ISRN Psychiatry. 2013 Mar 28; 2013: 961734. doi: 10.1155 / 2013 / 961734.
Ozturk FO, Ekinci M, Ozturk O, Canan F.
Źródło
Katedra Pielęgniarstwa Psychiatrycznego, Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Ataturka, 25240 Erzurum, Turcja.
Abstrakcyjny
Celem tego badania było zbadanie związku profili afektywnego temperamentu i cech emocjonalnych i behawioralnych z uzależnieniem od Internetu wśród uczniów szkół średnich. Próba badawcza obejmowała uczniów szkół średnich 303. Do zbierania danych wykorzystano formularz danych o cechach socjodemograficznych, skalę uzależnienia od Internetu (IAS), kwestionariusz mocnych i trudnych problemów oraz ocenę temperamentu Memphis, Pisa, Paryża i San Diego.
Z próbki okazało się, że 6.6% jest uzależniony od Internetu. Posiadanie komputera w domu (P <0.001) i korzystanie z Internetu przez ponad dwa lata (P <0.001) wiązało się z wyższymi wynikami w IAS. Częstość występowania temperamentu lękowego wśród osób uzależnionych od Internetu była większa niż wśród osób nieuzależnionych (p <0.001). Dystymiczny (r = 0.199; P <0.01), cyklotymiczny (r = 0.249; P <0.01), hipertymiczny (r = 0.156; P <0.01), drażliwy (r = 0.254; P <0.01) i niespokojny (r = 0.205) ; P <0.01) temperamenty; problemy z zachowaniem (r = 0.146; P <0.05), nadpobudliwość-nieuwaga (r = 0.133; P <0.05), objawy emocjonalne (r = 0.138; P <0.05) i trudności całkowite (r = 0.160; P <0.01) które są skorelowane z wynikami IAS. Zgodnie z tymi odkryciami istnieje zależność między uzależnieniem od Internetu a profilami afektywnego temperamentu, zwłaszcza z lękowym temperamentem. Ponadto problemy emocjonalne i behawioralne są częstsze u nastolatków, którzy mają problematyczne korzystanie z Internetu.
1. Wstęp
Internet jest technologią, która ułatwia dostęp do różnego rodzaju zasobów informacyjnych i wymiany informacji w prosty i bezpieczny sposób. Chociaż znormalizowana definicja uzależnienia od Internetu nie została jednolicie uzgodniona, niektórzy badacze definiują uzależnienie od Internetu jako mającą mniejszą zdolność do kontrolowania entuzjazmu dla działań internetowych, tracąc znaczenie czasu bez połączenia z Internetem, skrajną nerwowość i agresywne zachowanie, gdy pozbawiony i postępujący spadek pracy oraz funkcjonowanie społeczne i rodzinne [1, 2]. Naukowcy podkreślają, że uzależnienie od Internetu może być widoczne w każdym wieku u obu płci i rozpoczyna się we wcześniejszym wieku niż inne uzależnienia [3]. Statystyki rozpowszechnienia uzależnienia od Internetu wśród młodzieży różnią się znacznie od 2% [4] do 20% [5] w różnych kulturach i społeczeństwach.
Osoba uzależniona od Internetu może zazwyczaj wydawać 40 – 80 przez wiele godzin w tygodniu [3]. Z tego powodu uzależnienie od Internetu może powodować problemy fizyczne i społeczne, a także zaburzenia psychiczne [6].
Szereg badań podkreśliło niekorzystny wpływ uzależnienia od Internetu na samopoczucie fizyczne i psychiczne, a większość nastolatków z uzależnieniem od Internetu zgłaszała również inne zaburzenia psychiczne [7, 8]. Zaburzenia nastroju, zaburzenia używania substancji, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), zaburzenia zachowania, zaburzenia lękowe, zaburzenia snu, zaburzenia odżywiania się i napady padaczkowe są pewnymi sprawdzonymi sytuacjami klinicznymi związanymi z uzależnieniem od Internetu [9].
