Hierarchiczne implikacje Kryteriów Rozgrywek w Internecie: co wskazuje na bardziej surową patologię? (2017)

Psychiatry Investig. 2017 May;14(3):249-259. doi: 10.4306/pi.2017.14.3.249.

Lee SY1, Lee HK1, Jeong H2, Yim HW2, Bhang SY3, Jo SJ2, Baek KY2, Kim E2, Kim MS1, Choi JS4, Kweon YS1.

Abstrakcyjny

CEL:

Zbadanie struktury kryteriów związanych z zaburzeniami hazardu internetowego (IGD) i ich rozmieszczenia zgodnie z różnym stopniem nasilenia IGD. Zbadano również powiązania chorób psychicznych z każdym objawem IGD i nasileniem IGD.

METODY:

Kolejno rekrutowani koreańscy uczniowie 330 przeszli bezpośrednie rozmowy diagnostyczne w celu oceny problemów z grami przez lekarzy. Choroby współistniejące z chorobą psychiczną oceniano również za pomocą częściowo ustrukturyzowanego instrumentu. Dane analizowano za pomocą analizy głównych składników, a rozkład kryteriów pomiędzy różnymi grupami ciężkości uwidoczniono przez wykreślenie krzywych jednowymiarowych.

WYNIKI:

Wyodrębniono dwa główne składniki „Kompulsywności” i „Tolerancji”. „Spadek innych zajęć” i „Zagrożenie dla związku / kariery” mogą wskazywać na wyższy stopień zaawansowania IGD. Podczas gdy „głód” zasługiwał na większe uznanie pod względem przydatności klinicznej, „tolerancja” nie wykazała dużej różnicy w dystrybucji pod względem nasilenia IGD. Zaburzenia psychiatryczne internalizacyjne i eksternalizacyjne różniły się rozkładem ze względu na nasilenie IGD.

WNIOSEK:

Ujawniono hierarchiczną prezentację kryteriów IGD. „Spadek innych czynności” i „Zagrożenie dla związku / kariery” mogą oznaczać większe nasilenie, co wskazuje na większą uwagę kliniczną na takie objawy. Jednak „tolerancja” nie została uznana za ważne kryterium diagnostyczne.

SŁOWA KLUCZOWE:  Kryteria diagnostyczne; Hierarchia; Zaburzenia gier internetowych; Analiza głównych składników; Surowość

PMID: 28539943

PMCID: PMC5440427

DOI: 10.4306 / pi.2017.14.3.249

Korespondencja: Yong-Sil Kweon, MD, PhD, Department of Psychiatry, Uijeongbu St. Mary's Hospital, College of Medicine, The Catholic University of Korea, 271 Cheonbo-ro, Uijeonbu 11765, Republika Korei
Tel: + 82-31-820-3032, Faks: + 82-31-847-3630, E-mail: [email chroniony]

WPROWADZENIE

ㅔ Powszechne korzystanie z Internetu przyniosło wiele dogodnych zmian w codziennym życiu i zmniejszyło wpływ fizycznych barier dla komunikacji, zbliżając ludzi do siebie. Z drugiej strony pojawiły się również obawy dotyczące negatywnych konsekwencji psychospołecznych technologii informacyjnych.1 Interakcje w prawdziwym życiu są coraz częściej zastępowane przez interakcje online.2 Co więcej, niezarezerwowana zawartość Internetu wzbudziła również obawy o jej potencjalne negatywne konsekwencje dla zdrowia psychicznego. W szczególności, gry internetowe zyskały rosnącą uwagę w dziedzinie psychiatrii, ponieważ są wymienione w sekcji III nowego podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych (DSM) -53 i obecnie proponowane jako formalne kryteria diagnostyczne w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD) -11.4 IGD budzi obawy, że przewiduje się, że problemy będą rosły wraz z szerszym rozpowszechnieniem dostępu do Internetu na całym świecie i rosnącą popularnością smartfonów.5 Dlatego proponowane włączenie zaburzeń gier do ICD-11 wydaje się aktualne i we właściwym kierunku.
ㅔ Wcześniej pojęcie „uzależnienia” ograniczało się tylko do substancji psychoaktywnych. Jednak „uzależnienie behawioralne” stało się oficjalne wraz z wprowadzeniem nowej kategorii „zaburzeń niezwiązanych z substancjami” w DSM-5 oraz „zaburzeń spowodowanych zachowaniami uzależniającymi” w wersji beta ICD-11. W przeciwieństwie do IGD znajdującego się w sekcji III DSM, przewiduje się, że ICD-11 włączy go jako formalną jednostkę diagnostyczną jako zaburzenie gier. Koncepcje dwóch proponowanych kryteriów diagnostycznych są generalnie podobne. Istnieją jednak między nimi różnice. Podczas gdy DSM-5 stwierdził, że komputerowe gry nieinternetowe mogą być również zaangażowane w IGD wbrew jego nomenklaturze, ICD-11 klasyfikuje zaburzenia gier na podtypy online i offline.3,4 Jednak DSM-5 wprowadził inną klasyfikację według wagi; łagodny, umiarkowany i ciężki.3 Inną ważną różnicą między tymi dwoma systemami diagnostycznymi jest to, że ICD-11 wyklucza kryterium „tolerancji” lub „wycofania” jako kryteria diagnostyczne, w przeciwieństwie do DSM-5.4
ㅔ Jak stwierdzono w kryteriach diagnostycznych zarówno szkicu DSM-5, jak i ICD-11, może nastąpić znaczne upośledzenie z powodu IGD w obszarach osobistych, rodzinnych, społecznych, szkolnych lub zawodowych.3,4 Problemy zawodowe i akademickie mogą z kolei mieć negatywny wpływ na zdrowie psychiczne.6,7,8 Obecnie panuje powszechna zgoda, że ​​IGD wiąże się ze zwiększonym niepokojem psychicznym i chorobami psychicznymi, takimi jak depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia snu i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) itp.9,10,11,12,13 Jednakże, ponieważ IGD jest nową jednostką diagnostyczną, jej naturalny przebieg i związek przyczynowy z chorobami współistniejącymi psychiatrycznie nie są dobrze poznane. Ponadto składnik strukturalny i wzajemne powiązania między głównymi objawami IGD pozostają niejasne. Ponadto podstawowe dane epidemiologiczne, takie jak rozpowszechnienie IGD, znacznie różnią się w zależności od literatury (1.5-50%).14,15,16
ㅔ Tak duże zróżnicowanie rozpowszechnienia może wynikać z odmiennej definicji IGD z powodu braku standardu złota lub z powodu różnic w czynnikach środowiskowych, takich jak postawy społeczno-kulturowe wobec gier, różnica w szybkim dostępie do Internetu, wskaźnik wykorzystania smartfonów itd. . Uważamy jednak, że ograniczenia metodologiczne mogą również przyczynić się do tak wielkiej zmienności. Ogólnie rzecz biorąc, ankiety on-line wykazały wyższą chorobowość (3.4-50%) dla IGD, podczas gdy badania pisemne wykazały nieco niższą częstość życia (1.5-9.9%).16 Takie zjawiska mogą wynikać z tendencji do pobierania próbek, gdzie bardziej problematyczne podmioty mogły zostać zrekrutowane w ankietach internetowych. Oprócz potencjalnych błędów w próbkowaniu, wszystkie takie badania wykorzystywały badania do oceny rozpowszechnienia IGD. Gromadzenie danych za pomocą raportów własnych może być wygodne i niedrogie. Jednak poleganie na pomiarze własnym obejmuje główne ograniczenia, takie jak błędy wynikające z postawy badawczej lub szczerości; subiektywność (tj. różne wartości i progi dla gier i ich nasilenie problemu); fałszywe lub ukrywające odpowiedzi prowadzące do niedoceniania lub różnych poziomów zrozumienia kwestionariuszy.17,18 W celu przezwyciężenia wyżej wymienionych ograniczeń metodologicznych zebraliśmy dane, przeprowadzając wywiad kliniczny na dużą skalę, prowadzony bezpośrednio przez klinicystów.
ㅔ Głównym celem tego badania było zbadanie strukturalnego składnika kryteriów IGD i zbadanie, czy mają one hierarchiczny porządek. Badania przeprowadzone przez Toce-Gersteina i wsp.19 na temat zaburzeń hazardowych dostarczył ważnego wglądu w związki objawów hazardu w różnych grupach dotkliwości. Jednak dane pochodziły z próbek mieszanych i mimo że wykorzystywały analizę głównych składników (PCA), nie dostarczono zbyt wielu informacji dotyczących komponentu strukturalnego. Uważamy, że PCA może być szczególnie cenną metodą dla nowej jednostki diagnostycznej, takiej jak IGD, ponieważ nie wymaga żadnego szczególnego modelowania strukturalnego. Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, były dwa ostatnie badania, które analizowały graczy za pomocą PCA.20,21 Wykazali jednak opisane powyżej ograniczenia metodologiczne, którymi była rekrutacja próbek online za pośrednictwem forów gier i brakowało im obiektywnych pomiarów polegających na samoopisach. W jednym z badań wykorzystano PCA do analizy struktury nowego instrumentu do gier wideo i znaleziono dwa komponenty odpowiadające „osłabionej kontroli” i „negatywnym konsekwencjom”, jednak wyniki mogły zostać zakłócone przez efekt płci, ponieważ próbka była zdominowana przez mężczyzn.21 Co więcej, próba innego badania obejmowała tylko określoną grę „World of Warcraft” w jednym badaniu, ograniczając w ten sposób możliwość uogólnienia na inne gry lub gatunki gier.20
Oring Poznawanie komponentu strukturalnego kryteriów IGD może dostarczyć cennej odpowiedzi na pytanie, jakie wymiary faktycznie mierzą kryteria IGD i jak objawy są ze sobą powiązane. Dalsze badanie zależności między objawami IGD a ich znaczeniem dla chorób współistniejących psychiatrycznie może dostarczyć bardziej szczegółowych informacji na temat ich charakteru. Pozytywne proporcje każdego kryterium IGD wśród różnych poziomów nasilenia porównano w celu zaobserwowania, które kryteria ujawniają cięższą postać patologii IGD.

