Molekularna neurobiologia uzależnień: o co chodzi w DeltaFosB? (2014)

Streszczenie Czynnik transkrypcyjny ΔFosB ulega zwiększonej ekspresji w wielu regionach mózgu po wielokrotnej ekspozycji na lek. Ta indukcja prawdopodobnie, przynajmniej częściowo, będzie odpowiedzialna za mechanizmy leżące u podstaw uzależnienia, zaburzenia, w którym uważa się, że regulacja ekspresji genów jest niezbędna. W tym przeglądzie opisujemy i omawiamy proponowaną rolę ΔFosB, jak również konsekwencje ostatnich odkryć. Ekspresja ΔFosB wykazuje zmienność zależną od podawanej substancji, pokazując specyficzność regionu dla różnych bodźców leku. Uważa się, że ten czynnik transkrypcyjny działa poprzez oddziaływanie z białkami rodziny Jun i tworzenie się kompleksów aktywatora białko-1 (AP-1). Po utworzeniu kompleksów AP-1 inicjowanych jest wiele szlaków molekularnych, powodujących zmiany genetyczne, molekularne i strukturalne. Wiele zidentyfikowanych zmian molekularnych jest teraz bezpośrednio związanych ze zmianami fizjologicznymi i behawioralnymi obserwowanymi po długotrwałej ekspozycji na lek. Ponadto indukcja ΔFosB jest uważana za biomarker do oceny potencjalnych interwencji terapeutycznych w zakresie uzależnienia.