Inni twierdzili, że uzależnienie od Internetu jest w rzeczywistości wzorcem zachowania, który odgrywa rolę w niektórych negatywnych poznaniach, które kompensują nieudane obszary życia, tak jak w depresji [10]. W tym kontekście nadmierne korzystanie z Internetu może być postrzegane jako satysfakcjonujące zachowanie, a dzięki mechanizmom uczenia się może być stosowane jako niewystarczająca strategia radzenia sobie z niektórymi negatywnymi uczuciami [11].
Podaje się, że cechy temperamentu związane z nowością lub poszukiwaniem wrażeń są znacznie wyższe u użytkowników substancji niż u osób nie będących użytkownikami [12]. Większość autorów zgadza się, że te cechy ogólnie zwiększają ryzyko uzależnienia od narkotyków [13], przypuszczalnie z powodu zwiększonej tendencji do eksperymentowania z narkotykami. W badaniach badających cechy temperamentu nastolatków z uzależnieniem od Internetu ujawniono, że uczniowie z uzależnieniem od Internetu łatwo ulegali wpływom uczuć, mniej emocjonalnie stabilnym, pomysłowym, zaabsorbowanym myślami, samowystarczalnym, eksperymentującym i woleli własne decyzje [7]. Wykazano również, że młodzież z uzależnieniem od Internetu ma wyższe wyniki w kategoriach temperamentu neurotycznego i psychotycznego niż w grupie kontrolnej [14]. Jednak według naszej wiedzy w literaturze nie ma badań dotyczących korelacji między profilami afektywnego temperamentu a uzależnieniem od Internetu.
Pierwszym celem tego badania było zbadanie uzależnienia od Internetu i znaczenia dla właściwości socjodemograficznych wśród próbki populacji młodzieży tureckiej. Po drugie, celem było porównanie profili temperamentu afektywnego oraz cech emocjonalnych i behawioralnych młodzieży z lub bez uzależnienia od Internetu.
2. Metody
2.1. Projekt i próbka
Jest to opisowe i przekrojowe badanie. Badana populacja obejmowała uczniów szkół średnich uczęszczających do Erzurum Ataturk High School w Turcji w roku akademickim 2010-2011 (n = 325). Próba badawcza obejmowała uczniów 303, którzy byli obecni na zajęciach w dniu zbierania danych, którzy zgodzili się wziąć udział w badaniu i którzy wypełnili kwestionariusze całkowicie (wskaźnik odpowiedzi = 93.2%).
2.2. Względy etyczne
Zatwierdzenie komisji etycznej uzyskano od Instytutu Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Ataturka. Zatwierdzenie uzyskano od dyrektora Erzurum Ataturk High School. Uwzględniono uczniów, którzy otrzymali informacje o badaniu i którzy zaakceptowali udział w badaniu. Uzyskano także zgodę Dyrekcji ds. Edukacji Szkolnej, współpracującej z Ministerstwem Edukacji.
2.3. Zbieranie danych
Do zebrania danych wykorzystano cztery instrumenty: formularz danych cech socjodemograficznych, skalę uzależnienia od internetu, kwestionariusz mocnych i trudnych pytań oraz ocenę temperamentu Memphis, Pizy, Paryża i San Diego autoquestionnaire. Uczniowie udzielili odpowiedzi podczas zajęć z poradnictwa. Ukończenie instrumentów zajęło średnio 40 minut.
2.4. Narzędzia gromadzenia danych
2.4.1. Formularz danych o cechach socjodemograficznych
Opracowaliśmy kwestionariusz socjodemograficzny przedmiotu 12 zawierający elementy dotyczące wieku, płci, stopnia, średniego miesięcznego dochodu gospodarstwa domowego, zakresu i rodzaju korzystania z Internetu (np. „Gdzie korzystasz z Internetu?”) Oraz obecności komputera w Dom.
