Ta sekcja dotyczy więzi par i uzależnień. Struktury mózgu leżące u podstaw zarówno tworzenia więzi par, jak i uzależnienia to system nagród. Termin „para więźnia” oznacza, że samiec i samica pozostają razem, aby wychować swoje potomstwo. Może pozostają razem na całe życie lub tylko na okres godowy. Ten układ różni się od rozwiązłych zwierząt, które nie mają wspólnych obowiązków rodzicielskich i kopulują z wieloma partnerami.
Informacje o 3% ssaków to sparowane pary lub społecznie monogamiczne. Społecznie monogamiczne oznacza, że pozostają razem, ale mogą się wygłupiać z boku. Żaden gatunek zwierzęcia nie jest monogamiczny seksualnie, chociaż para w obrębie gatunku może pozostać monogamiczna seksualnie.
Ludzie są gatunkiem łączącym pary. Mamy obwody mózgowe, które pozwalają nam połączyć się z partnerem lub, mówiąc nienaukowo, zakochać się. Rozwiązłe zwierzęta nie mają obwodów łączących pary. Mechanizmy łączenia par obejmują układ nagrody i dopaminę. Tworzenie więzi z innym, jak w przypadku par wiążących, jest pierwotnym uzależnieniem. Badania osób łączących pary pokazują dwie rzeczy:
- Są bardziej podatne na uzależnienia.
- Uzależnienia przejmują mechanizmy łączenia par, utrudniając pozostanie w więzi lub „zakochaniu”.
;