college'u 63 z IGD zostało przydzielonych do grupy interwencyjnej (sześciostrefowa interwencja CBI) lub grupy kontrolnej oczekującej. Strukturalne kwestionariusze były podawane podczas interwencji poprzedzającej interwencję (T1), po interwencji (T2), 3-miesiąc obserwacji (T3) i obserwacji 6-miesiąc (T4). W porównaniu z grupą kontrolną stwierdzono znaczny spadek nasilenia IGD w grupie interwencyjnej po interwencji i trwał do 6 miesięcy po interwencji. Zmiany wartości łaknienia mogą częściowo pośredniczyć w związku między interwencją a zmianami IGD wśród wszystkich testów efektów (natychmiastowe, T2-T1, krótkoterminowe, T3-T1 oraz efekty długoterminowe, T4-T1). Co więcej, badania nad aktywnymi składnikami interwencji wykazały obniżenie depresji i przesunięcie potrzeb psychologicznych z Internetu na rzeczywiste życie, które w znacznym stopniu przewidują złagodzenie głodu zarówno po interwencji, jak iw obserwacji 6 po miesiącu. Chociaż wstępne, obecne badanie dostarcza dowodów na wartość praktyk interwencyjnych ukierunkowanych na głód w leczeniu IGD i identyfikuje dwa potencjalne składniki czynne do łagodzenia głodu, a długoterminowe korzyści terapeutyczne są dalej przyznawane.
- Nazwa rejestru: Mechanizm behawioralny i mózgowy IGD;
- URL: https://www.clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02550405;
- Numer rejestracyjny: NCT02550405.
SŁOWA KLUCZOWE: aktywne składniki; Studenci; interwencja pożądania; depresja; zaburzenia gry internetowej; potrzeby psychologiczne
PMID: 28443046
PMCID: PMC5385373
DOI: 10.3389 / fpsyg.2017.00526
Wprowadzenie
Gry internetowe stały się niezastąpioną rozrywką dla nastolatków i dorosłych (PC Gaming Alliance, 2013; China Internet Network Information Center, 2016). W szczególności w 2012 ponad miliard osób grało w gry na całym świecie (PC Gaming Alliance, 2013). Według 2015 w Chinach było 0.38 miliardów użytkowników gier internetowych, w tym głównie młodzież i młodzi ludzie w wieku od 10 do 29 (China Internet Network Information Center, 2016). Zaburzenia gier internetowych (IGD), z zachorowalnością IGD na 8 – 13.7% na kontynencie (Blokuj, 2008; Cao i in., 2011) i 46% na obszarze Tajwanu (Wan and Chiou, 2006), jako najbardziej rozpowszechniony podtyp (57.5%) zaburzeń uzależnienia od Internetu (IAD; Chen i wsp., 2014), jest zdefiniowany jako trwałe i powtarzające się korzystanie z Internetu do gier (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013). Biorąc pod uwagę rosnącą częstość występowania i negatywne konsekwencje (np. Słabe wyniki w nauce, zaburzenia interakcji społecznych, dysfunkcjonalne funkcjonowanie poznawcze, niskie samopoczucie i wysoka samotność; zaburzenia psychosomatyczne; Kuss, 2013) IGD została ostatnio włączona do piątej edycji Diagnostic and Statistical Manuał of Mental Disorders (DSM-5) jako zaburzenia wymagającego dalszych badań (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013). Dlatego potrzebne są dalsze badania nad opracowaniem skuteczniejszych interwencji.
Dowody z zaburzeń związanych z używaniem substancji (SUD) ujawniły, że pragnienie, jako stan motywacyjny związany z silnym pragnieniem zażywania narkotyków, odgrywa ważną rolę w bezpośrednim ukierunkowaniu na kompulsywne zażywanie narkotyków i nawroty (Tiffany and Wray, 2012), który również został poparty najnowszymi danymi wykazującymi pośrednie skutki głodu na leczenie i wyniki (Ferguson i Shiffman, 2009; Witkiewitz i in., 2011) i jego neuronowe podstawy (Kober i in., 2010; Sinha, 2013; Westbrook i in., 2013).
W przypadku uzależnienia od zachowania dowody z zaburzeń hazardowych (GD) pociągają za sobą głód podstawowego komponentu (Potenza, 2008), jego rola w ocenie wyników leczenia (Grant i in., 2003), jak również jego rolę jako celu leczenia (Kim i Grant, 2001). Badania nad leczeniem w GD odnoszą się zarówno do psychoterapeutycznych, jak i farmakologicznych podejść z późniejszym dominującym (Brewer i in., 2008; Leeman i Potenza, 2012; Yip i Potenza, 2014). Wśród farmakoterapii przeprowadzono wstępne badania nad związkami między głodem / impulsywnością a wynikami leczenia w celu zbadania skuteczności antagonistów opioidów / inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, przy czym antagoniści opioidów mają bardziej spójną skuteczność w zmniejszaniu głodu i ciężkości uzależnienia (Brewer i in., 2008; Leeman i Potenza, 2012). Ponadto wiele terapii behawioralnych wykazało wpływ na leczenie objawów GD (np. Popędów hazardowych) i zachowań związanych z hazardem (Brewer i in., 2008; Yip i Potenza, 2014).
Jeśli chodzi o IGD, głód gier został udoskonalony i pokazał centralną krytykę diagnostyki IGD (Ko et al., 2014), składnik uzależniających zachowań (Kuss i Griffiths, 2012), a także jego substraty neuronowe leżące u podstaw (Ko i in., 2009a, 2013; Liu i wsp., 2016) i wskaźnik wyników leczenia (Han i in., 2010, 2012). Jednak to, czy głód może odgrywać rolę jako cel kliniczny w leczeniu IGD, pozostaje do zbadania.
Zgodnie z istniejącymi badaniami interwencyjnymi w IGD, podejścia skupiają się głównie na interwencjach psychoterapeutycznych i farmakologicznych z przewagą pierwszych (Winkler i in., 2013; King i Delfabbro, 2014). Istniejące praktyki interwencji psychoterapeutycznej skupiają się głównie na objawach, zachowaniach związanych z grami i poznaniach związanych z grami internetowymi (Winkler i in., 2013; King i Delfabbro, 2014), bez odniesienia do czynników związanych z uzależnieniem i nawrotem, takich jak głód. Chociaż niektóre wcześniejsze praktyki interwencji farmakologicznej wykazały wpływ leków na łagodzenie zachcianek związanych z grami online (Han i in., 2010; Kim i wsp., 2012), podstawowe mechanizmy nie zostały dotychczas ujawnione. Następnie, jako częste ograniczenie dotychczasowych badań interwencyjnych, tylko trzy z całych jedenastu badań (Du i in., 2010; Su i in., 2011; Kim i wsp., 2012) przeprowadził ocenę uzupełniającą, z okresami obserwacji od miesiąca 1 (Su i in., 2011) do 6 miesięcy (Du i in., 2010; Kim i wsp., 2012). Ponieważ nawrót jest kluczowym wskaźnikiem wyniku interwencji (King i Delfabbro, 2014; Sayette, 2016) długoterminowe śledzenie obserwacji ma ogromne znaczenie. Ponadto, ponieważ badania interwencyjne koncentrują się coraz bardziej na mechanizmach zmian behawioralnych (Longabaugh i Magill, 2011), badanie składników aktywnego leczenia, które może prowadzić do lepszego zrozumienia stanu, ma znaczenie w dalszym wykazywaniu mechanizmów określonych interwencji terapeutycznych. W związku z tym zbadane zostaną składniki aktywne i mechanizmy zmiany operacyjnej interwencji zachowań głodowych (CBI).
O pragnieniu
Pragnienie, określane jako stan pobudzający narkotyki, motywujące do używania narkotyków, od dawna stanowi główny przedmiot badań w dziedzinie uzależnienia (Sayette, 2016). Od dwudziestego pierwszego wieku opublikowano tysiące badań dotyczących pragnienia (Tiffany and Wray, 2012), które do pewnego stopnia mogą prowadzić do niedawnego włączenia jako kryterium diagnostycznego zaburzeń zażywania substancji w piątej edycji podręcznika Diagnostic and Statistical Manual Disorders (DSM-5; Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013).
Pragnienie odgrywa kluczową rolę w przewidywaniu i prowadzeniu uzależniających zachowań (Serre i in., 2015) i nawrót (Baker i in., 2006), co wykazano w wielu badaniach, w tym w praktykach interwencyjnych (Sayette i Tiffany, 2013). Podobnie, w dziedzinie IGD, badania potwierdziły również, że kryterium głodu alkoholu miało dokładność diagnostyczną 88%, aby odróżnić studentów uniwersyteckich od IGD od studentów z remisją (Ko et al., 2014), i że leczenie przedłużonym uwalnianiem bupropionu, które, jak stwierdzono, łagodzi głód narkotyków, znacząco zmniejszyło całkowity czas gry i aktywności regionów mózgu związanych z cue (Han i in., 2010).
W przypadku mechanizmu interwencji ukierunkowanej na pożądanie istnieją dwie ścieżki przyczynowe: pożądana redukcja reaktywności w sposób oddolny i regulacja pragnienia w sposób odgórny (Sinha, 2013; Westbrook i in., 2013). Pierwsze odnosi się do bezpośredniego zmniejszenia reaktywności głodu i kręgów neuronowych leżących u podstaw, poprzez osłabienie negatywnych stanów afektywnych, kompulsywnych stanów „chęci” lub osłabienie związku między związaną z uzależnieniem ekspozycją na bodźce a pragnieniem lub poszukiwaniem narkotyków. Jeśli chodzi o ścieżkę odgórną, duża część pracy zidentyfikowała zakłócenia kontroli hamowania nad podejściem behawioralnym (Sayette i Creswell, 2016), co zostało wykazane przez dowody neuronalne z interwencji regulującej pragnienie (Kober i in., 2010). Poprawa samokontroli i regulacja głodu może na dłuższą metę zmniejszyć reaktywację obwodów głodu, które wyzwalają zbliżające się zachowania (Sinha, 2013). Ponieważ żadne wcześniejsze badania, według naszej wiedzy, nie obejmowały zarówno elementów strategii tłumienia głodu, jak i strategii kontroli hamującej w ramach praktyki interwencyjnej, potencjalne skutki dwóch ścieżek redukcji głodu nie są jasne.