2.4.2. Skala uzależnienia od Internetu (IAS)
IAS [15] to instrument samoopisowy składający się z przedmiotów 31 (np. „Pozostałem w Internecie dłużej niż zamierzałem”, „Czuję, że życie bez Internetu byłoby nudne i puste”, „Próbowałem wydać mniej czas w Internecie, ale nie byłem w stanie tego zrobić. ”) na podstawie Podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych, wydanie czwarte, kryteria uzależnienia od substancji i dodatkowe kryteria 2 zalecane przez Griffithsa [16]. IAS jest wysoce niezawodnym i wewnętrznie spójnym środkiem (Cronbach α = .95). Skala została przetłumaczona na turecki, a właściwości psychometryczne tureckiej wersji skali zostały ocenione przez uczniów szkół średnich, ujawniając wysoce znaczącą wiarygodność powtórzenia testu [17]. Niezawodność interitem zmniejszyła początkową skalę z 31 do przedmiotów 27 (z Cronbachem α .94). Elementy skali są oceniane w skali Likerta na 5-point (1, nigdy; 2, rzadko; 3, czasami; 4, często; 5, zawsze), z wyższymi wynikami reprezentującymi większe uzależnienie od Internetu. Wartość graniczna 81 (przedmioty 3 × 27) została zasugerowana jako wskaźnik uzależnienia od Internetu.
2.4.3. Kwestionariusz Mocne i Trudne (SDQ)
SDQ [18] została opracowana w celu określenia mocnych stron nastolatków i problematycznych zachowań. Narzędzie zawiera 25 pytań dotyczących cech behawioralnych, z których niektóre są pozytywne, a inne negatywne. Pytania te są wymienione w pięciu podtytułach: (1) rozwiązywania problemów; (2) nadpobudliwość - nieuwaga; (3) objawy emocjonalne; (4) problemy z rówieśnikami; oraz (5) zachowania prospołeczne. Pierwsze cztery podtytuły są podzielone na kategorie „łączny wynik trudności”. Wynik ten waha się od 0 do 40. Trafność i rzetelność tureckiej wersji SDQ została przeprowadzona przez Güvenir et al. [19] z akceptowalną spójnością wewnętrzną (alfa Cronbacha = 0.73).
2.4.4. Ocena temperamentu Memphis, Pizy, Paryża i San Diego Autoquestionnaire (TEMPS-A)
Autoquestionnaire wersja oceny temperamentu w Memphis, Pizie, Paryżu i San Diego (TEMPS-A) jest instrumentem samoopisowym opracowanym przez Akiskala i in. [20]. Został zatwierdzony do stosowania u osób chorych i zdrowych psychicznie. Kompletny kwestionariusz mierzy afektywne cechy temperamentu obecne w całym życiu badanego, reprezentowane w pięciowymiarowych skalach: depresyjnej, cyklotymicznej, hipertymicznej, drażliwej i lękowej. W tym badaniu zastosowano wersję turecką [21].
2.5. Analizy danych
Do analizy wykorzystano pakiet statystyczny oprogramowania do nauk społecznych (SPSS 15, Chicago, IL, USA). Parametry opisowe przedstawiono jako średnią ± odchylenie standardowe lub w procentach. Zmienne ciągłe porównywano za pomocą Ucznia t test. Do analizy różnic średnich i proporcji między grupami wykorzystano test chi-kwadrat Pearsona. Do oceny związku między IAS a podskalami SDQ i TEMPS-A wykorzystano testy korelacji Spearmana lub Pearsona. ZA P wartość <0.05 uznano za istotną.
3. Wyniki
W sumie chłopcy z 210 (69.2%) i 92 (30.8%) uzupełnili skalę i kwestionariusze. Z próbki wynika, że 20 (6.6%) został uzależniony od Internetu zgodnie z IAS. Odsetek chłopców, którzy zostali zakwalifikowani jako uzależnieni od Internetu, to 6.2%. Dla dziewcząt odpowiadająca proporcja to 7.6%; różnica nie była istotna statystycznie. Stwierdzono, że posiadanie komputera w domu jest istotnie związane z uzależnieniem od Internetu. Tabela 1 wymienia charakterystykę linii bazowej przez obecność lub brak uzależnienia od Internetu.
