Psychiatr Clin North Am 2002 Dec; 25 (4): 757-74
autor: Schneier FR, Blanco C, Antia SX, Liebowitz MR.
Anxiety Disorders Clinic, New York State Psychiatric Institute, Nowy Jork, NY 10032, USA.
Fobia społeczna dobrze pasuje do koncepcji spektrum, ponieważ ma cechy podobne do wczesnego początku, przewlekłości i nie ma empirycznie ustalonego progu, który oddzielałby normalną od klinicznie istotnej cechy lęku społecznego. Wykazano, że zespół lęku społecznego reaguje na stosunkowo specyficzne terapie farmakologiczne i poznawczo-behawioralne, co sprawia, że identyfikacja innych stanów, które mogą leżeć w spektrum zespołu lęku społecznego, jest ważna ze względu na możliwe implikacje terapeutyczne. Markery biologiczne związane z zespołem lęku społecznego mogą również mieć podobne, ale nieidentyczne cechy, takie jak zahamowanie behawioralne i odłączenie. Wyjaśnienie spektrum cech związanych z określonymi systemami biologicznymi daje możliwość lepszego zrozumienia pochodzenia tych schorzeń. Istnieją mocne dowody na to, że przynajmniej niektóre formy nieśmiałości, unikających zaburzeń osobowości i wybiórczego mutyzmu należą do spektrum zespołu lęku społecznego. W przypadku kilku innych zaburzeń, które mają wspólny nacisk na porównanie społeczne, znaczące podgrupy pacjentów wydają się mieć cechy zespołu lęku społecznego. Zaburzenia te obejmują dużą depresję (zwłaszcza podtyp atypowy), dysmorfię ciała i zaburzenia odżywiania. Kilka innych zaburzeń charakteryzujących się dysfunkcją społeczną lub zahamowaniem, w tym zaburzenia związane z używaniem substancji (zwłaszcza alkoholizm), zaburzenie paranoidalne, zaburzenie afektywne dwubiegunowe, autyzm i zespół Aspergera, również mogą częściowo pokrywać się z cechami zespołu lęku społecznego (np. Lęk społeczny jako przyczyna lub komplikacje związane z nadużywaniem narkotyków, unikanie społeczne w zaburzeniach paranoidalnych, odhamowanie społeczne w chorobie afektywnej dwubiegunowej i deficyty komunikacji społecznej w autyzmie i zespole Aspergera) Fobia społeczna jest również związana ogólnie z innymi zaburzeniami lękowymi, a w szczególności z innymi fobiami.
W odniesieniu do cech, rosnąca liczba dowodów wiąże pewną specyfikę z hamowaniem behawioralnym z nieznanym widmem lęku społecznego. Biologiczne pomiary niedoczynności układu dopaminowego powiązano z zaburzeniami lękowymi, oderwaniem cech i ogólnymi deficytami w funkcji nagrody i zachęty. Pozostaje jednak wyjaśnić, czy tę funkcję układu mózgowego najlepiej charakteryzuje spektrum lęku społecznego lub jakiś wariant, który obejmuje deficyty nagród społecznych lub zachowania unikania społecznego. Zaburzenia lęku społecznego, nieśmiałość i hamowanie behawioralne wydają się mieć komponent genetyczny, ale potrzebne są dalsze badania, aby określić bardziej specyficzny dziedziczny temperament związany z tymi warunkami.
Wreszcie, pojawiająca się koncepcja spektrum lęku społecznego wymaga dojrzewania. Chociaż pojęcie pojedynczego spektrum zespołu lęku społecznego ma obecnie pewne zastosowanie kliniczne, autorzy uważają, że skupienie się wyłącznie na pojęciu pojedynczego kontinuum z dwiema skrajnościami - od społecznego odhamowania w manii po najcięższą formę lęku społecznego, osobowość unikającą –Jest przedwczesny i ograniczający w badaniach etiologicznych. Alternatywnym podejściem jest konceptualizacja wielu, prawdopodobnie nakładających się na siebie widm w tym obszarze psychopatologii społecznej. Indywidualne wymiary mogą być oparte na różnych podstawowych cechach fenomenologicznych, poznawczych lub biologicznych. Biologiczne podejście oddolne daje nadzieję na identyfikację widm o wspólnej etiologii, które mogą odpowiadać na określone terapie. Przyjęcie pluralistycznego spojrzenia na pojęcie widma na tym etapie może przyspieszyć nasze zrozumienie lęku społecznego i powiązanych zaburzeń.
;