Ścieżka oddolna
Pragnienie i emocje
Zgodnie z wcześniej przedstawionymi modelami (Baker i in., 2004) uzależnienie jest rozwijane przez asocjacyjne mechanizmy uczenia się i utrwalane przez negatywne wzmocnienie. Ugruntowane wspomnienia asocjacyjne między stanami negatywnymi (np. „Podkreślonymi”) afektywnymi i używaniem substancji przez osoby z SUD mogą wywołać pragnienie substancji (Westbrook i in., 2013) i nawrót (Skinner i Aubin, 2010). Korelacja między negatywnym afektem a żądzą hazardu ujawniła się również w GD (de Castro i in., 2007), a negatywny wpływ wraz z głodem jako wynikiem leczenia wykazano wrażliwość na leczenie farmakologiczne (Fong i in., 2008). Coraz więcej dowodów sugeruje współwystępowanie IGD i negatywnych doświadczeń afektywnych (np. Depresja; Meng i in., 2014; Zhang i in., 2015; Yao i wsp., 2017), dzięki wstępnej interwencji za pomocą medytacji uważności, znalazł swój efekt w redukcji negatywnego afektu (Yao i wsp., 2017). Co więcej, dowody z interwencji wskazują, że interwencje oparte na uważności okazały się skuteczne w ograniczaniu głodu głównie poprzez łagodzenie negatywnych stanów emocjonalnych (np. Depresji i lęku; ?Westbrook i in., 2013) oraz poprzez osłabienie relacji między negatywnymi stanami emocjonalnymi, głodem i zachowaniami uzależniającymi (Witkiewitz i Bowen, 2010; Witkiewitz i in., 2011).
Pragnienia i potrzeby psychologiczne
Potrzeba psychologiczna jest uważana za jedną z najważniejszych sił napędowych, które promują zmianę zachowania (Liu i wsp., 2015). Biorąc pod uwagę przytłaczający wewnętrzny motyw nastolatków z uzależnieniem od Internetu, zaproponowano spełnienie potrzeb psychologicznych poprzez korzystanie z Internetu (Suler, 1999; Merrill i Christine, 2006), co prowadzi do dominującego rutynowego pożądania wśród osób z IAD kosztem normalnych potrzeb psychologicznych. Interwencja mająca na celu zmniejszenie głodu poprzez zwiększenie spójności rodziny i przywiązania (psychologiczne potrzeby nastolatków w zakresie pokrewieństwa) zaobserwowała zarówno spadek wyników w Skali Uzależnienia od Internetu (YIAS), jak i poprawę spójności rodziny (Han i in., 2012). Inne badanie z wielorodzinną terapią grupową (MFGT) w celu zmniejszenia uzależnienia od Internetu wśród młodzieży wykazało, że spadek korzystania z Internetu przez młodzież był częściowo wyjaśniony poprawą komunikacji między rodzicami i nastolatkami oraz bliskości (Liu i wsp., 2015).
Ścieżka odgórna
Pragnienie i zarządzanie czasem
Niepowodzenie samoregulacji wydaje się rozszerzać subiektywne odczucie czasu, które wydaje się także przebiegać wolniej u osób z głodem (Vohs i Schmeichel, 2003; Sayette i in., 2005). Na przykład bodźce związane z Internetem i Facebookiem mogą zakłócać postrzeganie czasu z powodu mechanizmów związanych z uwagą i pobudzeniem (Gonidis i Sharma, 2017). W przypadku zaburzeń w grach nadmierne nakłady czasu na gry internetowe jako konkretną cechę określono w pięciu z dziewięciu kryteriów IGD w DSM-5 (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013), a zarządzanie czasem zostało uznane za jeden z głównych czynników negatywnych konsekwencji IGD (Chen i wsp., 2003). Poza tym, zgodnie z teorią planowanego zachowania (Ajzen, 1991), model relacji postawa-zachowanie, intencja jednostki jest silnie związana z danym zachowaniem. Pod kontrolą wolicjonalną oczekuje się, że motywacje połączone z postrzeganą kontrolą behawioralną (prawdopodobieństwo osiągnięcia behawioralnego), jako składniki intencji, będą wpływać na wyniki. Tak więc, poprzez ponowne przypisanie indywidualnego Internetu za pomocą harmonogramu i w porównaniu z rzeczywistym wykorzystaniem czasu, strategia może pomóc w regulacji głodu poprzez świadomość konfliktu postawa-zachowanie, a także zwiększyć motywację i poczucie własnej skuteczności w abstynencji.
Pragnienie i kontrola impulsów
Impulsywność, związana z kryteriami diagnostycznymi „utrata kontroli” i „ciągłe zaangażowanie pomimo negatywnych konsekwencji” zarówno dla SUD, jak i GD (Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013), jest podstawowym składnikiem uzależnienia (Potenza, 2008) i nie ma wyjątku dla IGD (Petry i in., 2014). Badania wśród uczestników IGD sugerują związek między dysfunkcją kontroli zahamowania a zachowaniami uzależniającymi (Meng i in., 2014; Yao i wsp., 2015) i wstępnie zademonstrował efekty połączonej terapii rzeczywistości i medytacji uważności w redukcji impulsywności decyzyjnej (Yao i wsp., 2017). Co więcej, dowody z badań neuronalnych podkreśliły brak równowagi między systemem poznawczym mózgu a systemem nagradzania w uzależnieniu (Volkow i Baler, 2014), które prowadzą do niezdolności jednostki do tłumienia agresywnych myśli i impulsywnych zachowań agresywnych (George i Koob, 2010). Trening strategii radzenia sobie z nałogiem może zachęcić jednostki do kontrolowania impulsów poprzez zmianę ich koncentracji na celach zorientowanych na przyszłość (Potenza i wsp., 2011) i wykazano, że zmniejszają głód, jak również nawroty i powiązane aktywacje mózgu (Kober i in., 2010). W związku z tym zakłada się, że kontrola impulsów to kolejny modulator zarówno dla regulacji głodu, jak i zachowań uzależniających.
W obecnym badaniu opracowano CBI, który był dostosowany do uwalniania doświadczeń depresyjnych, przenoszenia zaspokajania potrzeb psychologicznych młodych dorosłych z Internetu do prawdziwego życia, uczenia się umiejętności radzenia sobie z zarządzaniem czasem gry i kontrolowaniem impulsów, mającym na celu systematyczne badanie wpływ tej behawioralnej praktyki interwencyjnej na IGD, śledzenie długoterminowych działań następczych, a także wykrywanie aktywnych składników interwencji. Na podstawie wcześniej wspomnianych wyników postawiliśmy hipotezę, że: (1) grupa interwencyjna wykazuje zmniejszenie zgłaszanego przez siebie głodu i ciężkości IGD pod koniec interwencji oraz po 3 i 6 miesiącach obserwacji w porównaniu z grupą kontrolną ; a skuteczność interwencji można wyjaśnić zmianą głodu; (2) uczestnicy grupy interwencyjnej wykazują lepsze uwalnianie się od depresji, zaspokojenie potrzeb psychologicznych w prawdziwym życiu, zarządzanie czasem gry i kontrolę impulsów; (3) lepsze uwolnienie się od depresji, zaspokojenie potrzeb psychologicznych w prawdziwym życiu, zarządzanie czasem gry i kontrola impulsów mogą w dużej mierze wyjaśniać zmianę głodu, a także bezpośrednio wyjaśniać zmianę IGD.
Materiały i Metody
Uczestnicy
Sześćdziesiąt trzy osoby z IGD rekrutowano za pośrednictwem Internetu i reklam umieszczanych na lokalnych uniwersytetach i wybierano za pomocą kwestionariusza internetowego i badań przesiewowych telefonicznych oraz włączono do praktyki interwencyjnej. Biorąc pod uwagę niezwykle częste występowanie IGD u mężczyzn i kobiet (Ko i in., 2009b) uwzględniono tylko mężczyzn.
Zadanie uczestnika było zgodne z ich chęcią i ustaleniem programu nauczania. Czterdzieści cztery z IGD 63 zostały przypisane w interwencji CBI (grupa CBI +, do jednej z grup terapii 5), inne IGD 19 zostały włączone do grupy kontrolnej (grupa CBI) z 11 z nich nie miało odpowiedniego czasu wolnego a reszta szukała wtedy leczenia. Osoby z grupy kontrolnej zostały dodane do listy oczekujących na interwencję po uzyskaniu świadomej zgody. (Patrz rysunek 1 dla procesu interwencji i diagramu przepływu uczestników).
Rysunek 1. Proces interwencji i schemat przepływu uczestników.
Uczestnicy zostali rekrutowani zgodnie z ich cotygodniowym czasem gry w Internecie i wynikami w Skali Uzależnień od Internetu Chen (Chen i wsp., 2003). Kryteriami włączenia IGD były: (1) wynik 67 lub wyższy w CIAS (Ko i in., 2009b); (2) zaangażowanie w gry internetowe przez ponad 20 h tygodniowo przez minimum 1 roku; oraz (3) zgłaszanie gier internetowych jako podstawowej działalności online (Yao i wsp., 2014, 2015). Kryteria wykluczenia oceniono na podstawie częściowo ustrukturyzowanego wywiadu osobistego, aby wykluczyć kandydata spełniającego kryteria DSM-5 dotyczące nadużywania lub uzależnienia substancji, w tym alkoholu. Ponadto wykluczono uczestników, którzy zgłosili bieżące lub historyczne wykorzystanie nielegalnych substancji oraz wszelkie doświadczenia związane z hazardem (w tym hazard online). Ponadto wykluczono z historii choroby psychicznej lub neurologicznej, jak również bieżące stosowanie jakichkolwiek leków psychotropowych (Yao i wsp., 2015).