Socjodemograficzne właściwości młodzieży w odniesieniu do stanu uzależnienia od Internetu (test chi-kwadrat).
Średnie wyniki IAS były znacząco wyższe u nastolatków, którzy mieli komputer w domu niż ci, którzy nie mieli (P <0.001). Ponadto uczniowie, którzy korzystali z Internetu przez ponad dwa lata, uzyskali lepsze wyniki w IAS niż ci, którzy korzystali z Internetu przez dwa lata lub krócej (P <0.001). Wyniki IAS były również istotnie wyższe u nastolatków korzystających z internetu w domu niż u tych, którzy korzystali z internetu w innych miejscach (P < 0.001).
Częstość występowania lękowego temperamentu dla osób uzależnionych od Internetu wynosiła 15%, podczas gdy dla osób nie będących uzależnionymi - 2.8% (P <0.001). Podtypy temperamentu i ich rozkład ze względu na stan uzależnienia od Internetu przedstawiono w Tabela 2. Średnie wyniki IAS okazały się wyższe u nastolatków z temperamentem lękowym (63.9 ± 25.3) niż u osób bez temperamentu lękowego (47.9 ± 18.1) (P <0.05). Obecność lub brak innych podtypów temperamentu nie wiązała się z istotnie różnymi wynikami w IAS. Zgodnie ze współczynnikiem korelacji Pearsona stwierdzono istotne korelacje między uzależnieniem od Internetu a dystymią (r = 0.199; P <0.01), cyklotymiczny (r = 0.249; P <0.01), hipertymiczny (r = 0.156; P <0.01), drażliwy (r = 0.254; P <0.01) i niespokojny (r = 0.205; P <0.01) temperamentów.
Charakterystyka temperamentu młodzieży w odniesieniu do statusu uzależnienia od Internetu.
Młodzież z uzależnieniem od Internetu i bez niego była również porównywana według wyników TEMPS-A i SDQ (Tabela 3). Chociaż nie zaobserwowano różnic w wynikach TEMPS-A, uczniowie z uzależnieniem od Internetu uzyskali wyższe wyniki w problemach z zachowaniem (P <0.05) i całkowite trudności (P <0.05) podskal SDQ niż studenci bez uzależnienia od Internetu. Ponadto wystąpiła dodatnia i istotna statystycznie korelacja między IAS a problemami z prowadzeniem (r = 0.146; P <0.05), nadpobudliwość-nieuwaga (r = 0.133; P <0.05), objawy emocjonalne (r = 0.138; P <0.05) i całkowite trudności (r = 0.160; P < 0.01).
Porównanie TEMPS-A i SDQ oznacza wyniki uczniów z uzależnieniem od Internetu i bez niego.
4. Dyskusja
W niniejszym badaniu stwierdzono, że rozpowszechnienie uzależnienia od Internetu wynosi 6.6%, co jest podobne do wskaźnika stwierdzonego w innych badaniach oceniających uczniów w podobnym wieku [22, 23]. Zgodnie z naszymi ustaleniami, ryzyko uzależnienia od Internetu wzrasta wraz ze wzrostem dostępności Internetu. Ponadto stwierdzono, że korzystanie z Internetu przez ponad dwa lata było związane ze zwiększonym ryzykiem uzależnienia od Internetu.
W naszym badaniu, prawdopodobnie z powodu niskiego współczynnika uczestnictwa u dziewcząt, nie było znaczącej różnicy między chłopcami i dziewczętami według wyników IAS. W przeciwieństwie do naszego odkrycia, Turkey Statistics Institute stwierdził, że korzystanie z komputera i Internetu było bardziej rozpowszechnione wśród chłopców niż wśród dziewcząt w danych 2010 [24]. Inne badania z Turcji wykazały również, że chłopcy byli bardziej podatni na skutki szkodliwego korzystania z Internetu [17, 25].
