Walidacja dziesięciostopniowego testu internetowego hazardu (IGDT-10) i ocena dziewięciu kryteriów DSM-5 Internet Gaming Disorder (2015)

Addict Behav. 2015 Nov 26. pii: S0306-4603(15)30056-3. doi: 10.1016/j.addbeh.2015.11.005.

Király O1, Sleczka P2, Pontes HM3, Urbán R4, Griffiths MD3, Demetrovics Z4.

Abstrakcyjny

WPROWADZENIE:

Włączenie zaburzeń gier internetowych (IGD) do DSM-5 (sekcja 3) wywołało wiele debat naukowych dotyczących proponowanych kryteriów i ich operacjonalizacji. Cel niniejszego badania był trojaki: (i) opracowanie i walidacja krótkiego narzędzia psychometrycznego (test na zaburzenia gier internetowych w dziesięciu punktach; IGDT-10) do oceny IGD przy użyciu definicji sugerowanych w DSM-5, (ii) wniesienie wkładu w trwającą debatę użyteczność i trafność każdego z dziewięciu kryteriów IGD (z wykorzystaniem teorii odpowiedzi na pozycje [IRT]) oraz (iii) zbadanie progu odcięcia sugerowanego w DSM-5.

METODY:

Internetowa próba graczy 4887 (przedział wiekowy 14-64years, średni wiek 22.2years [SD = 6.4], męski 92.5%) została zebrana za pośrednictwem Facebooka i strony związanej z grami przy współpracy z popularnym węgierskim magazynem gier. Kupon o wartości ok. Euro 300 zostało sporządzone między uczestnikami w celu zwiększenia uczestnictwa (np. Zachęty loterii). Potwierdzająca analiza czynnikowa i model regresji strukturalnej zostały wykorzystane do przetestowania właściwości psychometrycznych IGDT-10, a analiza IRT została przeprowadzona w celu przetestowania wyników pomiarów dziewięciu kryteriów IGD. Ostatecznie, analiza latentna wraz z analizą czułości i swoistości została wykorzystana do zbadania progu odcięcia zaproponowanego w DSM-5.

WYNIKI:

Analiza potwierdziła trafność, rzetelność i przydatność IGDT-10 do wykorzystania w przyszłych badaniach. Wyniki analizy IRT sugerują, że IGD przejawia się poprzez inny zestaw objawów w zależności od stopnia ciężkości zaburzenia. Dokładniej mówiąc, „kontynuacja”, „zaabsorbowanie”, „negatywne konsekwencje” i „ucieczka” były związane z niższym nasileniem IGD, podczas gdy kryteria „tolerancji”, „utraty kontroli”, „rezygnacji z innych czynności” i „oszustwa” były związane z bardziej surowymi poziomami. „Zaabsorbowanie” i „ucieczka” dostarczyły bardzo niewiele informacji do oszacowania dotkliwości IGD. Wreszcie, sugerowany przez DSM-5 próg wydaje się być poparty naszymi analizami statystycznymi.

WNIOSKI:

IGDT-10 jest ważnym i niezawodnym narzędziem do oceny IGD, jak zaproponowano w DSM-5. Najwyraźniej dziewięć kryteriów nie wyjaśnia IGD w ten sam sposób, co sugeruje, że potrzebne są dodatkowe badania, aby ocenić cechy i zawiłości każdego kryterium oraz w jaki sposób wyjaśniają IGD.