METODY

Uczestnicy i procedury
Study Badanie przeprowadzono w ramach internetowej grupy kohortowej ds. Bezstronne- go rozpoznawania zaburzeń w grach w badaniu wczesnej młodzieży (iCURE) na temat gier internetowych i uzależnienia od smartfonów (clinicaltrials.go videntifier: NCT 02415322). ICURE jest prospektywnym badaniem kohortowym, starannie zaprojektowanym w celu identyfikacji czynników ryzyka i ochronnych dla uzależnienia IGD i usług sieci społecznościowych (SNS) i ich naturalnych kursów, zwłaszcza w odniesieniu do zaburzeń psychicznych.
ㅔ Uczestnikami byli uczniowie pierwszej klasy gimnazjum z obszaru metropolitalnego Seulu w Republice Korei. Zapisywano ich kolejno od 15 września do końca października 2015 r. Po uzyskaniu pozwoleń od młodzieży i ich rodziców / opiekunów za pomocą ankiet zebrano podstawowe czynniki społeczno-demograficzne, korzystanie z Internetu i czynniki związane z grami. Spośród 330 ocenianych studentów liczba mężczyzn wynosiła 163 (49.4%), a liczba kobiet 167 (50.6%). Głównym potencjalnym ograniczeniem ankiety szkolnej jest błąd wynikający z podawania fałszywych odpowiedzi w celu ukrycia własnych problemów uczniów. Rozpowszechnianie i zbieranie ankiet w formie papierowej może zwiększyć obawy ankietowanych, czy nauczyciele lub rodzice dowiadują się o ich problematycznych zachowaniach. W ten sposób pomiary własne zebrano za pośrednictwem wyznaczonej witryny internetowej badania (http://cohort.co.kr). Każdy uczestnik po zalogowaniu się na naszej stronie za pomocą podanych wcześniej unikalnych kodów uwierzytelniających wypełnił ankietę internetową.
ㅔ Każdy zapisany uczestnik przeszedł również bezpośrednie wywiady diagnostyczne z lekarzami. Wywiady diagnostyczne odbyły się w szkołach uczestniczących tydzień po zakończeniu badania podstawowego. Uczniowie byli oceniani pod kątem IGD zgodnie z kryteriami IGD DSM-5 oraz za objawami głodu. Przeprowadzono także częściowo ustrukturyzowany wywiad, aby zbadać obecność zaburzeń psychicznych. Badanie to zostało zatwierdzone przez Institutional Review Board z The Catholic University of Korea (MC140NM10085) i zostało przeprowadzone zgodnie z zasadami Deklaracji Helsińskiej.