W badaniu oceniającym uczniów szkół podstawowych 535 korzystających z list kontrolnych zachowań dzieci stwierdzono, że wyniki ADHD są wyższe u nastolatków z uzależnieniem od Internetu niż u osób bez [26]. Ponadto Yen i in. [27], oceniając studentów 2793, ujawnił, że istnieje związek między uzależnieniem od Internetu a zespołem nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD). Wykazali również, że najbardziej widocznym związkiem między uzależnieniem od Internetu był klaster objawów deficytu uwagi. Podobnie w niniejszym badaniu stwierdzono, że wyniki uzależnienia od Internetu są pozytywnie powiązane z wynikami dotyczącymi deficytu uwagi i nadpobudliwości. Zgodnie z „nagradzającym zespołem abstynencyjnym”, z powodu niedoboru receptora D2, dzieci z ADHD mają wyraźną tendencję do predyspozycji do patologicznego hazardu, używania substancji i alkoholu oraz zachowań impulsywnych i kompulsywnych [28]. Uzależnienie od Internetu, zgodnie z „hipotezą o niedoborze nagrody”, może funkcjonować jako „nienaturalna nagroda” i może towarzyszyć objawom ADHD w ten sposób [26].
Wykazano, że cechy osobowości zależnej są związane z impulsywnością, poszukiwaniem nowości, psychotycznością i problemami relacji społecznych w kilku badaniach [29, 30]. Landers and Lounsbury [31] ocenił studentów studiów licencjackich 117 i odkrył, że korzystanie z Internetu miało negatywny związek z trzema wielkimi pięcioma cechami: ugodowością, sumiennością i ekstrawersją, a także dwoma wąskimi cechami; optymizm i motywacja do pracy oraz pozytywnie związane z twardym umysłem. W badaniu przeprowadzonym wśród studentów w Turcji psychotyzm okazał się jedynym wymiarem osobowości związanym z nawiązywaniem nowych relacji i posiadaniem przyjaciół „tylko w Internecie”. Ponadto ekstrawersja była jedynym wymiarem osobowości związanym z utrzymywaniem relacji na odległość i wspieraniem codziennych relacji twarzą w twarz [32]. W naszym badaniu stwierdzono pozytywną i wysoce istotną korelację między wynikami uzależnienia od Internetu a wynikami depresyjnymi, cyklotymicznymi, hipertymicznymi, drażliwymi i niespokojnymi. Co więcej, częstość występowania niepokoju była znacznie wyższa u uczniów z uzależnieniem od Internetu niż u osób bez niego.
Uzależnienia behawioralne pokazują podstawowe cechy uzależnień fizycznych i psychicznych, takich jak przeżuwanie umysłowe, zmienność nastroju, tolerancja, wycofanie, konflikt interpersonalny i nawrót [33]. Zgodnie z „hipotezą o samoleczeniu” pacjenci zwykle używają substancji, aby zmienić swój niechciany stan temperamentu, zmniejszyć ich nieznośny niepokój i poradzić sobie z upośledzeniem funkcji poznawczych [34]. Widać to w uzależnieniu od Internetu, które jest również uzależnieniem behawioralnym. Mianowicie powtarzanie wysiłków w celu uzyskania dostępu do Internetu może być sposobem na zmniejszenie nasilenia objawów odstawienia, takich jak lęk. Ponadto wyjaśnienie zwiększonej częstotliwości uzależnienia od Internetu u osób z lękowym temperamentem może być związane z „hipotezą o samoleczeniu”.