Charakterystykę użycia tytoniu oceniano za pomocą testu Fagerstroma dla uzależnienia od nikotyny (FTND; Fagerstrum, 1978) i wykluczono osoby uzależnione od nikotyny (tj. osoby z wynikiem FTND ≥6; Fagerstrom i in., 1990). Spożycie alkoholu oceniono za pomocą testu identyfikacji zaburzeń używania alkoholu (AUDIT-C; Bush i in., 1998), a uczestnicy z AUDIT-C zdobywają ≥5 (Dawson i in., 2005) zostali poinstruowani, aby ukończyć Michigan Alcoholism Screening Test (MAST; Selzer, 1971) do dalszej kontroli. Osoby z wynikiem ≥6 na MAST zostały wykluczone z powodu uzależnienia od alkoholu. Obecne objawy depresji i lęku oceniono za pomocą Inwentarza Depresji Becka (BDI; Beck i wsp., 1961) i Inwentarz lęku Becka (BAI; Beck i wsp., 1988), odpowiednio.
Badanie to zostało zatwierdzone przez Institutional Review Board w School of Psychology, Beijing Normal University. Wszyscy uczestnicy wyrazili świadomą zgodę na piśmie i otrzymali rekompensatę finansową za czas.
Interwencja
CBI był programem terapii grupowej twarzą w twarz, podawanym raz w tygodniu dla tygodni 6, prowadzonych przez czterech terapeutów o podobnym pochodzeniu klinicznym w terapii behawioralnej i terapii grupowej. Para terapeutów została losowo przydzielona do grupy CBI +. Interwencja uczestników 44 IGD została podzielona na pięć grup z osobami 8 – 10 każdej grupy. Wśród nich trzy grupy były prowadzone przez kilku terapeutów, podczas gdy dwie pozostałe grupy interweniowała inna para terapeutów (patrz Tabela S1). Każda sesja obejmowała części 5 w 2.5 – 3 h: ćwiczenie rozgrzewające, dyskusję na temat pracy domowej z ostatniej sesji (z wyjątkiem pierwszej sesji), główną aktywność strukturalną, krótkie podsumowanie i zadanie domowe.
Tematy każdej sesji koncentrowały się na: (1) sesji 1, zrozumieniu i postrzeganiu subiektywnego pragnienia gier internetowych, wymienianiu scen związanych z grami, które mogą wywoływać głód; (2) sesja 2, rozpoznawanie i testowanie irracjonalnych przekonań na temat pragnienia i badanie innych możliwych wniosków; (3) sesje 3, wykrywanie emocji wyzwalających głód i poszukiwanie efektywnego doświadczenia regulacji; (4) sesja 4, przenosząca zaspokajanie potrzeb psychologicznych uczestników z Internetu do rzeczywistości i budowanie adaptacyjnych relacji z rówieśnikami; (5) sesja 5, zarządzanie czasem i trening umiejętności radzenia sobie z głodem; (6) sesja 6, utrzymywanie skuteczności interwencji poprzez przegląd i podsumowanie CBI oraz tworzenie adaptacyjnych i pozytywnych planów dotyczących codziennego życia w przyszłości. Każda sesja obejmuje trening uważności powiązany z przedmiotem każdej sesji. Ponadto, trening uważności był przeprowadzany samodzielnie za każdym razem, gdy doświadczali głodu poza godzinami interwencji jako zadanie domowe.
Pomiary
Zaburzenia uzależnienia od Internetu
Chińska skala uzależnienia od Internetu (CIAS), mająca na celu ocenę dotkliwości korzystania z Internetu i uzależnienia, składa się z elementów 26 związanych z tolerancją, wycofaniem, kompulsywnym korzystaniem z Internetu, zarządzaniem czasem i problemami relacji międzyludzkich oraz zdrowymi problemami (Chen i wsp., 2003). W badaniu wykorzystano CIAS głównie do badań przesiewowych uczestników. Każda pozycja używa skali od 1 (zdecydowanie się nie zgadzam) do 4 (zdecydowanie się zgadzam), a łączny wynik CIAS jest obliczany na podstawie sumy pozycji. Wiarygodność i trafność CIAS wśród studentów wykazano wcześniej (Chen i wsp., 2003). Alfa Cronbacha w tym badaniu wyniosła 0.88.
Internetowa gra hazardowa (IGD)
Skala problematycznego korzystania z gier online (POGUS), miara nadmiernego korzystania z gier online, które skutkuje negatywnymi skutkami (tj. Trudnościami psychologicznymi, społecznymi, szkolnymi i zawodowymi w życiu; Min i Kim, 2010). POGUS składa się z elementów 20 z oceną dla każdego przedmiotu od 1 (całkowicie nie zgadzam się) do 5 (całkowicie się zgadzam), a łączny wynik jest obliczany przez sumę elementów. W poprzednim badaniu wykorzystano chińską adaptację skali (Zhang i in., 2012), przy współczynniku alfa Cronbacha dla skali 0.92 i rzetelności retestu 0.75. Alfa Cronbacha w tym badaniu wyniosła 0.89.
Pragnienie gier online (VAS)
Zgodnie z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi subiektywnego pragnienia używania substancji psychoaktywnych i gier online, uczestnikom przedstawiono skalę pojedynczego przedmiotu na temat tego, jak bardzo pragną teraz gry online (Tiffany i in., 2000; Ko i in., 2009a). Ocena skali waha się od 1 (w ogóle nie) do 7 (bardzo rozległe pragnienie), im wyższy wynik, tym bardziej odczuwa pragnienie.
Inwentarz depresji Becka
Depresję oceniano za pomocą chińskiej wersji inwentarza depresji Becka - wydanie drugie (BDI-II; Beck i wsp., 1961; Wang i wsp., 2011), miara składająca się z 21 pozycji wielokrotnego wyboru oceniających określone objawy depresji w ciągu ostatnich 2 tygodni, przy czym każda odpowiedź otrzymała wynik od 1 do 4. Całkowity wynik BDI jest obliczany poprzez sumowanie wyników dla pozycji. Alfa Cronbacha w tym badaniu wyniosła 0.88.
Gratyfikacja online potrzeb psychicznych (Psy-Needs)
Zmodyfikowany kwestionariusz potrzeb psychologicznych i gratyfikacji studentów (CSPNIGQ, Wan i in., 2010) przeprowadzono w celu oceny zaspokojenia potrzeb psychologicznych uczestników z rzeczywistości vs. z Internetu. Łącząc dwie z trzech podskal CSPNIGQ: kwestionariusz satysfakcji z rzeczywistości i kwestionariusz satysfakcji internetowej z oryginalną strukturą, zmodyfikowana skala obejmuje 44 pozycje, które odnoszą się do ośmiu rodzajów potrzeb: potrzeby władzy, tożsamości, wyzwań społecznych, społecznych (interakcje międzyludzkie), unikanie rzeczywistości, autonomii, poznania i osiągnięć. Oceny pozycji wahają się od 1 (zadowoleni głównie z prawdziwego życia) do 5 (zadowoleni głównie z internetu). Kwestionariusz ma dobrą trafność struktury, spójność, podzieloną na pół i powtarzalność testu. CFA pokazuje, że model najlepiej pasuje do danych i ma racjonalną strukturę. Całkowity wynik jest obliczany jako suma pozycji, a im wyższy wynik uczestnika, tym wyższe zaspokojenie potrzeb psychologicznych przez Internet. Alfa Cronbacha wyniosła w tym badaniu 0.93.
Udział gier internetowych w korzystaniu z Internetu
Uczestnicy zgłaszali godziny spędzone na korzystaniu z Internetu (w tym godziny grania w Internecie) oraz godziny spędzone na grach internetowych w tygodniu. Odsetek wydany na gry obliczono na podstawie podzielenia godzin gry przez cały czas spędzony w Internecie.
Barratt Impulsivity Scale Version 11 (BIS-11)
Chińska wersja BIS-11 (Patton i wsp., 1995; Li i wsp., 2011) zawiera 30 pozycji do samodzielnego podawania, które zostały zaprojektowane do pomiaru impulsywności, w tym impulsywności uwagi, impulsywności motorycznej i impulsywności nieplanowej. Na wszystkie pozycje odpowiada 4-stopniowa skala („1” odnosi się do rzadko / nigdy, „2” odnosi się do sporadycznych, „3” odnosi się do często, a „4” odnosi się do prawie zawsze / zawsze), gdzie 4 oznacza najwięcej impulsywna reakcja. Im wyższy wynik sumaryczny dla wszystkich pozycji, tym wyższy poziom impulsywności. Alfa Cronbacha wyniosła w tym badaniu 0.54.
Procedura badawcza
Procedury tego badania były następujące: (1) Interwencja behawioralna w głodzie została opracowana w oparciu o ramy teoretyczne terapii behawioralnej, terapii grupowej, wcześniejszych praktyk interwencyjnych i badań empirycznych. Badanie pilotażowe zostało przeprowadzone wśród 8 osób z IGD przed rozpoczęciem interwencji, aby ocenić zasadność interwencji i zmodyfikować potencjalne problemy. (2) Zrekrutowani uczestnicy zostali podzieleni na grupy interwencyjne (CBI +) i kontrolne (CBI−) zgodnie z ich harmonogramem i gotowością oraz udzielili świadomej zgody na swój udział. (3) Grupa CBI + została poproszona o zakończenie oceny przed (T1) i po interwencji (T2), również po 3-miesięcznej (T3) i 6-miesięcznej (T4) obserwacji, przy czym grupa CBI- ukończyć cztery sesje ocen w tych samych punktach czasowych. (4) Wszyscy uczestnicy otrzymali 100 ¥ za swój udział. Szczegóły procedur przedstawiono na rysunku 1.
