Polityka, zapobieganie i regulacja dotyczące Disorderów w Internecie Komentarz do: Odpowiedzi polityczne na problematyczne używanie gier wideo: Systematyczny przegląd obecnych środków i przyszłych możliwości (Király i wsp., 2018)

Biorąc pod uwagę kilka obecnie dostępnych polityk obowiązujących w Republice Korei, Király i in. (2018) przedstawiają środowisko społeczno-kulturowe w tym kraju: rynek gier online stanowi 19% światowego rynku gier w Republice Korei Południowej, natomiast rynek gier mobilnych stanowi 14%, co można uznać za znaczące proporcje. Po 1995 r Ustawa ramowa o promowaniu informatyzacji (Ministerstwo Informacji i Komunikacji, 1995), którego celem było promowanie branży informacyjno-komunikacyjnej, penetracja szybkiego Internetu stała się w Republice Korei normą – w 90 r. 2015% Koreańczyków korzystało z szybkiego dostępu do Internetu. Ponadto można uzyskać dostęp do szybkiej sieci Wi-Fi bezpłatnie w transporcie publicznym oraz na ulicach i w budynkach publicznych, w przeciwieństwie do wielu innych krajów (takich jak Wielka Brytania), gdzie prędkość Internetu jest stosunkowo niska, a ceny za połączenia są nadal stosunkowo wysokie (Rada ds. Bezpieczeństwa i Standardów Kolejowych Limited, 2016). Internet i infrastruktura technologiczna w istotny sposób wpływają na zachowania i postawy ludzi dotyczące korzystania z technologii. W Chinach uzależnienie od Internetu zostało w 2008 roku sklasyfikowane jako zaburzenie psychiczne, podczas gdy w Europie Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała Gaming Disorder jako oficjalna diagnoza dopiero 10 lat później, sugerująca, że ​​istnieją rozbieżności w zakresie pilności powiązanych problemów w poszczególnych regionach geograficznych. Co więcej, w niektórych krajach azjatyckich uzależnienie od Internetu i gier uważa się za poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, podczas gdy w krajach zachodnich, w tym w Wielkiej Brytanii, sytuacja wydaje się być znacznie bardziej konserwatywna. Na przykład w Wielkiej Brytanii zielona księga rządu Jej Królewskiej Mości w sprawie strategii bezpieczeństwa w Internecie (HM Government, 2017) nie zajmowała się problemami uzależnień związanymi z korzystaniem z Internetu. W związku z tym w ramach brytyjskiej Rady ds. Dowodów na temat Bezpieczeństwa Dzieci w Internecie (UKCCIS-EG) przygotowałem odpowiedź, w której podniosła tę kwestię:

„EG (brytyjska Rada ds. Dowodów Bezpieczeństwa Dzieci w Internecie) również wyraziła obawy dotyczące zaburzeń związanych z grami, co ma szczególne znaczenie teraz, gdy WHO zdecydowała się włączyć zaburzenia związane z grami do nowej ICD-11. Nie poruszono w wystarczającym stopniu kluczowej kwestii dotyczącej bezpiecznego i odpowiedzialnego korzystania z Internetu, a mianowicie zakresu, w jakim nadmierne korzystanie z Internetu może prowadzić do znaczących skutków dla zdrowia psychicznego, w tym uzależnień. Jeżeli tą sprawą zajmie się brytyjskie Ministerstwo Zdrowia, chcielibyśmy wiedzieć, jaką formę przybierze ta odpowiedź. Dotychczas wiele badań obejmowało objawy uzależnienia będące konsekwencją nadmiernego korzystania z gier (np. Kuss, Griffiths i Pontes, 2017) i portalach społecznościowych (np. Kuss & Griffiths, 2017), a także szkodliwy wpływ powiadomień ze smartfonów na zdrowie psychiczne i samopoczucie ludzi (np. Kanjo, Kuss i Ang, 2017). Badanie to wskazuje, że istnieją dowody empiryczne sugerujące, że nadużywanie technologii i Internetu może mieć znaczący i szkodliwy wpływ na zdrowie psychiczne jednostek, w tym na objawy depresji, lęku i uzależnienia. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne podjęło decyzję o włączeniu „zaburzeń związanych z grami internetowymi” do najnowszej wersji swojego podręcznika diagnostycznego (DSM-5; Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, 2013) jako warunek wymagający dalszych badań, aby uwzględnić je w podręczniku głównym. Podobnie WHO dyskutuje obecnie nad włączeniem „zaburzeń związanych z grami” do przyszłego podręcznika diagnostycznego ICD-11, który ma zostać opublikowany w 2018 r. Zasięg naukowy i kliniczny oraz znaczenie problemu nadmiernego korzystania z Internetu zasługują na bliższą analizę i więcej kierunek badań.”