Donoszono, że młodzież pozbawiona wsparcia emocjonalnego i psychologicznego jest narażona na zwiększone ryzyko uzależnienia od Internetu [35]. Morahan-Martin i Schumacher [36] ujawniło, że 22.7% internautów miało problemy z relacjami rówieśniczymi i rodzinnymi oraz miało trudności w pracy i zajęciach szkolnych z powodu korzystania z Internetu. W naszej próbie badawczej, łączne wyniki siły i problemy z zachowaniem, wyniki SDQ okazały się znacznie wyższe u uczniów z uzależnieniem od Internetu. Występowała również dodatnia korelacja między wynikami uzależnienia od Internetu a całkowitymi trudnościami, problemami z zachowaniem, nadpobudliwością - nieuwagą i wynikami emocjonalnymi. Zgodnie z tymi odkryciami istnieje związek między problematycznym korzystaniem z Internetu a problemami emocjonalnymi i behawioralnymi.
Ograniczenia. Istnieje kilka ograniczeń niniejszego badania. Po pierwsze, ponieważ próba tego badania obejmowała uczniów szkoły średniej, wyników badania nie można uogólnić na większą populację w Turcji. Po drugie, wielkość próby była skromna, aby wyciągnąć konkretne wnioski. Ponadto, w czasie przeprowadzania tego badania, edukacja w szkole średniej nie była obowiązkowa w Turcji. Rodziny na wschodzie i południowym wschodzie Turcji inwestują więcej w edukację swoich synów niż ich córki [37]. Zatem nasze populacje badane obejmują 69.2% chłopców i 30.8% dziewcząt. Wreszcie przekrojowy projekt badawczy niniejszego badania nie mógł potwierdzić związku przyczynowego profili temperamentu i problemów behawioralnych z uzależnieniem od Internetu.
5. Wnioski
Według ustaleń niniejszego badania uzależnienie od Internetu jest stosunkowo częstym zjawiskiem wśród młodzieży. Istnieje związek między symptomami uzależnienia od Internetu a deficytem uwagi i nadpobudliwością, a także z temperamentem lękowym. Ponadto problemy behawioralne występują częściej u nastolatków, którzy mają problem z korzystaniem z Internetu. Ze względu na przekrojowy charakter tego badania nie jest możliwe określenie kierunku związku przyczynowego wyników. Istnieje zapotrzebowanie na dalsze badania prospektywne oceniające cechy temperamentu nastolatków zagrożonych uzależnieniem od Internetu w większych populacjach badawczych.
Konflikt interesów
Żaden z autorów nie ma bezpośredniego związku finansowego z wymienionymi w artykule tożsamościami handlowymi, które mogłyby prowadzić do konfliktu interesów.
Referencje
1. Young KS. Psychologia użytkowania komputera: XL. Wciągające korzystanie z Internetu: sprawa, która przełamuje stereotyp. Raporty psychologiczne. 1996;79(3):899–902. [PubMed]
2. Young KS. Uzależnienie od Internetu: pojawienie się nowego zaburzenia klinicznego. CyberPsychologia i zachowanie. 1998; 1: 395-401.
3. Whang LSM, Lee S, Chang G. Profile psychologiczne użytkowników Internetu: analiza próbkowania zachowań w uzależnieniu od Internetu. Cyberpsychologia i zachowanie. 2003;6(2):143–150. [PubMed]
4. Johansson A, Götestam KG. Uzależnienie od Internetu: charakterystyka kwestionariusza i rozpowszechnienie wśród młodzieży norweskiej (12 – 18 lat) Scandinavian Journal of Psychology. 2004;45(3):223–229. [PubMed]
5. Ha JH, Yoo HJ, Cho IH, Chin B, Shin D, Kim JH. Współwystępowanie chorób psychicznych oceniano u koreańskich dzieci i młodzieży, którzy pozytywnie oceniają uzależnienie od internetu. Journal of Clinical Psychiatry. 2006;67(5):821–826. [PubMed]
6. Hur MH. Demograficzne, nawykowe i społeczno-ekonomiczne uwarunkowania zaburzeń uzależnienia od Internetu: empiryczne badanie koreańskich nastolatków. Cyberpsychologia i zachowanie. 2006;9(5):514–525. [PubMed]
7. Yang CK, Choe BM, Baity M, Lee JH, Cho JS. Profile SCL-90-R i 16PF uczniów szkół średnich z nadmiernym korzystaniem z Internetu. Canadian Journal of Psychiatry. 2005;50(7):407–414. [PubMed]
8. Jen JY, Ko CH, Yen CF, Chen SH, Chung WL, Chen CC. Objawy psychiczne u młodzieży z uzależnieniem od Internetu: porównanie z używaniem substancji. Psychiatria i neuronauki kliniczne. 2008;62(1):9–16. [PubMed]
9. Ko CH, Yen JY, Yen CF, Chen CS. Związek między uzależnieniem od Internetu a zaburzeniami psychicznymi: przegląd literatury. Europejska Psychiatria. 2012;27(1):1–8. [PubMed]
10. Davis RA. Kognitywno-behawioralny model patologicznego korzystania z Internetu. Komputery w zachowaniu ludzkim. 2001;17(2):187–195.