Efekt
Skuteczność interwencji
Cechy demograficzne i środki związane z Internetem w punkcie wyjściowym (T1) porównano między grupą CBI + i grupą CBI - bez zidentyfikowanej istotnej różnicy grupowej, co wskazuje, że obie grupy były na podobnym poziomie pod względem wieku, wykształcenia i ciężkości zaburzeń w grach internetowych. Według AUDIT-C, 34 uczestników 44 CBI + i 13 z 19 CBI - uczestnikami byli okazjonalnie pijący alkohol (osoby nie pijące alkoholu). Żaden z uczestników nie spełniał kryteriów uzależnienia od alkoholu, jak określono w wyniku ≥5 w AUDIT-C. Trzech uczestników CBI + i 1 CBI - zgłaszali sporadyczne palenie papierosów (patrz Tabela 1).
Tabela 1. Charakterystyka demograficzna między CBI + a grupą CBI.
Wyniki z ANOVA z powtarzanymi pomiarami (patrz tabela 2) pokazał grupę (CBI + i CBI−) na podstawie interakcji oceny (przed interwencją / oceną) dla ciężkości IGD (punktacja POGUS) [F(3, 54) = 9.08, p <0.001], a prosty test efektu wykazał istotną różnicę w czterech pomiarach punktów czasowych w grupie CBI + [F (3, 53) = 64.76, p <0.001], co wskazuje, że efekty interwencji utrzymywały się około 6 miesięcy po interwencji. Ponadto, post-hoc test w grupie interwencyjnej wykazał znaczny spadek nasilenia IGD w Time 2 (T1 – T2 = 21.11, p <0.001), czas 3 (T1 – T3 = 24.54, p <0.001), czas 4 (T1 – T4 = 24.42, p <0.001) w porównaniu z pomiarem wyjściowym i nie stwierdzono istotnych różnic między T2, T3 i T4. W grupie kontrolnej proste testy efektów wykazały istotną różnicę w czterech pomiarach punktów czasowych w nasileniu IGD [F(3, 53) = 3.27, p <0.05]. Jednak wynik w grupie kontrolnej jest konsekwentnie wyższy niż w grupie interwencyjnej.
Tabela 2. Porównanie mierzonych zmiennych między CBI + a grupą CBI w T1, T2, T3 i T4.
Samo zgłaszane pragnienie (wynik VAS) pokazało również grupę poprzez interakcję oceny [F(3, 54) = 8.67, p <0.001]. Prosty test efektu wykazał istotną różnicę w czasie pomiaru w grupie CBI + [F(3, 53) = 10.84, p <0.001]. Post-hoc test w grupie CBI + wykazał znaczące zmniejszenie nasilenia IGD w Time 2 (T1 – T2 = 1.11, p <0.001], czas 3 (T1 – T3 = 1.22, p <0.001) i czas 4 (T1 – T4 = 1.19, p <0.001) w porównaniu z pomiarem wyjściowym i nie stwierdzono istotnych różnic między T2, T3 i T4, co wskazuje, że efekty interwencji utrzymały się po interwencji. W grupie kontrolnej nie stwierdzono istotnej różnicy w głodzie [F (3, 53) = 2.04, p > 0.05; patrz tabela 2].
Skutki mediacji rozporządzenia pragnienia
Aby zbadać natychmiastowe, krótkoterminowe i długoterminowe skutki interwencji ukierunkowanej na głód w celu złagodzenia IGD, przeprowadzono i przetestowano trzy modele mediacji. Grupę (interwencja i kontrola) ustalamy jako zmienną niezależną, a wartości zmian (natychmiastowe: ΔX = T1 – T2; krótkoterminowe: ΔX = T1 – T3; długoterminowe: ΔX = T1 – T4) głodu i ciężkość IGD jako odpowiednio mediatora i zmiennej zależnej.
Wyniki testów efektów mediacji wykazały, że interwencja i zmiana zgłaszanego głodu alkoholu może stanowić 41% (F = 20.83, p <0.001, 36), XNUMX% (F = 16.51, p <0.001) i 33% (F = 13.56, p <0.001) wariancji w natychmiastowym, krótkoterminowym i długoterminowym łagodzeniu IGD (patrz ryc 2). Efektami mediacji zmiany pragnienia były oddzielnie 22.56, 22.05 i 18.06%, co wskazuje na częściowe efekty mediacji między relacją interwencji a łagodzeniem IGD (patrz rysunek 2).
Rysunek 2. Efekty mediacji interwencji ukierunkowanej na głód w celu złagodzenia IGD. (ZA) Natychmiastowy efekt (interwencja przed-postowa) interwencji zachowań głodowych w celu złagodzenia IGD; (B) Efekt krótkoterminowy (pre-interwencja i kontynuacja 3-miesiąca) interwencji w celu złagodzenia IGD; (DO) Efekt długoterminowy (pre-interwencja i uzupełnienie 6-miesiąca) interwencji w celu złagodzenia IGD. +p <0.10; *p <0.05; ***p <0.001.
Eksploracyjne analizy aktywnych składników interwencji
Ponieważ postawiliśmy hipotezę o uwolnieniu się od depresji, przenoszeniu zaspokajania potrzeb psychologicznych młodych dorosłych z Internetu do prawdziwego życia, uczeniu się umiejętności radzenia sobie z zarządzaniem czasem gry i kontroli impulsów jako aktywnym składniku interwencji ukierunkowanej na głód, zmiany tych zmiennych przed i po interwencji ( w czasie 1 i 2 dla grupy CBI-) zostały zmierzone zarówno dla grupy interwencyjnej, jak i kontrolnej. Istotne interakcje grupowe według oceny stwierdzono osobno dla depresji i odsetka godzin gry [F(1, 59) = 6.46, p <0.05; F(1, 59) = 5.79, p <0.05]. Proste testy efektów wykazały istotną różnicę między dwoma pomiarami punktów czasowych w grupie interwencyjnej [depresja, F(1, 57) = 34.95, p <0.001; procent godzin gry, F(1, 57) = 31.68, p <0.001], natomiast w grupie kontrolnej nie stwierdzono istotnych różnic. Jeśli chodzi o zaspokojenie potrzeb psychologicznych, znaczny spadek dla pomiarów pre-post wyświetlanych w grupie CBI + [F(1, 57) = 7.81, p <0.01] bez różnicy w grupie CBI-. W wynikach impulsywności nie stwierdzono interakcji ani prostych efektów (patrz Tabela 3).
Tabela 3. Porównanie składników aktywnych między CBI + a grupą CBI w punktach czasowych T1 i T2.
Aby zbadać hipotezę, że efekty interwencji rzeźbiarskiej są mediowane przez główne zmienne procesowe, przeprowadzono trzy hierarchiczne analizy regresji wielokrotnej związane z efektami natychmiastowymi, krótkoterminowymi i długoterminowymi oddzielnie (patrz Tabela 4). Przed zbadaniem efektów mediacji stworzono związane z interwencją zmiany wartości (ΔX) dla uwolnienia depresji, przesunięcia zaspokojenia potrzeb psychicznych, odsetka godzin gry i impulsywności wśród grupy CBI +, odejmując pomiary po interwencji od wartości wyjściowej ( ΔX = XT1 - XT2). Zmiany wartości pragnienia dla różnych punktów czasowych zostały utworzone przez odjęcie miary punktu czasowego po ocenie od linii bazowej (tj. Efekty immediateX natychmiastowe = XT1 - XT2; ΔX krótkoterminowy = XT1–XT3; ΔX długoterminowy = XT1–XT4).
Tabela 4. Regresje wartości zmian pragnienia na zmienione wartości zmiennych interwencyjnych po interwencji (ΔX = XT1-XT2).
Zmiany wartości uwolnienia depresji i przesunięcia zaspokojenia potrzeb psychologicznych przed post-postem mogą przewidywać zmiany głodu (pomiary przed i po 6 miesiącach obserwacji). Wyniki wskazały, że 32% (przed post) i 31% (obserwacja przed 6 miesiącem) wariancji w zmianie w głodzie osobników (R2 = 0.32, R2 = 0.31, odpowiednio) zostały uwzględnione przez poprawę w wydaniu depresji i przesunięcie realizacji potrzeb psychologicznych (patrz Tabela 4). Wbrew naszej hipotezie, procent godzin gry i impulsywność nie mogły znacząco przewidzieć zmiany głodu. Tak więc tylko depresja i potrzeby psychologiczne są aktywnymi składnikami interwencji zachowań głodowych.
Ponadto przeprowadzono trzy hierarchiczne analizy regresji wielokrotnej w celu zbadania częściowego wpływu składników aktywnych na łagodzenie IGD, gdy kontrolowano efekty głodu. Wyniki ujawniły, że odsetek godzin grania i impulsywności może nieznacznie przewidzieć długoterminową zmianę IGD po kontrolowaniu efektu głodu, podczas gdy nie stwierdzono znaczących skutków dla uwolnienia depresji i spełnienia psychologicznych potrzeb w zakresie łagodzenia IGD. (patrz Tabela 5).
Tabela 5. Regresje zmienionych wartości IGD przy zmienionych wartościach mierzonych zmiennych po interwencji (ΔX = XT1-XT2).