Środki
ㅔ W celu obiektywnego pomiaru problemów z grami internetowymi uczniowie oceniani byli według kryteriów DSM-5 IGD. Ponadto podczas wywiadu oceniano głód, ponieważ nie był on mierzony w nowo zaproponowanych kryteriach DSM-5 IGD. Głód oceniano, zadając następujące pytania - „Czy często odczuwasz silną potrzebę grania?”, „Czy trudno jest stłumić takie pragnienie, gdy przychodzi Ci do głowy myśl o grach?” W przypadku chorób współistniejących psychiatrycznych każdy uczeń przeszedł również częściowo ustrukturyzowany wywiad z wykorzystaniem programu Kiddie-Schedule dla zaburzeń afektywnych oraz wersji na schizofrenię i dożywotnią wersję koreańską (K-SADS), który został zweryfikowany wcześniej.22

Ankieterzy
Pool Kadra ankieterów składała się z psychiatrów 9 i jednego psychologa klinicznego, którego doświadczenia zawodowe trwały co najmniej trzy lata w praktyce klinicznej. Każdy ankieter był intensywnie szkolony przez specjalistów od uzależnień i psychiatrów-dzieci-nastolatków. Szkolenie obejmowało instrukcje dotyczące instrumentów oceniających; względy diagnostyczne; wyroki dotkliwości; ogólne techniki przeprowadzania wywiadów z dziećmi i młodzieżą oraz techniki sondowania i wyjaśniania niejednoznacznych odpowiedzi.

Analiza statystyczna
A Przeprowadzono PCA w celu zbadania głównych elementów proponowanych kryteriów DSD-5 IGD i pragnienia gier internetowych. PCA wyodrębnia komponenty oparte na wariancji w sposób maksymalizujący ogólną wariancję. PCA została wybrana ponad analizę czynnikową, ponieważ nie wymaga żadnego modelowania, co obejmuje założenia dotyczące zależności między czynnikami. Ponieważ IGD jest raczej nową jednostką diagnostyczną, związek między różnymi objawami IGD pozostaje niejasny. Dlatego uznano, że domniemanie jakichkolwiek konkretnych struktur może prowadzić do niepotrzebnych uprzedzeń. Uwzględniono komponenty dające wartość własną większą niż 1.0.
ㅔ Następnie zbadano względny odsetek każdego objawu IGD zgodnie z ciężkością IGD. Aby określić, które objawy są bardziej nasilane przez rosnące nasilenie IGD, pozytywne endorsery zostały pogrupowane według całkowitej liczby zatwierdzonych domen IGD, które mieściły się w zakresie od 1 do 8. Proponowane kryteria IGD sugerowały pięć lub więcej kryteriów, które należy spełnić, aby zdiagnozować IGD w DSM-5. Dlatego endorserów podzielono na „subklinicznych graczy” i „uzależnionych graczy” liczbą 5. Gracze subkliniczni zostali następnie ponownie podzieleni na pół (pozytywne na 1 do 2 liczb domen) i umiarkowanie ryzykownych graczy (dodatnie na 3 do 4 liczbach). domeny). Badanych z IGD podzielono również na grupę „zwykłych” uzależnionych (dodatni wynik w przypadku 5 do 6 numerów domen) i „ciężką” grupę uzależnionych (dodatni wynik w przypadku 7 do 8 numerów domen). W rezultacie pogrupowano dotkliwość w cztery grupy o równych odstępach pod względem liczby domen dodatnich. Oprócz zbadania dystrybucji objawów w różnych stopniach zaawansowania IGD, zbadano również obecność chorób psychiatrycznych między tymi czterema grupami. Porównania parami wykonano między sąsiednimi grupami przy użyciu testu chi kwadrat lub dokładnego testu Fishera z dwustronną istotnością statystyczną 0.05. Sąsiednie grupy porównano w celu zbadania hierarchicznej kolejności każdego objawu według różnej ciężkości.
ㅔ Aby dokładniej określić rozkład każdego objawu w zależności od stopnia nasilenia, wykreślono krzywe jednoczynnikowe dla wszystkich objawów IGD. Dla każdego objawu IGD wykreślono wskaźnik potwierdzenia konkretnego objawu w stosunku do całych pozytywnych endorserów dla czterech różnych grup nasilenia. Dobroć dopasowania dla każdej krzywej objawowej badano przez obliczenie korelacji kwadratowej (R2). Niezależnie od tego, czy jest liniowy czy wielomianowy, wykreślono najlepiej dopasowaną krzywą, aby zmaksymalizować R2 między wartościami rzeczywistymi a wartościami przewidywanymi przez krzywą. Jak wyjaśniono wcześniej przez Toce-Gerstein i in.,19 zwalniająca krzywoliniowa linia opadająca w dół wskazuje na „niski próg”, co oznacza, że ​​objaw jest bardziej rozpowszechniony u osób o niskim nasileniu. Z drugiej strony przyspieszająca krzywoliniowa linia wklęsła w górę wskazuje na „wysoki próg”, co oznacza, że ​​objaw jest bardziej rozpowszechniony u osób o dużym nasileniu.
ㅔ Wreszcie, związki dziesięciu objawów, z połączonymi kryteriami DSM-5 IGD i głodem, zostały dodatkowo zbadane przez Cramera Vassociations (ϕ). Po pierwsze, obliczono skojarzenia par dla każdego kryterium, aby zbadać, jak skorelowano czynniki w ramach tego samego składnika PCA. Po drugie, obliczono ich związki z chorobami współistniejącymi psychiatrycznie. Zbadanie powiązań każdego kryterium IGD ze współistniejącymi chorobami psychicznymi może dostarczyć cennych wskazówek, na jakie objawy IGD wpływają współistniejące choroby psychiczne lub odwrotnie. Jednak szerokie spektrum chorób współistniejących psychiatrii może wywierać różny wpływ na poszczególne objawy kliniczne IGD. Zatem mieszane skutki mogą z kolei niwelować psychiatryczny wpływ na objawy IGD, gdy choroby współistniejące psychiatryczne są traktowane jako całość. Krueger wcześniej zasugerował dwa czynniki powodujące zaburzenia psychiczne; internalizacja i eksternalizacja.23 Wiele badań przyjęło tę koncepcję skupionych zespołów skorelowanych, które grupowały depresję i zaburzenia lękowe w internalizację i grupowanie ADHD, antyspołeczne, zaburzenia zachowania lub zaburzenia substancji jako eksternalizujące problemy behawioralne.24,25,26,27 W związku z tym dalej dzieliliśmy choroby współistniejące psychicznie na internalizację (depresję, zaburzenia lękowe i zaburzenia adaptacyjne) i eksternalizacyjną (ADHD, ODD, zaburzenia zachowania i zaburzenia tikowe).
ㅔ Wszystkie analizy statystyczne przeprowadzono za pomocą pakietu oprogramowania SAS Enterprise Guide 7.1 (SAS Institute, Inc, Cary, North Carolina) lub wersji oprogramowania R 2.15.3 (R Foundation for Statistical Computing, Wiedeń, Austria; www.r-project.org).