Wysiłki UKCCIS-EG mające na celu podnoszenie świadomości z perspektywy rządu są zgodne z wysiłkami Király i wsp. (2018) wskazują, że „środki polityczne należy stosować i oceniać lokalnie”, ponieważ wyraźnie odnieśli się do różnic w wpływach rządu, które mogą mieć wpływ na rodzaje polityk i przepisów, które mogą być wdrażane w różnych krajach. Wskazują, że działania polityczne, które ściśle ograniczają zaangażowanie jednostek w gry cyfrowe, które pojawiły się już w krajach azjatyckich, mogą nie być akceptowalne w krajach zachodnich, biorąc pod uwagę, że mogą być postrzegane jako atak na wolność obywatelską. Biorąc pod uwagę znaczne różnice w zachowaniach i postawach związanych z korzystaniem z technologii, strukturę polityczną i wpływy rządów w różnych krajach i regionach geograficznych na całym świecie, należy uwzględnić rozważania dotyczące polityki publicznej, regulacji i zapobiegania problematycznemu korzystaniu z technologii i gier. tło danej kultury, w której mają one miejsce (Kuss, 2013). Polityki i inicjatywy, które wydają się skuteczne w jednym kontekście kulturowym, mogą nie działać w innych kontekstach ze względu na różny stopień akceptacji społecznej oraz wyżej wspomniane międzykulturowe różnice w socjokulturowych normach zachowania i wpływach rządu.

Gracz i środowisko gry

Király i in. (2018) podnoszą również kwestię, że uniwersalne rozwiązanie nie jest odpowiednie, jeśli weźmie się pod uwagę graczy, którzy mają różne motywacje i grają w gry o różnych cechach strukturalnych. Co więcej, badania wykazały, że to samo zachowanie (takie jak granie w gry przez dłuższy czas, np. 14 godzin dziennie) niekoniecznie prowadzi do porównywalnych wyników wśród graczy (Griffiths, 2010). Spędzony czas nie jest wystarczającym kryterium oddzielającym grę nieproblemową od problematycznej (Király, Tóth, Urbán, Demetrovics i Maraz, 2017). Inne czynniki są ważniejsze w przewidywaniu objawów uzależnienia, a mianowicie odpowiednie motywacje do grania (Kuss, Louws i Wiers, 2012) oraz zakres, w jakim technologia jest wykorzystywana do radzenia sobie ze stresorami życia codziennego (Kuss, Dunn i in., 2017). Kontekst gracza jest istotnym czynnikiem, który może odegrać kluczową rolę w odróżnieniu nadmiernego grania od uzależnienia od gier, a środowisko gry może zyskać dla graczy szczególne znaczenie, w zależności od ich sytuacji życiowej i preferencji dotyczących gier. Co więcej, kontekst kultury gier jest istotny i należy go wziąć pod uwagę, ponieważ osadza gracza w społeczności o wspólnych przekonaniach i praktykach, co przyczynia się do zachowań związanych z grami i związanych z nimi postaw (Kuss, 2013).