Dyskusja
Zgodnie z naszą wiedzą niniejsze badanie jest pierwszym, w którym zbadano skutki oraz składniki czynne interwencji nakierowanej na głód w problematyczne zachowania związane z grami internetowymi u osób z IGD. Jak założyliśmy hipotezę, CBI może skutecznie złagodzić nasilenie IGD, a zmiana wartości głodu alkoholu może częściowo wyjaśnić złagodzenie IGD. W badaniu tym zbadano dodatkowo aktywne składniki praktyki interwencyjnej ukierunkowanej na głód, z wykrywaniem depresji i potrzeb psychologicznych, które były uwzględniane jako zmienność zmian w głodzie osobników po pomiarze po i po 6 miesiącach obserwacji.
Skutki pragnienia regulacji w łagodzeniu IGD
Pragnienie może bezpośrednio napędzać uzależniające zachowania i nawroty (Sinha, 2013). W bieżącym badaniu zaobserwowano znaczny spadek głodu i nasilenia IGD zaraz po interwencji w grupie CBI + w porównaniu z grupą CBI, co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami dotyczącymi IGD, z zastosowaniem farmakologicznej interwencji głodu (Han i in., 2010) i podejście behawioralne (Han i in., 2012; Zhang i in., 2016). Wynik ten jest zgodny z interwencyjnymi badaniami nad zaburzeniami hazardu, że głód jako składnik rdzenia, jak również wrażliwy wskaźnik mogą być zmniejszone przez antagonistów opioidów (Grant i in., 2003; Brewer i in., 2008), a także przez wiele terapii behawioralnych jako objaw GD (Yip i Potenza, 2014). Ponadto, zgodnie z badaniami nad uzależnieniami (McCarthy i in., 2008; Piper i in., 2008; Subbaraman i in., 2013) oraz założenie, że głód może bezpośrednio napędzać zażywanie narkotyków lub działać jako prekursor nawrotu (Tiffany and Wray, 2012), wykazano częściowy efekt mediacji zmniejszenia głodu na związek interwencji i nasilenia IGD. Oznacza to, że głód alkoholowy to nie tylko wynik leczenia, ale także łańcuch przyczynowy, który odgrywa znaczącą rolę w zmniejszaniu nasilenia IGD poprzez interwencję CBI. Nasze dane sugerują zatem trafność głodu jako ważnego celu leczenia w leczeniu IGD.
Ponadto przeprowadzono obserwację 3 i 6-miesiąc, śledząc krótko- i długoterminowe skutki interwencji głodu na zachowanie uzależnienia od gier, czego brakowało w poprzednich badaniach, podczas gdy badania interwencyjne w GD również mają to ograniczenie. Zgodnie z hipotezą stwierdzono stabilny utrzymany efekt interwencji w grupie CBI +, co wskazuje, że podejście ukierunkowane na pragnienie jest bardzo pomocne w utrzymaniu efektu interwencji. Podobnie dowody z praktyk leczenia uzależnień ujawniły również długotrwałe skutki modułu regulacji głodu na charakterystykę uzależnienia, od 4 do 12 miesięcy (Piper i in., 2008; Witkiewitz i Bowen, 2010; Witkiewitz i in., 2011). Podsumowując, wyniki te zdecydowanie potwierdzają założenie, że zmniejszenie głodu wywołane leczeniem może pośredniczyć w długoterminowych pozytywnych wynikach (Tiffany and Wray, 2012).
Aktywne składniki interwencji zachowania pożądania
Biorąc pod uwagę, że ulga głodowa może być cennym punktem końcowym terapii uzależnień (Addolorato i in., 2005; O'Brien, 2005), powiązane elementy indukcji mogą działać jako składniki aktywne wpływające na zmniejszenie głodu. W niniejszym badaniu wykryto, że uwolnienie depresji i przesunięcie satysfakcji z potrzeb psychologicznych z Internetu na rzeczywistość istotnie przewidują poprawę pożądania zarówno po interwencji pooperacyjnej, jak i po 6-miesiącu. Podobnie wiele wcześniejszych badań zaobserwowało wpływ mediacji łagodzenia głodu na związek między negatywnymi emocjami (np. Depresją) lub stresem a nasileniem uzależnienia w zaburzeniach używania substancji (Witkiewitz i Bowen, 2010; Witkiewitz i in., 2011) i zaburzenia zachowania (Chao i in., 2015). Ostatnie badania przeglądowe zakładają ramy pragnienia jako emocji, które różne stany afektywne mogą przyspieszyć apetyt i różnią się w zależności od kontekstu (Heckman i in., 2013; Sayette, 2016). Szkolenie w zakresie regulacji emocji w tym badaniu, głównie dotyczące depresji, poprzez relaksację i osłabienie jej związku z podchodzeniem do zachowań w celu złagodzenia głodu, wykazało zarówno natychmiastowe, jak i długotrwałe efekty.
Poprawa zaspokojenia potrzeb psychologicznych młodych dorosłych z prawdziwego życia zamiast z Internetu jest kolejnym aktywnym składnikiem tej praktyki interwencyjnej. Wcześniejsze badanie przeprowadzone na młodzieży z uzależnieniem od Internetu wykazało bezpośredni wpływ zmieniającego się zaspokojenia potrzeb psychologicznych na zmniejszenie uzależnienia od Internetu (Liu i wsp., 2015). Obecne badanie ujawniło dalej mechanizm zmiany potrzeb psychologicznych na IGD, który poprzez zwiększenie satysfakcji z potrzeb psychologicznych z codziennych czynności (np. Uprawianie sportu, adaptacyjna komunikacja interpersonalna) w celu zmniejszenia uzależnienia od gier internetowych, a także pragnienia gry, co dalej obsługiwane wcześniejsze ustalenia (Liu i wsp., 2012). Podobnie, interwencyjne badanie młodzieży z IGD z zastosowaniem podejścia terapii rodzinnej mające na celu zwiększenie spójności i miłości rodziny zmniejszyło głód i poprawiło postrzeganą spójność rodziny (Han i in., 2012). Podsumowując, pragnienie gier online jako niepożądane pożądanie może „porwać” podstawowe procesy uprzywilejowania pewnych bodźców i informacji o wartościach adaptacyjnych (Volkow i Baler, 2014; Sayette, 2016). Tak więc trening zachowań w zakresie zmiany wymaga spełnienia z Internetu do prawdziwego życia może być obiecującym podejściem w udoskonalaniu pożądania, które uzasadniało więcej badań w celu wsparcia.
Warto zauważyć, że oba składniki były aktywne zarówno na etapie natychmiastowej interwencji, jak i na etapie obserwacji 6, z wyjątkiem etapu podążania za miesiącem 3. Istnieją na to dwie potencjalne interpretacje. Po pierwsze, zaprzestanie uzależniającego zachowania jest istotnym czynnikiem stresującym powodującym ambiwalentny nastrój, przy jednoczesnym silnym podejściu do zachowania i unikaniu tego (Westbrook i in., 2013; Sayette, 2016). Następnie, w oparciu o trans-teoretyczny model (TTM) zmiany zachowania (Prochaska i Velicer, 1997), która zakłada, że zmiana zachowań zdrowotnych wiąże się z postępem w pięciu etapach, w tym przed kontemplacją, kontemplacją, działaniem przygotowawczym i etapem utrzymania, a proces zmiany behawioralnej nie jest liniowy, ale raczej spiralny, uczestnicy grupy interwencyjnej mogą przedstawić przejście od działania do etapu utrzymania podczas 3-miesięcznego uzupełnienia, a postęp wydaje się być niestabilny nawet regresujący.
Jednak nie stwierdzono przewidywalnego wpływu procentu godzin grania i impulsywności ani na głód, ani na poprawę IGD. Zarządzanie czasem gry jako strategia radzenia sobie poprawiło procentowy udział uczestników w grach internetowych. Jednak nie znaleziono żadnego wpływu tych dwóch składników na głód lub poprawę IGD. Podobnie, badania nad GD dotyczące zależności między impulsywnością i wynikami leczenia w celu sprawdzenia skuteczności inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny również wykazały niespójną skuteczność (Leeman i Potenza, 2012). Istnieją trzy zmiany, które mogą wyjaśnić. Po pierwsze, zarówno praktyka oddolna (ulga w zakresie emocji i zaspokojenie potrzeb psychologicznych), jak i podejście odgórne (zarządzanie czasem i kontrola impulsów) zostały wykorzystane w praktyce interwencji ukierunkowanej na pożądanie. A oddolna ścieżka, zgodnie z wynikami, może być bardziej dominująca, co jest zgodne z niektórymi istniejącymi dowodami (Tang i in., 2013; Westbrook i in., 2013). Po drugie, psycho-neuronowe deficyty przed wyjściem z impulsywności w uzależnieniach od zachowania mogą osłabić skuteczność treningu związanego z kontrolą, ponieważ wymóg lepszej samokontroli na początku. Wreszcie, ponieważ impulsywność jest względnie stabilną częścią osobowości (Patton i wsp., 1995) i subtelna cecha uzależnienia, efekty interwencji w tygodniu 6 mogą być zbyt delikatne, aby wykryć, że potrzebny jest bardziej czuły indeks do wykrywania (tj. zadania poznawcze lub strategie obrazowania neuronowego).
Implikacje i ograniczenia
Chociaż wiele wcześniejszych badań twierdziło, że głód jest kluczowym elementem wpływającym na uzależnienie i nawrót, to badanie było pierwszym, które wyjaśniło efekty i wpłynęło na mechanizm głodu na IGD za pomocą danych interwencyjnych, które dostarczyły przekonujących dowodów na rozwój teorii dotyczących głodu i IGD. Co więcej, badanie to potwierdziło zasadniczą rolę regulacji głodu w poprawie IGD i wskazaniu aktywnych składników interwencji zachowań głodowych, które rzucają światło na interweniujący kierunek IGD w przyszłości i ostatecznie uratują więcej IGD.