WYNIKI

Podstawowe kliniczne dane demograficzne
Characteristics Charakterystyki kliniczno-demograficzne przedstawiono w Tabela 1. Widać, że stosunek płci w naszej próbie jest dobrze zrównoważony. W przypadku chorób psychicznych, uczniowie 21 mieli zaburzenia nastroju, które były zaburzeniami przystosowawczymi z obniżonym nastrojem, depresją jednobiegunową lub dwubiegunową. U dwunastu uczniów zdiagnozowano zaburzenia lękowe. Unikając wielokrotnego liczenia tych z wieloma zaburzeniami, suma netto zaburzeń nastroju i lęku dała 28 (8.5%) i zostali zakwalifikowani jako zaburzenia internalizujące. Przeciwnie, następujące zaburzenia zostały sklasyfikowane jako zaburzenia eksternalizacyjne: ADHD, zaburzenie opozycyjno-buntownicze (ODD), zaburzenie zachowania i zaburzenie tikowe. Jedenaście uczniów miało ADHD. Było dwóch uczniów z zaburzeniami Tic. U trzech uczniów zdiagnozowano zaburzenie opozycyjno-buntownicze (ODD) lub zaburzenie zachowania, przy czym dwóch uczniów miało zaburzenia nastroju. Jednak te dwie kategorie zostały zakwalifikowane jako zaburzenia eksternalizacyjne z uwzględnieniem dominującej w nich cechy klinicznej. Ogółem sumą netto zaburzeń eksternalizujących był 13 (3.9%).
Students Podczas gdy uczniowie 71 (21.5%) nie byli graczami, większość uczniów (n = 258, 78.2%) grała w gry internetowe zarówno na komputerach osobistych, jak i smartfonach. Średni czas gry w dni robocze i weekendy wynosił odpowiednio 119.0 i 207.5. Gracze spędzali średnio 144.3 minut dziennie na gry.

Analiza głównych składników
ㅔ Dzięki PCS stwierdzono, że dwa składniki mają wartość własną większą niż 1.0. Pierwsza składowa wykazała wartość Eigena 3.97 i obejmowała objawy inne niż tolerancja. Drugi składnik wykazywał wartość własną 1.09 i zawierał tylko jeden objaw tolerancji. W sumie, skumulowany procent wyjaśnionej wariancji obu składników wyniósł 51% (Tabela 2).
ㅔ Pierwsza składowa wyjaśniała 40 procent wariancji i była obciążona dziewięcioma objawami. Ładunki czynnikowe dla pierwszej składowej wahały się od 0.52 do 0.71, więc uwzględniono wszystkie objawy. Ładunki czynnikowe każdego z nich są następujące w kolejności malejącej: `` Utrata kontroli '' (0.71), `` Trwałe używanie pomimo negatywnych wyników '' (0.70), `` Spadek innych czynności '' (0.70), Pragnienie ”(0.69),„ Zagrożenie związku / kariery ”(0.67),„ Wycofanie się ”(0.64),„ Oszukiwanie ”(0.62) i„ Eskapizm ”(0.57). Mówiąc słowami, komponent ten jest reprezentowany przez „utratę kontroli nad grami w czasie zajętości i chęci grania zamiast wszystkich innych czynności i pomimo negatywnych konsekwencji”. W nagłówkach przedmiotów medycznych dostarczonych przez United States National Library of Medicine, kompulsywne zachowanie to „zachowanie polegające na wytrwałym i powtarzalnym wykonywaniu czynności, które nie prowadzą do nagrody ani przyjemności”.28 W związku z tym uznano, że kompulsywność najlepiej wyjaśnia ten składnik „utraty kontroli nad grami i nadania priorytetu powtarzalności gry nad innymi działaniami pomimo szkód”. Tak więc pierwszy główny składnik został określony jako kompulsywność.
Second Drugi komponent wyjaśnił procent 11 wariancji. Objawem, który wykazał najwyższe obciążenie czynnikiem, była tolerancja przy obciążeniu czynnikiem 0.77. Jednak wszystkie inne objawy nie wykazały znaczącego obciążenia czynnikiem w drugim składniku głównym. Bi-plotowanie dwóch głównych składników ujawniło relacje między czynnikami bardziej widoczne (Rysunek 1). Podczas gdy wszystkie inne objawy były skupione i wykazywały duże obciążenia dla pierwszego głównego składnika (kompulsywności), kryterium „tolerancji” samo w sobie wykazało duże obciążenie, zlokalizowane z dala od pozostałych. Chociaż „utrata kontroli” była czynnikiem z drugim co do wielkości obciążeniem (0.31) dla drugiego głównego składnika (tolerancji), był on ściśle zgrupowany ze składnikiem kompulsywności.

Dystrybucja objawów IGD i ich jednoczynnikowych krzywych w zależności od ciężkości
ㅔ Wśród graczy 69 uczniów (20.9%) pozytywnie oceniło którekolwiek z kryteriów IGD i głodu alkoholu. Trzydziestu dwóch (9.7%) i dwudziestu jeden (6.4%) uczniów miało dodatnie objawy odpowiednio 1-2 i 3-4 IGD. Szesnastu uczniów (4.9%) wykazało więcej niż pięć objawów. Podczas badania całej pozytywnej próbki najczęstszym objawem była „utrata kontroli” (50.7%), a następnie „zaabsorbowanie” (43.5%) i „głód” (43.5%). Ogólnie rzecz biorąc, często pojawiały się również „eskapizm” (36.2%) i „trwałe używanie pomimo negatywnych wyników” (33.3%). Jednak `` eskapizm '' był bardziej rozpowszechniony w grupie o niskim nasileniu (28.1% w porównaniu z 9.4% w grupie `` Trwałe używanie pomimo negatywnych wyników '' w 1-2 dodatnich wynikach), podczas gdy `` Trwałe stosowanie pomimo negatywnych wyników '' było częstsze w grupie o wyższym nasileniu (100% vs. 75% „eskapizmu” w 7-8 pozytywnych grupach) (Tabela 3).
ㅔ Dokładny test Fishera parami wykazał, że według statystyk trzy objawy różniły się istotnie między grupą łagodnego ryzyka a grupą umiarkowanego ryzyka (p <0.05). Trzy objawy: `` Trwałe używanie pomimo negatywnych wyników '' (9.4% vs 42.9%), `` Zagrażanie związkowi / karierze '' (0% vs 19.1%) i `` Pragnienie '' (25.0% vs 52.4%) były bardziej obecne u grupa umiarkowanego ryzyka, która została oceniona jako posiadająca 3-4 objawy IGD. Występowały tendencje, że `` wycofanie się '' (3.1% vs 19.1%, p = 0.07) i `` oszukanie '' (3.1% vs 19.1%, p = 0.07 ) częściej pojawiały się w grupie umiarkowanego ryzyka.
ㅔ Grupa uzależniona różniła się istotnie od grupy umiarkowanego ryzyka pojedynczym objawem „Spadek innych aktywności” (14.3% vs 50.0%, p <0.05). Nawet jeśli nie osiągnął poziomu istotnego statystycznie, „Wycofanie” (19.1% w porównaniu z 58.3%, p = 0.05) było ponownie bardziej prawdopodobne w grupie sąsiadującej z wyższym poziomem.
ㅔ W porównaniu z grupą osób uzależnionych objaw „zagrażający związek / kariera” był bardziej rozpowszechniony w grupie osób silnie uzależnionych (33.3% vs. 100%, p = 0.07). Jednak nie wykazano statystycznie istotnej różnicy między grupą uzależnioną a grupą ciężko uzależnioną (Rysunek 2).
ㅔ Po zbadaniu krzywych jednoczynnikowych wykreślonych dla każdego objawu IGD, stało się wyraźniejsze, że rozkład objawów IGD zmieniał się w zależności od ciężkości. Objawy ze zwalniającymi liniami krzywoliniowymi to „Zaabsorbowanie”, „Wycofanie się”, „Oszukiwanie” i „Tolerancja”. Jednak kształt najlepiej dopasowanej krzywej regresji wielomianowej wykreślonej za pomocą kryterium „Tolerancji” był raczej zbliżony do „płaskiego” niż do spowolnienia. Z drugiej strony przyspieszające krzywoliniowe linie przejawiały się dwoma objawami. Były to „eskapizm” i „zagrożenie dla związku / kariery”. Pozostałe objawy wykazywały liniowe zależności w krzywych regresji (Rysunek 2).
All Spośród wszystkich uczestników 69, którzy zostali ocenieni pozytywnie na którekolwiek z kryteriów IGD i głodu, dziewięciu uczniów (13.0%) miało zaburzenia internalizacji, podczas gdy pięciu uczniów (7.3%) miało zaburzenia eksternalizacyjne. Liczby te są nieco wyższe niż wspomniana powyżej współwystępowanie psychiatryczne całej próbki; 28 (8.5%) i 13 (3.9%) odpowiednio dla zaburzeń internalizujących i eksternalizujących. Chociaż nie było to statystycznie istotne, choroby współistniejące psychiatrycznie wykazywały tendencję wzrostową, ponieważ nasilił się problem gry. Gdy wykreślono na krzywych niezmiennych, zaburzenia eksternalizacyjne wykazywały hamującą linię krzywoliniową, podczas gdy dla zaburzeń internalizacyjnych wykreślono przyspieszającą linię krzywoliniową (Rysunek 3).