11. Du YS, Jiang W, Vance A. Dłuższy efekt randomizowanej, kontrolowanej terapii poznawczo-behawioralnej grupy na uzależnienie od Internetu u młodzieży w Szanghaju. Australian and New Zealand Journal of Psychiatry. 2010;44(2):129–134. [PubMed]
12. Mâsse LC, Tremblay RE. Zachowanie chłopców w przedszkolu i początek używania substancji w okresie dojrzewania. Archives of General Psychiatry. 1997;54(1):62–68. [PubMed]
13. Le Bon O, Basiaux P, Streel E, et al. Profil osobowości i lek z wyboru; Analiza wielowymiarowa z wykorzystaniem TCI Cloningera na uzależnionych od heroiny, alkoholikach i losowej grupie ludności. Uzależnienie od narkotyków i alkoholu. 2004;73(2):175–182. [PubMed]
14. Cao F, Su L. Uzależnienie od Internetu wśród chińskich nastolatków: rozpowszechnienie i cechy psychologiczne. Dziecko: opieka, zdrowie i rozwój. 2007;33(3):275–281. [PubMed]
15. Nichols LA, Nicki R. Opracowanie psychometrycznie zdrowej skali uzależnienia od Internetu: wstępny krok. Psychologia uzależniających zachowań. 2004;18(4):381–384. [PubMed]
16. Griffiths M. Uzależnienie od Internetu: czy naprawdę istnieje? W: Gackenbach J, redaktor. Psychologia i Internet. Nowy Jork, NY, USA: Academic Press; 1998. str. 61 – 75.
17. Canan F, Ataoglu A, Nichols LA, Yildirim T, Ozturk O. Ocena właściwości psychometrycznych skali uzależnienia od Internetu w próbie tureckich uczniów szkół średnich. Cyberpsychologia, zachowania i sieci społecznościowe. 2010;13(3):317–320. [PubMed]
18. Goodman R. Rozszerzona wersja Kwestionariusza Mocne i Trudności jako przewodnik po dziecięcym przypadku psychicznym i wynikającym z niego obciążeniu. Journal of Child Psychology and Psychiatry and Allied Disciplines. 1999;40(5):791–799. [PubMed]
19. Güvenir T, Özbek A, Baykara B, Şentürk B, İncekaş S. Walidacja i badanie rzetelności Kwestionariusza Mocne i Trudne (SDQ). Materiały z 15th National Congress of Child and Adolescence Psychiatry; 2004; Stambuł, Turcja.