Jednak istnieją pewne ograniczenia tego badania. Ponieważ przyjęto podejście do interwencji grupowej, uczestników przydzielano na podstawie ich harmonogramu i chęci, to znaczy, uczestnicy nie byli losowo przydzielani do grupy interwencyjnej lub kontrolnej. Dlatego w badaniu brakuje randomizacji. Chociaż podstawowe porównania między dwiema grupami nie wykazały istotnej różnicy, co wskazuje, że wyniki badania są wiarygodne, może to nadal osłabiać przekonanie do badania. Ponadto uczestnikami tego badania byli wszyscy studenci studiów licencjackich, więc wyników nie można uogólniać na inne populacje. Dlatego powinniśmy zwrócić uwagę na uogólnienie praktyk interwencyjnych w przyszłych badaniach.
Co więcej, biorąc pod uwagę zmęczenie, nudę, a nawet marnotrawstwo uczestników, uprościliśmy strukturę pomiaru kontrolnego, prowadząc do braku śledzenia składników aktywnych. Byłoby jaśniejsze, gdyby dalsze badania kliniczne starały się śledzić zmianę składników aktywnych i jej wpływ na głód i IGD. Dodatkowo alfa Cronbacha w Skali Impulsywności wersja 11 (BIS-11) w tym badaniu była niska, co mogło wynikać z pewnego szoku kulturowego, który wpłynął na wiarygodność tego instrumentu, przeprowadzonego wśród chińskich studentów; inną interpretacją może być różnica cech między IGD a innymi zaburzeniami psychiatrycznymi. Dlatego w przyszłości konieczne jest przeprowadzenie badań w celu zrewidowania i określenia właściwości psychometrycznych BIS-11 przy użyciu większej próby chińskich studentów studiów licencjackich (szczególnie wśród studentów z IGD).
Autorskie Wkłady
XF był odpowiedzialny za koncepcję i projekt badania. LL, CX, JL i JZ przyczynili się do praktyki interwencji i pozyskiwania danych. LD, LL i XF pomagały w analizie danych i interpretacji wyników. LL i LD zredagowali rękopis. XF dostarczył krytyczną rewizję rękopisu treści intelektualnych. Wszyscy autorzy krytycznie przejrzeli i zatwierdzili ostateczną wersję manuskryptu przesłanego do publikacji.
Oświadczenie o konflikcie interesów
Autorzy oświadczają, że badanie zostało przeprowadzone przy braku jakichkolwiek powiązań handlowych lub finansowych, które mogłyby być interpretowane jako potencjalny konflikt interesów.
Podziękowanie
Badania te były wspierane przez China National Science Foundation (projekt nr 31170990 i No. 81100992), projekt nauk humanistycznych i społecznych wspierany przez Ministerstwo Edukacji w Chinach (nr 15YJC190035). Dziękujemy wszystkim uczestnikom za ich wysiłki w badaniu.
Materiał uzupełniający
Dodatkowe materiały do tego artykułu można znaleźć w Internecie pod adresem: http://journal.frontiersin.org/article/10.3389/fpsyg.2017.00526/full#supplementary-material
Referencje
Addolorato, G., Abenavoli, L., Leggio, L. i Gasbarrini, G. (2005). Ile pragnień? Farmakologiczne aspekty leczenia głodu w uzależnieniu od alkoholu: przegląd. Neuropsychobiologia 51, 59-66. doi: 10.1159 / 000084161
Ajzen, I. (1991). Teoria planowanego zachowania. Organ. Behav. Szum. Decis. Proces. 50, 179–211. doi: 10.1016/0749-5978(91)90020-T
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych, 5th Edn. Waszyngton: Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne.
Baker, TB, Japuntich, SJ, Hogle, JM, Mccarthy, DE i Curtin, JJ (2006). Farmakologiczne i behawioralne wycofanie z uzależniających leków. Curr. Reż. Psychol. Sci. 15, 232-236. doi: 10.1111 / j.1467-8721.2006.00442.x
Baker, TB, Piper, ME, McCarthy, DE, Majeskie, MR i Fiore, MC (2004). Motywacja uzależnienia przeformułowana: model przetwarzania afektywnego wzmocnienia negatywnego. Psychol. Obrót silnika. 111:33. doi: 10.1037/0033-295X.111.1.33
Beck, AT, Epstein, N., Brown, G. i Steer, RA (1988). Inwentarz do pomiaru lęku klinicznego: właściwości psychometryczne. J. Consult. Clin. Psychol. 56, 893 – 897. doi: 10.1037 // 0022-006X.56.6.893
Beck, AT, Ward, C. i Mendelson, M. (1961). Inwentarz depresji Becka (BDI). Łuk. Gen. Psychiatry 4, 561-571. doi: 10.1001 / archpsyc.1961.01710120031004
Block, JJ (2008). Zagadnienia dotyczące DSM-V: uzależnienie od internetu. Rano. J. Psychiatry 165, 306-307. doi: 10.1176 / appi.ajp.2007.07101556
Brewer, JA, Grant, JE i Potenza, MN (2008). Leczenie hazardu patologicznego. Nałogowiec. Nieład. Leczyć. 7, 1–13. doi: 10.1097/ADT.0b013e31803155c2
Bush, K., Kivlahan, DR, McDonell, MB, Fihn, SD i Bradley, KA (1998). Pytania dotyczące spożycia alkoholu w AUDIT (AUDIT-C): skuteczny krótki test przesiewowy w przypadku problemowego picia. Łuk. Pochować. Med. 158, 1789 – 1795. doi: 10.1001 / archinte.158.16.1789
Cao, H., Sun, Y., Wan, Y., Hao, J. i Tao, F. (2011). Problematyczne korzystanie z Internetu u chińskich nastolatków i jego związek z objawami psychosomatycznymi i zadowoleniem z życia. BMC Public Health 11:802. doi: 10.1186/1471-2458-11-802
Chao, A., Grilo, CM, White, MA i Sinha, R. (2015). Łaknienie żywności pośredniczy w związku między przewlekłym stresem a wskaźnikiem masy ciała. J. Health Psychol. 20, 721-729. doi: 10.1177 / 1359105315573448
Chen, CY, Huang, MF, Yen, JY, Chen, CS, Liu, GC, Yen, CF i in. (2014). Mózg koreluje z hamowaniem odpowiedzi w zaburzeniach gier internetowych. Psychiatry Clin. Neurosci. 69, 201 – 209. doi: 10.1111 / pcn.12224
Chen, S., Weng, L., Su, Y., Wu, H. i Yang, P. (2003). Opracowanie chińskiej skali uzależnień internetowych i jej badania psychometrycznego. Chiński J. Psychol. 45: 279.
China Internet Network Information Center (2016). Raport statystyczny dotyczący korzystania z Internetu w chińskiej młodzieży. China Internet Network Information Center, Pekin.
Dawson, DA, Grant, BF, Stinson, FS i Zhou, Y. (2005). Skuteczność uzyskanego testu identyfikacji zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (AUDIT-C) w badaniach przesiewowych w kierunku zaburzeń związanych z używaniem alkoholu i ryzykowaniu picia w populacji ogólnej USA. Alkohol. Clin. Exp. Res. 29, 844–854. doi: 10.1097/01.ALC.0000164374.32229.A2
de Castro, V., Fong, T., Rosenthal, RJ i Tavares, H. (2007). Porównanie stanów głodu i stanów emocjonalnych między patologicznymi hazardzistami a alkoholikami. Nałogowiec. Behav. 32, 1555 – 1564. doi: 10.1016 / j.addbeh.2006.11.014
Du, YS, Jiang, W. i Vance, A. (2010). Dłuższy efekt randomizowanej, kontrolowanej terapii poznawczo-behawioralnej grupy na uzależnienie od Internetu u młodzieży w Szanghaju. Aust. NZJ Psychiatry 44, 129-134. doi: 10.3109 / 00048670903282725
Fagerstrum, KO (1978). Pomiar stopnia uzależnienia fizycznego od palenia tytoniu w odniesieniu do indywidualizacji leczenia. Nałogowiec. Behav. 3, 235–241. doi: 10.1016/0306-4603(78)90024-2
Fagerstrom, KO, Heatherton, TF i Kozłowski, L. (1990). Uzależnienie od nikotyny i jej ocena. Ear Nose Throat J. 69, 763-765.