Powiązania parami między kryteriami IGD
ㅔ „Zaabsorbowanie” wykazało umiarkowanie silny związek z „Spadkiem innych czynności” (ϕ = 0.28) i umiarkowany z „Utratą kontroli” (ϕ = 0.22). Podczas gdy „Utrata kontroli” miała jedynie umiarkowany związek z „Długotrwałym używaniem pomimo negatywnych wyników” (ϕ = 0.21), „Spadek innych czynności” był powiązany z najliczniejszymi objawami.
ㅔ „Spadek w innych działaniach” wykazał najsilniejszy związek z „Zagrożeniem dla relacji / kariery” (ϕ = 0.43), bardzo silnym związkiem z „Wycofaniem” (ϕ = 0.37) i umiarkowanym skojarzeniem z „Pragnienie” (ϕ = 0.22) (Tabela 4).
ㅔ Oprócz tego, że był powiązany z „Utratą kontroli” (ϕ = 0.22), „Trwałe używanie pomimo negatywnych wyników” było również bardzo silnie powiązane z „Zagrożeniem relacji / kariery” (ϕ = 0.32). Oprócz „Spadku innych czynności” (ϕ = 0.43) i „Trwałego używania pomimo negatywnych wyników” (ϕ = 0.32), „Zagrożenie relacji / kariery” również wykazywało umiarkowanie silny związek z „Oszustwami” (ϕ = 0.27).
ㅔ Oprócz „Spadku innych czynności” (ϕ = 0.37), „Wycofanie się” wykazywało umiarkowanie silny związek z „Głodem” (ϕ = 0.28). Z drugiej strony „eskapizm” nie wykazywał większego związku z pozostałymi objawami IGD, chociaż należał do tego samego pierwszego komponentu w PCA. Kryterium `` tolerancji '', które stanowiło drugą składową PCA, również nie ujawniło żadnych znaczących powiązań z pozostałymi objawami IGD (Tabela 4).
ㅔ Zbadano także związki między objawami IGD a chorobami współistniejącymi. Trzy objawy: `` Zaabsorbowanie '', `` Wycofanie się '' i `` Spadek innych czynności '' wykazały umiarkowanie silny związek z ogólnymi chorobami psychiatrycznymi (ϕ = 0.28) oraz z zaburzeniami internalizacyjnymi związanymi z Wasocjacjami Cramera (ϕ) 0.27, 0.23 i 0.23 odpowiednio. Chociaż słabe, zaburzenie eksternalizacyjne wykazało związek z `` zagrożeniem związku / kariery '' (ϕ = 0.17) i `` utratą kontroli '' (ϕ = 0.16) (Tabela 5).