20. Akiskal HS, Akiskal KK, Haykal RF, Manning JS, Connor PD. TEMPS-A: postęp w kierunku walidacji samooceny klinicznej wersji oceny temperamentu Memphis, Pizy, Paryża i San Diego Autoquestionnaire. Zaburzenia afektywne Dziennik. 2005;85(1-2):3–16. [PubMed]
21. Vahip S, Kesebir S, Alkan M, Yazici O, Akiskal KK, Akiskal HS. Temperamenty afektywne u osób dobrze klinicznie w Turcji: wstępne dane psychometryczne TEMPS-A. Zaburzenia afektywne Dziennik. 2005;85(1-2):113–125. [PubMed]
22. Park SK, Kim JY, Cho CB. Rozpowszechnienie uzależnienia od Internetu i korelacje z czynnikami rodzinnymi wśród młodzieży z Korei Południowej. Adolescencja. 2008;43(172):895–909. [PubMed]
23. Lin SSJ, Tsai CC. Poszukiwanie wrażeń i uzależnienie od internetu tajwańskich nastolatków z liceum. Komputery w zachowaniu ludzkim. 2002;18(4):411–426.
24. Turecki Instytut Statystyczny. Strona główna, Ankara, Turcja, 2010, http://www.turkstat.gov.tr.
25. Canan F, Ataoglu A, Ozcetin A, Icmeli C. Związek między uzależnieniem od Internetu a dysocjacją wśród tureckich studentów. Kompleksowa psychiatria. 2012;53(5):422–426. [PubMed]
26. Hee JY, Soo CC, Ha J, i in. Objawy nadpobudliwości psychoruchowej i uzależnienie od Internetu. Psychiatria i neuronauki kliniczne. 2004;58(5):487–494. [PubMed]
27. Jen JY, jen CF, Chen CS, Tang TC, Ko CH. Związek między objawami ADHD dla dorosłych a uzależnieniem od internetu wśród studentów: różnica między płciami. Cyberpsychologia i zachowanie. 2009;12(2):187–191. [PubMed]
28. Blum K, Braverman ER, Holder JM, i in. Zespół niedoboru nagrody: biogenetyczny model diagnozowania i leczenia zachowań impulsywnych, uzależniających i kompulsywnych. Journal of Psychoactive Drugs. 2000; 32: 1 – 112. [PubMed]
29. Allen TJ, Moeller FG, Rhoades HM, Cherek DR. Impulsywność i historia uzależnienia od narkotyków. Uzależnienie od narkotyków i alkoholu. 1998;50(2):137–145. [PubMed]
30. Eysenck HJ. Uzależnienie, osobowość i motywacja. Psychofarmakologia człowieka. 1997;12(supplement 2):S79–S87.
31. Landers RN, Lounsbury JW. Badanie wielkich piątek i wąskich cech osobowości w odniesieniu do korzystania z Internetu. Komputery w zachowaniu ludzkim. 2006;22(2):283–293.
32. Tosun LP, Lajunen T. Czy korzystanie z Internetu odzwierciedla Twoją osobowość? Związek między wymiarami osobowości Eysencka a korzystaniem z Internetu. Komputery w zachowaniu ludzkim. 2010;26(2):162–167.
33. Donovan JE. Inicjacja alkoholu u młodzieży: przegląd czynników ryzyka psychospołecznego. Journal of Adolescent Health. 2004;35(6):e7–e18. [PubMed]
34. Mirin SM, Weiss RD, Michael J, Griffin ML. Psychopatologia u osób nadużywających substancji: diagnoza i leczenie. American Journal of Drug and Alcohol Abuse. 1988;14(2):139–157. [PubMed]
35. Durkee T, Kaess M, Carli V i in. Rozpowszechnienie patologicznego korzystania z Internetu wśród młodzieży w Europie: czynniki demograficzne i społeczne. Nałóg. 2012;107(12):2210–2222. [PubMed]
36. Morahan-Martin J, Schumacher P. Występowanie i korelaty patologicznego korzystania z Internetu wśród studentów. Komputery w zachowaniu ludzkim. 2000;16(1):13–29.
37. O'Dwyer J, Aksit N, Sands M. Rozszerzanie dostępu do edukacji we wschodniej Turcji: nowa inicjatywa. International Journal of Educational Development. 2010;30(2):193–203.
;