Ferguson, SG i Shiffman, S. (2009). Znaczenie i leczenie głodu indukowanego przez sygnalizację w uzależnieniu od tytoniu. J. Subst. Nadużycie Traktować. 36, 235 – 243. doi: 10.1016 / j.jsat.2008.06.005
Fong, T., Kalechstein, A., Bernhard, B., Rosenthal, R. i Rugle, L. (2008). Podwójnie ślepa, kontrolowana placebo próba olanzapiny w leczeniu patologicznych hazardzistów wideo pokera. Pharmacol. Biochem. Behav. 89, 298 – 303. doi: 10.1016 / j.pbb.2007.12.025
George, O. i Koob, GF (2010). Indywidualne różnice w funkcji kory przedczołowej i przejście od zażywania narkotyków do uzależnienia od narkotyków. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 35, 232-247. doi: 10.1016 / j.neubiorev.2010.05.002
Gonidis, L. i Sharma, D. (2017). Obrazy związane z Internetem i Facebookiem wpływają na postrzeganie czasu. J. Appl. Soc. Psychol. doi: 10.1111 / jasp.12429
Grant, JE, Kim, SW i Potenza, MN (2003). Postępy w leczeniu farmakologicznym hazardu patologicznego. J. Gambl. Stadnina. 19, 85 – 109. doi: 10.1023 / A: 1021227214142
Han, DH, Hwang, JW i Renshaw, PF (2010). Leczenie przedłużonym uwalnianiem bupropionu zmniejsza głód gier wideo i aktywność mózgu wywoływaną przez cue u pacjentów z uzależnieniem od gier wideo w Internecie. Exp. Clin. Psychopharmacol. 18, 297 – 304. doi: 10.1037 / a0020023
Han, DH, Sun, MK, Lee, YS i Renshaw, PF (2012). Wpływ terapii rodzinnej na zmiany nasilenia gry on-line i aktywności mózgu u młodzieży z uzależnieniem od gry on-line. Psychiatry Res. 202, 126 – 131. doi: 10.1016 / j.pscychresns.2012.02.011
Heckman, BW, Kovacs, MA, Marquinez, NS, Meltzer, LR, Tsambarlis, ME, Drobes, DJ, et al. (2013). Wpływ manipulacji afektywnych na głód papierosowy: metaanaliza. Nałóg 108, 2068 – 2078. doi: 10.1111 / add.12284
Kim, SW i Grant, JE (2001). Otwarte badanie leczenia naltreksonem w patologicznym zaburzeniu hazardu. Int. Clin. Psychopharmacol. 16, 285 – 289. doi: 10.1097 / 00004850-200109000-00006
Kim, SM, Han, DH, Lee, YS i Renshaw, PF (2012). Połączona terapia poznawczo-behawioralna i bupropion w leczeniu problematycznej gry online u młodzieży z dużym zaburzeniem depresyjnym. Comput. Szum. Behav. 28, 1954 – 1959. doi: 10.1016 / j.chb.2012.05.015
King, DL i Delfabbro, PH (2014). Leczenie zaburzeń gier internetowych: przegląd definicji diagnozy i wyników leczenia. J. Clin. Psychol. 70, 942 – 955. doi: 10.1002 / jclp.22097
Ko, CH, Liu, GC, Hsiao, S., Yen, JY, Yang, MJ, Lin, WC, i in. (2009a). Działania związane z mózgiem związane z uzależnieniem od gier online. J. Psychiatr. Res. 43, 739-747. doi: 10.1016 / j.jpsychires.2008.09.012
Ko, CH, Liu, GC, Yen, JY, Chen, CY, Yen, CF i Chen, CS (2013). Mózg koreluje z pragnieniem gier online pod wpływem ekspozycji u osób uzależnionych od gier internetowych i osób poddanych remisjom. Nałogowiec. Biol. 18, 559-569. doi: 10.1111 / j.1369-1600.2011.00405.x
Ko, CH, Yen, JY, Chen, SH, Wang, PW, Chen, CS i Yen, CF (2014). Ocena kryteriów diagnostycznych zaburzeń gier internetowych w DSM-5 wśród młodych dorosłych na Tajwanie. J. Psychiatr. Res. 53, 103-110. doi: 10.1016 / j.jpsychires.2014.02.008
Ko, CH., Yen, JY., Chen, SH., Yang, MJ., Lin, HC., Yen, CF. (2009b). Proponowane kryteria diagnostyczne oraz narzędzie do badań przesiewowych i diagnostycznych uzależnienia od Internetu u studentów. Compr. Psychiatria 50, 378 – 384. doi: 10.1016 / j.comppsych.2007.05.019
Kober, H., Mendesiedlecki, P., Kross, EF, Weber, J., Mischel, W., Hart, CL, et al. (2010). Ścieżka przedczołowo-prążkowia leży u podstaw poznawczej regulacji głodu. Proc. Natl. Acad. Sci. 107, 14811 – 14816. doi: 10.1073 / pnas.1007779107
Kuss, DJ (2013). Uzależnienie od gier internetowych: aktualne perspektywy. Psychol. Res. Behav. Manag. 6: 125. doi: 10.2147 / PRBM.S39476
Kuss, DJ i Griffiths, MD (2012). Uzależnienie od Internetu i gier: systematyczny przegląd literatury na temat badań neuroobrazowych. Brain Sci. 2, 347 – 374. doi: 10.3390 / brainsci2030347
Leeman, RF i Potenza, MN (2012). Podobieństwa i różnice między patologicznym hazardem a zaburzeniami związanymi z używaniem substancji: skupienie na impulsywności i przymusie. Psychopharmacology 219, 469–490. doi: 10.1007/s00213-011-2550-7
Li, XY., Phillips, MR, Dong, X.-U., Zhang, Y.-L., Yang, S.-J., Tong, Y.-S. i in. (2011). Wiarygodność i trafność dostosowanej chińskiej wersji Skali Impulsywności Barratt. Chinese Mental Health J. 25, 610 – 615. doi: 10.3969 / j.issn.1000-6729.2011.08.013
Liu, L., Yip, SW, Zhang, JT, Wang, LJ, Shen, ZJ, Liu, B., i in. (2016). Aktywacja brzusznego i grzbietowego prążkowia podczas reaktywności wskazówek w zaburzeniach gry internetowej. Nałogowiec. Biol. 69, 794 – 804. doi: 10.1111 / adb.12338
Liu, QX, Fang, XY, Deng, LY i Zhang, JT (2012). Komunikacja między rodzicami i nastolatkami, korzystanie z Internetu przez rodziców i normy specyficzne dla Internetu oraz patologiczne korzystanie z Internetu wśród chińskiej młodzieży. Comput. Szum. Behav. 28, 1269 – 1275. doi: 10.1016 / j.chb.2012.02.010
Liu, QX, Fang, XY, Yan, N., Zhou, ZK, Yuan, XJ, Lan, J., et al. (2015). Wielorodzinna terapia grupowa dla uzależnienia od Internetu dla młodzieży: badanie podstawowych mechanizmów. Nałogowiec. Behav. 42, 1 – 8. doi: 10.1016 / j.addbeh.2014.10.021
Longabaugh, R. i Magill, M. (2011). Ostatnie postępy w leczeniu uzależnień behawioralnych: skupienie się na mechanizmach zmian. Curr. Psychiatra Rep. 13, 382–389. doi: 10.1007/s11920-011-0220-4
McCarthy, DE, Piasecki, TM, Lawrence, DL, Jorenby, DE, Shiffman, S. i Baker, TB (2008). Psychologiczne mediatory leczenia bupropionem o przedłużonym uwalnianiu do zaprzestania palenia. Nałóg 103, 1521-1533. doi: 10.1111 / j.1360-0443.2008.02275.x
Meng, Y., Deng, W., Wang, H., Guo, W. i Li, T. (2014). Dysfunkcja przedczołowa u osób z zaburzeniami hazardu internetowego: metaanaliza badań obrazowania czynnościowego rezonansu magnetycznego. Nałogowiec. Biol. 20, 799 – 808. doi: 10.1111 / adb.12154
Merrill, M. i Christine, O. (2006). Internet jako medium masowe. J. Comp. Med. Commun 1, 3–15. doi: 10.1111/j.1083-6101.1996.tb00174.x
Min, GK i Kim, J. (2010). Walidacja krzyżowa rzetelności, zbieżności i dyskryminacji dla problematycznej skali użytkowania gier online. Comput. Szum. Behav. 26, 389 – 398. doi: 10.1016 / j.chb.2009.11.010
O'Brien, CP (2005). Leki przeciwdziałające apetytowi na nawroty choroby: możliwa nowa klasa leków psychoaktywnych. Rano. J. Psychiatry 162, 1423-1431. doi: 10.1176 / appi.ajp.162.8.1423
Patton, JH, Stanford, MS i Barratt, ES (1995). Struktura czynnikowa skali impulsywności Barratt. J. Clin. Psychol. 51, 768–774. doi: 10.1002/1097-4679(199511)51:6<768::AID-JCLP2270510607>3.0.CO;2-1
PC Gaming Alliance (2013). PC Gaming Alliance wydaje dwa wyjątkowe raporty dotyczące wszystkich aspektów branży gier komputerowych. Dostępne online pod adresem: http://pcgamingalliance.org/press/entry/pc-gaming-alliance-releases-two-member-exclusive-reports-coveringpc-gaming (Dostęp do lipca 31, 2013).
Petry, NM, Rehbein, F., Gentile, DA, Lemmens, JS, Rumpf, HJ, Mößle, T., i in. (2014). Międzynarodowy konsensus dotyczący oceny zaburzeń w grach internetowych przy użyciu nowego podejścia DSM-5. Nałóg 109, 1399 – 1406. doi: 10.1111 / add.12457
Piper, ME, Federmen, EB, McCarthy, DE, Bolt, DM, Smith, SS, Fiore, MC, et al. (2008). Wykorzystanie modeli mediacyjnych do zbadania natury motywacji tytoniu i efektów leczenia tytoniu. J. Abnorm. Psychol. 117, 94–105. doi: 10.1037/0021-843X.117.1.94
Potenza, MN (2008). Przejrzeć. Neurobiologia patologicznego hazardu i narkomanii: przegląd i nowe odkrycia. Philos Trans. R. Soc. Lond. 363, 3181 – 3189. doi: 10.1098 / rstb.2008.0100
Potenza, M., Sofuoglu, M., Carroll, K. i Rounsaville, B. (2011). Neurobiologia leczenia behawioralnego i farmakologicznego uzależnień. Neuron 69, 695 – 712. doi: 10.1016 / j.neuron.2011.02.009
Prochaska, JO i Velicer, WF (1997). Zmienia się teoretyczny model zachowań zdrowotnych. Rano. J. Promocja zdrowia. Ajhp 12, 38–48. doi: 10.4278/0890-1171-12.1.38
Sayette, MA (2016). Rola głodu w zaburzeniach używania substancji: zagadnienia teoretyczne i metodologiczne. Annu. Rev. Clin. Psychol. 12, 407 – 433. doi: 10.1146 / annurev-clinpsy-021815-093351
Sayette, MA i Creswell, KG (2016). „Niepowodzenie samoregulacji i uzależnienie”, w Podręcznik samoregulacji: badania, teoria i zastosowania 3rd Edn, red. KD Vohs, RF Baumeister (Nowy Jork, NY: Guilford), 571 – 590.