DYSKUSJA

Result Nasz wynik ujawnił, że gry internetowe są bardzo popularną rozrywką wśród nastolatków ROK. Ponieważ konfucjańska kultura koreańska tradycyjnie bardzo wysoko ceni osiągnięcia akademickie, fakt, że prawie 80% studentów grających w gry internetowe z ponad godzinami 2 średniego dziennego czasu gry był nieoczekiwany. W dzisiejszych czasach gry internetowe są popularną rozrywką, jednak tak wysokie tempo nie było oczekiwane. Ponieważ nasi uczestnicy byli rekrutowani ze szkół, ale nie ze źródeł on-line, które mogą obejmować grupę wysokiego ryzyka, wyniki te były zaskakujące. Jednak tylko uczniowie 16 (4.8%) byli wystarczająco poważni, aby zdiagnozować ich klinicznie jako IGD. Częstość występowania była porównywalna z częstością szacowaną w populacji ogólnej.29,30
Major Głównym odkryciem tego badania było to, że problematyczni gracze wykazywali różne wzorce objawów klinicznych przez różne poziomy nasilenia problemów z grami. Krzywe jednowymiarowe sprawiły, że hierarchiczna prezentacja kryteriów IGD była bardziej widoczna.
ㅔ Dwa objawy IGD: „eskapizm” i „zagrażający związek / kariera” wykazały przyspieszające krzywoliniowe linie, co oznacza, że ​​te kryteria IGD były częstsze u pacjentów z ciężkim stanem. Zatem te dwa objawy mogą wskazywać na poważniejsze uzależnienie behawioralne w grach i twierdzimy, że ilekroć spotykamy potencjalnych pacjentów z IGD z „eskapizmem” lub „zagrożeniem relacji / kariery”, wymagana jest większa uwaga kliniczna zarówno w podejściu diagnostycznym, jak i terapeutycznym.
ㅔ „Utrata kontroli”, „Spadek innych czynności”, „Utrzymujące się używanie pomimo negatywnych wyników” i „Głód” wykazały liniowe zależności ze wzrostem nasilenia gier, co sugeruje rodzaj zależnego od dawki wzoru objawów klinicznych w zależności od nasilenia IGD. „Spadek pozostałej działalności” był również kryterium istotnej różnicy między grupą uzależnioną (50.0%) a grupą umiarkowanego ryzyka (14.3%). Dlatego to kryterium mogłoby być kluczowym pytaniem przesiewowym w wykrywaniu IGD.
ㅔ Z drugiej strony „Zaabsorbowanie”, „Wycofanie się”, „Oszukiwanie” i „Tolerancja” zostały wykreślone jako zwalniające linie krzywoliniowe. Spowolnienie krzywoliniowych linii oznacza, że ​​objawy są bardziej rozpowszechnione w grupach o niskim nasileniu. Taki objaw „niskiego progu” może być powszechnym zjawiskiem, ale niekoniecznie musi być sam w sobie alarmującym objawem IGD. Można jednak zastosować wyjątek do kryterium IGD „wycofania”.
ㅔ W porównaniu z grupą umiarkowanego ryzyka (19.1%) „abstynencja” pojawiała się częściej w grupie osób uzależnionych (58.3%). Brak istotności statystycznej może wynikać z jego rzadkości, ponieważ był to trzeci rzadko występujący objaw w sumie (20.3%) po „zagrożeniu związku / karierze” (17.4%) i „oszukiwaniu” (18.8%). Chociaż nie jest to często występujący objaw, objaw „zagrażający związkowi / karierze” miał tendencję do reprezentowania grupy najbardziej uzależnionych. Zatem obecność tego szczególnego objawu gwarantuje dalsze badanie kwestii gier, a tym samym zapewnia bardziej intensywne leczenie.
ㅔ Innym interesującym odkryciem tego badania było to, że morfologia najlepiej dopasowanej krzywej dla kryterium „Tolerancji” była zbliżona do kształtu płaskiego. Co więcej, „Tolerancja” nie wykazywała znaczących skojarzeń z żadnymi innymi kryteriami IGD stosowanymi przez stowarzyszenie Cramer V. Wraz z odstającą pozycją ujawnioną w PCA jako samodzielny składnik, stawia to poważny znak zapytania wobec „tolerancji” jako ważnego kryterium diagnostycznego IGD. Niezrównane stanowisko „Tolerancji” niekoniecznie musi reprezentować jej wyjątkowość, ale może raczej wskazywać na jej niepowodzenie jako kryterium diagnostyczne w odzwierciedlaniu prawdziwej patologii IGD. Zaproponowane kryteria DSM-5 IGD „Tolerancji” i „Wycofania się” zostały skrytykowane lub nie zostały uznane za cechę uniwersalną.31,32 Nasze odkrycia zdecydowanie wspierają rozwijający się ICD-11, który nie uwzględnia „Tolerancji” jako podstawowego elementu w diagnozowaniu IGD.
ㅔ Oprócz włączenia „Tolerancji” do IGD bez wyraźnych dowodów empirycznych, obecnie proponowane kryteria IGD mogą być również krytykowane za pomijanie „głodu”, tradycyjnie ważnego pojęcia w uzależnieniu. „Głód” wcześniej wykazywał wyższy wskaźnik pozytywnych predykcji (91.4%) dla IGD niż inne proponowane kryteria, takie jak „Zaabsorbowanie” (90%), „Wycofanie się” (83.3%) lub „Escapizm” (85.2%).33 Nasz wynik wykazał, że „głód” może odróżniać grupę umiarkowanego ryzyka od grupy łagodnego ryzyka i ma liniową zależność na krzywej jednowymiarowej, zwiększając częstość występowania wraz ze wzrostem ciężkości IGD. Zatem to odkrycie podkreśla potencjalną kliniczną użyteczność „głodu” w IGD i wskazuje na dalsze badania jego wartości w ocenie IGD.
ㅔ Jeśli chodzi o analizę powiązań między kryteriami IGD, „Zaabsorbowanie” wykazało powiązania z „Utratą kontroli” i „Spadkiem innych działań”. „Utrata kontroli” wykazała skojarzenia z „Oszustwami” i „Ciągłym używaniem pomimo negatywnych wyników”. „Spadek w innych działaniach” wywoływał skojarzenia z „Oszustwami”, „Trwałym używaniem pomimo negatywnych rezultatów”, „Pragnieniem”, „Wycofaniem się” i „Zagrożeniem dla związku / kariery”. Oprócz „Spadku innych działań”, „Zagrożenie relacji / kariery” było powiązane z „Oszustwami” i „Utrzymującym się używaniem pomimo negatywnych rezultatów”.
ㅔ „Zaabsorbowanie” było powszechne w grupach o niższym nasileniu i zostało postulowane jako początek procesu uzależnienia od gier.34 Wyniki zróżnicowanego rozkładu kryteriów IGD w różnych grupach dotkliwości, związane z nimi wzorce sprawiły, że autorzy postawili hipotezę, że zaabsorbowanie grą prowadzi do osłabienia kontroli w celu ograniczenia gier i zmniejszenia zainteresowania innymi działaniami. To z kolei przyczyniłoby się do uporczywej gry pomimo negatywnych wyników i zmusiłoby graczy do kłamstwa na temat ich uzależniającego zachowania, próbując ukryć swoje problemy. Pragnienie, pod wpływem wycofania, może dodatkowo wzmocnić zmniejszone zainteresowanie codziennymi czynnościami i uporczywe gry pomimo negatywnych wyników. Jednakże, gdy wysiłki na rzecz zrekompensowania ich uzależniających zachowań (np. Zwodniczych) zawodzą, mogą one ostatecznie napotkać znaczne straty w relacjach interpersonalnych lub możliwościach kariery. Chociaż ten hipotetyczny rozwój czasowy patologii IGD może brzmieć przekonująco, nie można tego zweryfikować w tych wynikach przekrojowych i wymaga dobrze zaprojektowanych badań podłużnych w celu sprawdzenia, czy IGD postępuje w sposób sekwencyjny.
ㅔ Mimo że powyższe wyjaśnienie patogenezy IGD od niskiego progu do objawów wysokiego progu w sposób sekwencyjny może brzmieć przekonująco, hipoteza ta musi pozostać jedynie spekulacją, ponieważ nie możemy przypisać przyczynowości jednemu objawowi IGD do innej wskazówki do przekrojowego charakteru naszego obecnego dochodzenia. Takie wnioskowanie na temat przebiegu patogenezy IGD można uzyskać jedynie ze starannie zaprojektowanych badań podłużnych. Niemniej jednak przewidujemy, że trwające badanie kohortowe (iCURE) ma nadzieję poszerzyć naszą wiedzę na temat naturalnego przebiegu IGD.
ㅔ Fakt, że inne indywidualne, środowiskowe i związane z grą czynniki ryzyka, które mogą mieć wpływ na wystąpienie i obraz kliniczny IGD, takie jak temperamenty, relacje rodzic-dziecko lub rówieśnicy, odpowiednio gatunki gier, jest również ograniczony w to badanie. Przyszłe badania będą prowadzone w celu zbadania potencjalnych czynników ryzyka lub czynników ochronnych przy większej ilości danych. Chociaż staraliśmy się jak najlepiej zminimalizować stronniczość próby w badaniu, innym ograniczeniem byłyby czynniki zakłócające wynikające z próbki badawczej. Cała próba badawcza składała się ze studenta. Chociaż ta jednorodność może zapewnić dokładniejszą ocenę rosnących problemów w grach u młodzieży, może to również ograniczać możliwość generalizacji do ogólnej populacji, ponieważ uczniowie nie mogą grać w gry w godzinach szkolnych i mają różne poziomy poradnictwa rodzicielskiego. Inne ograniczenia dotyczące uogólniania mogą wynikać z faktu, że wszyscy uczestnicy byli Koreańczykami mieszkającymi w obszarze metropolitalnym Seulu. Może to ograniczyć stosowanie naszych wyników badań do ludzi mieszkających na obszarach wiejskich lub w innych krajach.
ㅔ Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, to badanie było pierwszym badaniem, które kiedykolwiek próbowało zbadać związek nasilenia IGD ze współistniejącymi problemami internalizacji lub eksternalizacji poprzez formalną diagnozę psychiatryczną. O ile nie zostaną potraktowane oddzielnie, wpływ dwóch różnych grup na IGD może zniknąć z powodu efektu mieszanego. Podczas gdy współwystępujące zaburzenia internalizacyjne wykazały przyspieszony wzorzec krzywej jednowymiarowej, zaburzenia eksternalizacyjne wykazywały spowolnienie w zależności od rosnącej dotkliwości problemów z grami. Odkrycie to sugeruje, że ADHD lub inne warunki z trudnościami w kontroli wykonawczej, mogą w rzeczywistości zmniejszyć przeszkodę dla wrażliwych osób, aby pokazać problematyczny wzór gry na stosunkowo wcześniejszym etapie IGD. W badaniu dzieci nieleczonych narkotykami, które miały zarówno problemy z ADHD, jak i grami wideo, 8 tygodni leczenia metylofenidatem poprawił środek związany z uzależnieniem od Internetu i spędzaniem czasu, jak również poprawił problemy z uwagą.35 W połączeniu z naszym odkryciem oznacza to, że leczenie takich predysponujących chorób współistniejących może zwiększyć odporność na początek IGD lub ułatwić proces powrotu do zdrowia. Niemniej jednak wymagane są dalsze badania w celu potwierdzenia.
ㅔ Chociaż w naszej analizie `` eskapizm '' wykazywał przyspieszoną krzywą, zjawisko to może przynajmniej częściowo wynikać z podobnego przyspieszonego wzorca zaburzeń internalizacyjnych (Rysunek 2). Dlatego potrzebne są również bardziej prospektywne badania, aby naświetlić związki między zaburzeniami internalizacyjnymi, takimi jak depresja i „eskapizm”, kryteriami wykorzystywania gier jako środka do modyfikacji nastroju i ostatecznie ujawnić związek zaburzeń internalizacyjnych z IGD.
Authors Autorzy wcześniej zaproponowali typologię IGD jako impulsywnego / agresywnego, emocjonalnie wrażliwego, społecznie uwarunkowanego podtypu.36 Wyniki tego badania wykazały, że obraz kliniczny może różnić się w zależności od zaburzeń eksternalizacyjnych (typ impulsywny / agresywny) i zaburzeń internalizacyjnych (typ wrażliwy emocjonalnie) pod względem ciężkości i związanych z nimi objawów. To odkrycie może dodać kilka ważnych informacji na temat różnych skutków chorób współistniejących psychiatrycznych na IGD i jej typologię.
ㅔ Aby zweryfikować, czy dany objaw wskazuje na prodromalną cechę na drodze do rozwoju IGD, czy też jest tylko objawem zgrupowanym zgodnie z odpowiadającym mu nasileniem, w przyszłości należy przeprowadzić więcej badań. Nasze wyniki ujawniły, że w kryteriach IGD istnieje hierarchiczna kolejność, a niektóre objawy, takie jak „Spadek innych czynności” i „Zagrożenie dla relacji / kariery”, mogą oznaczać wyższy stopień zaawansowania IGD. Dlatego przeznaczanie większej ilości zasobów klinicznych na takie zjawiska wydaje się słuszne, zamiast równego traktowania wszystkich objawów IGD.

