Reaktywność pamięci i jej hamowanie w patologicznych grach komputerowych (2013)

Pomimo rosnącego znaczenia społecznego patologicznych gier komputerowych, nie jest jasne, czy neurobiologiczne podstawy tego uzależniającego zaburzenia zachowania i uzależnienia od substancji są porównywalne. W uzależnieniu od substancji często obserwuje się stronniczość uwagi i reaktywność na sygnały.

Przeprowadziliśmy badanie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego przy użyciu paradygmatu sondy punktowej z próbami krótkiej prezentacji (stronniczość uwagi) i długiej prezentacji (reaktywność sygnału) u ośmiu patologicznych graczy w gry komputerowe (PCGP) i dziewięciu zdrowych osób z grupy kontrolnej (HC).

Jako bodźce służyły neutralne i związane z grami komputerowymi obrazy generowane komputerowo, a także obrazy z Międzynarodowego Systemu Obrazów Afektywnych o wartościowości pozytywnej i neutralnej. Osoby PCGP wykazywały skłonność do uwagi zarówno w stronę bodźców związanych z grą, jak i bodźców afektywnych o pozytywnej wartościowości. Natomiast HC nie wykazywały żadnego efektu stronniczości uwagi.

PCGP wykazały silniejszą reakcję mózgu w badaniach z krótką prezentacją w porównaniu z HC w przyśrodkowej korze przedczołowej (MPFC) i przednim zakręcie obręczy oraz w badaniach z długą prezentacją w zakręcie językowym. W eksploracyjnych analizach łączności funkcjonalnej post hoc, w przypadku prób długotrwałych, siła łączności była wyższa między prawym dolnym zakrętem czołowym, co było powiązane z przetwarzaniem hamowania w poprzednich badaniach, a obszarami związanymi z reaktywnością sygnału (lewa kora oczodołowo-czołowa i prążkowie brzuszne) w PCGP.

Zaobserwowaliśmy efekty behawioralne i neuronowe w PCGP, które są porównywalne z efektami występującymi w uzależnieniu od substancji. Jednakże reakcje mózgu związane z sygnałami zależały od czasu trwania prezentacji sygnału. Wraz z wynikami łączności odkrycia te sugerują, że odgórne procesy hamujące mogą tłumić aktywność neuronową związaną z reaktywnością sygnału w badaniach długoterminowych.

© 2012 Autorzy, Biologia uzależnień © 2012 Society for the Study of Addiction.