Sayette, MA, Loewenstein, G., Kirchner, TR i Travis, T. (2005). Skutki palenia tytoniu na poznanie czasowe. Psychol. Nałogowiec. Behav. 19:88. doi: 10.1037/0893-164X.19.1.88
Sayette, MA i Tiffany, ST (2013). Szczyt wywołał głód: alternatywę dla reakcji na palenie. Nałóg 108, 1019-1025. doi: 10.1111 / j.1360-0443.2012.04013.x
Selzer, ML (1971). Test przesiewowy na alkoholizm w Michigan: poszukiwanie nowego instrumentu diagnostycznego. Rano. J. Psychiatry 12, 1653 – 1658. doi: 10.1176 / ajp.127.12.1653
Serre, F., Fatseas, M., Swendsen, J., i Auriacombe, M. (2015). Ekologiczna ocena chwilowa w badaniu pragnienia i używania substancji w życiu codziennym: przegląd systematyczny. Drug Alcohol Depend. 148c, 363 – 375. doi: 10.1016 / j.drugalcdep.2014.12.024
Sinha, R. (2013). Neurobiologia kliniczna głodu narkotykowego. Curr. Opin. Neurobiol. 23, 649 – 654. doi: 10.1016 / j.conb.2013.05.001
Skinner, MD i Aubin, HJ (2010). Miejsce głodu w teorii uzależnień: wkład głównych modeli. Neurosci. Biobehav. Obrót silnika. 34, 606-623. doi: 10.1016 / j.neubiorev.2009.11.024
Su, W., Fang, X., Miller, JK i Wang, Y. (2011). Internetowa interwencja w leczeniu uzależnienia od Internetu dla studentów w Chinach: pilotażowe badanie zdrowego internetowego centrum samopomocy. Cyberpsychol. Behav. Soc. Netw.14, 497 – 503. doi: 10.1089 / cyber.2010.0167
Subbaraman, MS, Lendle, S., Laan, MVD, Kaskutas, LA i Ahern, J. (2013). Cravings jako mediator i moderator wyników picia w badaniu syndykatów. Nałóg 108 1737 – 1744. doi: 10.1111 / add.12238
Suler, JR (1999). Aby uzyskać to, czego potrzebujesz: zdrowe i patologiczne korzystanie z Internetu. Cyberpsychol. Behav. 2, 385 – 393. doi: 10.1089 / cpb.1999.2.385
Tang, Y.-Y., Tang, R. i Posner, MI (2013). Krótki trening medytacyjny powoduje zmniejszenie palenia. Proc. Natl. Acad Sci. USA 110, 13971 – 13975. doi: 10.1073 / pnas.1311887110
Tiffany, ST, Carter, BL i Singleton, EG (2000). Wyzwania w manipulacji, ocenie i interpretacji pożądanych zmiennych. Nałóg 95, 177–187. doi: 10.1046/j.1360-0443.95.8s2.7.x
Tiffany, ST i Wray, JM (2012). Znaczenie kliniczne głodu narkotykowego. Ann. NY Acad. Sci. 1248, 1-17. doi: 10.1111 / j.1749-6632.2011.06298.x
Vohs, KD i Schmeichel, BJ (2003). Samoregulacja i rozszerzone teraz: Kontrolowanie siebie zmienia subiektywne doświadczenie czasu. J. Pers. Soc. Psychol. 85, 217-230. doi: 10.1037 / 0022-3514.85.2.217
Volkow N., i Baler, R. (2014). Nauka o uzależnieniach: odkrywanie złożoności neurobiologicznej. Neuropharmacology 76, 235 – 249. doi: 10.1016 / j.neuropharm.2013.05.007
Wan, CS. I Chiou, WB. (2006). Dlaczego młodzież jest uzależniona od gier online? Badanie wywiadu na Tajwanie. CyberPsychol. Behav. 9, 762 – 766. doi: 10.1089 / cpb.2006.9.762
Wan, JJ, Zhang, JT, Liu, QX, Deng, LY i Fang, XY (2010). Opracowanie internetowego kwestionariusza zaspokojenia potrzeb psychologicznych studentów. Stadnina. Psychol. Behav. 8, 118 – 125.
Wang, Z., Yuan, CM, Huang, J., Ze-Zhi, LI, Chen, J., Zhang, HY, i in. (2011). Wiarygodność i trafność chińskiej wersji inwentaryzacji depresji Becka-II wśród pacjentów z depresją. Chinese Mental Health J. 6, 476-480.
Westbrook, C., Creswell, JD, Tabibnia, G., Julson, E., Kober, H. i Tindle, HA (2013). Uważna uwaga redukuje nerwowe i zgłaszane przez siebie głód wywołany przez cue u palaczy. Soc. Cogn. Oddziaływać. Neurosci. 49, 73 – 84. doi: 10.1093 / scan / nsr076
Winkler, A., Dörsing, B., Rief, W., Shen, Y. i Glombiewski, JA (2013). Leczenie uzależnienia od Internetu: metaanaliza. Clin. Psychol. Obrót silnika. 33, 317 – 329. doi: 10.1016 / j.cpr.2012.12.005
Witkiewitz, K. i Bowen, S. (2010). Depresja, pragnienie i zażywanie substancji po randomizowanej próbie zapobiegania nawrotom opartej na uważności. J. Skonsultuj się. Clin. Psychol. 78, 362 – 374. doi: 10.1037 / a0019172
Witkiewitz, K., Bowen, S. i Donovan, DM (2011). Umiarkowane efekty interwencji głodu alkoholowego na związek między negatywnym nastrojem a intensywnym piciem po leczeniu uzależnienia od alkoholu. J. Skonsultuj się. Clin. Psychol. 79, 54 – 63. doi: 10.1037 / a0022282
Yao, YW., Chen, PR., Chen, C., Wang, LJ., Zhang, JT., Xue, G., i in. (2014). Brak wykorzystania informacji zwrotnych powoduje braki w podejmowaniu decyzji przez nadmiernie zaawansowanych graczy internetowych. Psychiatry Res. 219, 583 – 588. doi: 10.1016 / j.psychres.2014.06.033
Yao, Y.-W., Chen, P.-R., Chiang-shan, RL, Hare, TA, Li, S., Zhang, JT, et al. (2017). Połączona terapia rzeczywistości i medytacja uważności zmniejszają międzyokresową impulsywność decyzyjną u młodych dorosłych z zaburzeniami gier internetowych. Comput. Szum. Behav. 68, 210 – 216. doi: 10.1016 / j.chb.2016.11.038
Yao, YW., Wang, LJ., Yip, SW, Chen, PR., Li, S., Xu, J., i in. (2015). Zaburzenia w podejmowaniu decyzji związane z ryzykiem wiążą się ze specyficznymi dla gry deficytami hamowania wśród studentów z zaburzeniami gier internetowych. Psychiatry Res. 229, 302 – 309. doi: 10.1016 / j.psychres.2015.07.004
Yip, SW i Potenza, MN (2014). Leczenie zaburzeń hazardowych. Curr. Leczyć. Opcje Psychiatria 1, 189–203. doi: 10.1007/s40501-014-0014-5
Zhang, J.-T., Chen, C., Shen, Z.-J., i Xia, C.-C. (2012). Właściwości psychometryczne problematycznej skali korzystania z gier online w chińskich studentach. Chiński J. Clin. Psychol. 5, 590 – 592. doi: 10.16128 / j.cnki.1005-3611.2012.05.001
Zhang, J.-T., Yao, Y.-W., Li, CSR, Zang, Y.-F., Shen, Z.-J., Liu, L., i in. (2015). Zmieniona funkcjonalna łączność wyspy w stanie spoczynku u młodych dorosłych z zaburzeniami gier internetowych. Nałogowiec. Biol. 21, 743 – 751. doi: 10.1111 / adb.12247
Zhang, Y., Ndasauka, Y., Hou, J., Chen, J., Yang, L.-Z., Wang, Y., et al. (2016). Wywołane przez cue zmiany behawioralne i neuronowe wśród nadmiernych graczy internetowych i możliwe zastosowanie terapii ekspozycji cue do zaburzeń gier internetowych. Z przodu. Psychol. 7: 675. doi: 10.3389 / fpsyg.2016.00675
Słowa kluczowe: interwencja pożądania, zaburzenia gry internetowej, studenci, składniki aktywne, depresja, potrzeby psychologiczne
Cytowanie: Deng LY, Liu L, Xia CC, Lan J, Zhang JT and Fang XY (2017) Craving Behavior Intervention in Ameliorating College Student's Internet Game Disorder: A Longitudinal Study. Z przodu. Psychol. 8: 526. doi: 10.3389 / fpsyg.2017.00526
Otrzymano: 11 September 2016; Akceptowane: 22 March 2017;
Opublikowane: 10 April 2017.
Edytowany przez:
Henry WW Potts, University College London, Wielka Brytania
Zrecenzowany przez:
Xiao Zhou, Uniwersytet w Tel Awiwie, Izrael
Susana Jiménez-Murcia, Szpital Uniwersytecki Bellvitge, Hiszpania
Copyright © 2017 Deng, Liu, Xia, Lan, Zhang i Fang. Jest to artykuł o otwartym dostępie dystrybuowany zgodnie z warunkami Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa (CC BY). Używanie, rozpowszechnianie lub powielanie na innych forach jest dozwolone, pod warunkiem, że oryginalni autorzy lub licencjodawcy są uznani i że cytowana jest oryginalna publikacja w tym czasopiśmie, zgodnie z przyjętą praktyką akademicką. Zabronione jest użytkowanie, dystrybucja lub reprodukcja, która nie jest zgodna z niniejszymi warunkami.
* Korespondencja: Xiao-Yi Fang, [email chroniony]
†Autorzy ci przyczynili się w równym stopniu do tej pracy.
;