LITERATURA

  1. Gross EF, Juvonen J, Gable SL. Korzystanie z Internetu i dobre samopoczucie w okresie dojrzewania. J Soc Zagadnienia 2002; 58: 75-90.

  2. Subrahmanyam K, Kraut RE, Greenfield PM, Gross EF. Wpływ korzystania z komputera w domu na aktywność i rozwój dzieci. Fut Child 2000; 123-144.

  3. (APA) APA. Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Arlington, VA: American Psychiatric Publishing; 2013.

  4. Zaburzenia gry (ICD-11 Beta Draft). Dostępne pod adresem: http://apps.who.int/classifications/icd11/browse/lm/en#/http%3a%2f%2fid.who.int%2ficd%2fentity%2f1448597234. Dostęp do czerwca 17, 2016.

  5. Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna. Fakty i liczby ICT 2015. Genewa: Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny; 2015.

  6. Gauffin K, Vinnerljung B, Hjern A. Wyniki szkolne i zaburzenia związane z alkoholem we wczesnej dorosłości: szwedzkie krajowe badanie kohortowe. Int J Epidemiol 2015; 44: 919-927.

  7. Imamura K, Kawakami N, Inoue A, Shimazu A, Tsutsumi A, Takahashi M, i in. Zaangażowanie w pracę jako predyktor początku epizodu dużej depresji (MDE) wśród pracowników, niezależnie od stresu psychologicznego: prospektywne badanie kohortowe 3-year. PLoS One 2016; 11: e0148157.

  8. Wang J. Stres w pracy jako czynnik ryzyka epizodów dużej depresji. Psychol Med 2005; 35: 865-871.

  9. Wei HT, Chen MH, Huang PC, Bai YM. Związek między grami online, fobią społeczną i depresją: ankieta internetowa. BMC Psychiatry 2012; 12: 92.

  10. Gentile DA, Choo H, Liau A, Sim T, Li D, Fung D, i in. Patologiczne wykorzystanie gier wideo wśród młodzieży: dwuletnie badanie podłużne. Pediatrics 2011; 127: e319-329.

  11. Achab S, Nicolier M, Mauny F, Monnin J, Trojak B, Vandel P, i in. Masowe multiplayerowe gry fabularne online: porównywanie cech uzależnionych i nieuzależnionych graczy online w dorosłej populacji Francji. BMC Psychiatry 2011; 11: 144.

  12. Kim NR, Hwang SS, Choi JS, Kim DJ, Demetrovics Z, Kiraly O, i in. Charakterystyka i objawy psychiatryczne zaburzeń w grach internetowych wśród dorosłych korzystających z samoopisowych kryteriów DSM-5. Psychiatry Investig 2016; 13: 58-66.

  13. Dalbudak E, Evren C. Związek nasilenia uzależnienia od Internetu z objawami zespołu nadpobudliwości psychoruchowej u studentów tureckiego uniwersytetu; wpływ cech osobowości, depresji i lęku. Compr Psychiatry 2014; 55: 497-503.

  14. Wang CW, Chan CL, Mak KK, Ho SY, Wong PW, Ho RT. Rozpowszechnienie i korelacje uzależnienia od gier wideo i internetu wśród młodzieży z Hongkongu: badanie pilotażowe. Scientific World Journal 2014; 2014: 874648.

  15. Muller KW, Janikian M., Dreier M., Wolfling K, Beutel ME, Tzavara C. i in. Regularne zachowanie w grach i zaburzenia gry internetowej u europejskich nastolatków: wyniki międzynarodowego badania reprezentatywnego dotyczącego występowania, czynników predykcyjnych i korelacji psychopatologicznych. Eur Child Adolesc Psychiatry 2015; 24: 565-574.

  16. Orsolya Kiraly KN, Mark D. Griffiths i Zsolt Demetrovics. Uzależnienia behawioralne: kryteria, dowody i leczenie. San Diego, CA: Elsevier; 2014.

  17. Clark CB, Zyambo CM, Li Y, Cropsey KL. Wpływ niezgodnego samooceny stosowania substancji w badaniach klinicznych. Addict Behav 2016; 58: 74-79.

  18. Miller P, Curtis A, Jenkinson R, Droste N, Bowe SJ, Pennay A. Zażywanie narkotyków w australijskich klubach nocnych: szacowanie rozpowszechnienia i ważności raportu własnego. Uzależnienie 2015; 110: 1803-1810.

  19. Toce-Gerstein M., Gerstein DR, Volberg RA. Hierarchia zaburzeń hazardowych w społeczności. Uzależnienie 2003; 98: 1661-1672.

  20. Khazaal Y, Achab S, Billieux J, Thorens G, Zullino D, Dufour M, i in. Struktura czynnikowa testu uzależnienia od internetu u graczy internetowych i graczy w pokera. JMIR Ment Health 2015; 2: e12.

  21. Sanders JL, Williams RJ. Wiarygodność i trafność miar uzależnienia behawioralnego dla gier wideo. Cyberpsychol Behav Soc Netw 2016; 19: 43-48.

  22. Kim YS, Cheon KA, Kim BN, Chang SA, Yoo HJ, Kim JW i in. Wiarygodność i trafność schematu Kiddie dla zaburzeń afektywnych i schizofrenii - obecnie i na całe życie - wersja koreańska (K-SADS-PL-K). Yonsei Med J 2004; 45: 81-89.

  23. Krueger RF. Struktura powszechnych zaburzeń psychicznych. Arch Gen Psychiatry 1999; 56: 921-926.

  24. Cramer P. Zmiana w uwewnętrzniających i internalizujących problemach behawioralnych dzieci: rola mechanizmów obronnych. J Nerv Ment Dis 2015; 203: 215-221.

  25. Fisher BW, Gardella JH, Teurbe-Tolon AR. Równoważna cyberprzestępczość wśród młodzieży i związane z nią problemy internalizacyjne i eksternalizacyjne: metaanaliza. J Youth Adolesc 2016; 45: 1727-1743.

  26. Lande MB, Adams H, Falkner B, Waldstein SR, Schwartz GJ, Szilagyi PG, i in. Rodzicielska ocena zachowań internalizujących i eksternalizacyjnych oraz funkcji wykonawczych u dzieci z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym. J Pediatr 2009; 154: 207-212.

  27. Verona E, Sachs-Ericsson N, Joiner TE Jr. Próby samobójcze związane z psychopatologią eksternalizacyjną w próbie epidemiologicznej. Am J Psychiatry 2004; 161: 444-451.

  28. Kompulsywne zachowanie. Dostępne pod adresem: https://meshb.nlm.nih.gov/record/ui?ui=D003192. Dostęp do sierpnia 13, 2016.

  29. Rehbein F, Kliem S, Baier D, Mossle T, Petry NM. Częstość występowania zaburzeń w grach internetowych u młodzieży niemieckiej: wkład diagnostyczny dziewięciu kryteriów DSM-5 w reprezentatywnej próbie obejmującej cały stan. Uzależnienie 2015; 110: 842-851.

  30. Papay O, Urban R, Griffiths MD, Nagygyorgy K, Farkas J, Kokonyei G, i in. Właściwości psychometryczne problematycznego kwestionariusza gier online w formie krótkiej i rozpowszechnienia problematycznych gier online w krajowej próbie młodzieży. Cyberpsychol Behav Soc Netw 2013; 16: 340-348.

  31. Kardefelt-Winther D. Sprostanie wyjątkowym wyzwaniom związanym z oceną zaburzeń w grach internetowych. Uzależnienie 2014; 109: 1568-1570.

  32. Kaptsis D, King DL, Delfabbro PH, Gradisar M. Objawy odstawienia w zaburzeniach gier internetowych: przegląd systematyczny. Clin Psychol Rev 2016; 43: 58-66.

  33. Ko CH, Yen JY, Chen SH, Wang PW, Chen CS, Yen CF. Ocena kryteriów diagnostycznych zaburzeń gier internetowych w DSM-5 wśród młodych dorosłych na Tajwanie. J Psychiatr Res 2014; 53: 103-110.

  34. Young K. Zrozumienie uzależnienia od gier online i problemów z leczeniem dla młodzieży. Am J Fam Ther 2009; 37: 355-372.

  35. Han DH, Lee YS, Na C, Ahn JY, Chung US, Daniels MA, i in. Wpływ metylofenidatu na internetowe gry wideo występuje u dzieci z zaburzeniami uwagi i nadpobudliwości. Compr Psychiatry 2009; 50: 251-256.

  36. Lee SY, Lee HK, Choo H. Typologia zaburzeń gier internetowych i ich implikacje kliniczne. Psychiatry Clin Neurosci 2016 [Epub przed drukiem].