Retrospektywna ocena kortyzolu we włosach i stresujących wydarzeń w życiu osób zażywających crack (2012)

Wstęp:

Niektóre dowody sugerują, że zmienione funkcjonowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA) u osób zażywających kokainę może odgrywać rolę w patofizjologii nadużywania substancji. Celem tego badania było zbadanie związku pomiędzy narażeniem na negatywne wydarzenia życiowe a stężeniem kortyzolu we włosach u osób zażywających crack w ciągu 3 miesięcy przed przyjęciem do programu detoksykacji.

METODY:

Do tego badania wybrano w sumie 23 kobiety uzależnione od cracku, poszukujące leczenia, tydzień po przyjęciu na leczenie szpitalne w zamkniętej placówce leczniczej. Skala Wydarzeń Życiowych Paykela mierzyła występowanie stresujących wydarzeń życiowych na 1 miesiące przed przyjęciem. W ciągu trzech poprzednich miesięcy mierzono stężenie kortyzolu we włosach.

WYNIKI:

Częściowe korelacje, wykorzystujące nasilenie uzależnienia jako zmienną kontrolną, wykazały, że istnieje dodatni związek pomiędzy stężeniem kortyzolu we włosach a liczbą negatywnych zdarzeń życiowych narażonych na 90 dni (r = 56; p = 007) i 30 dni (r = 42). 048; p = 3) przed przyjęciem do szpitala. Jednoczynnikowa ANOVA sugeruje, że poziom kortyzolu we włosach i obciążenie stresem znacząco wzrastają w ciągu XNUMX miesięcy przed hospitalizacją.

WNIOSKI:

Wyniki tego badania wskazują, że istnieje dodatni związek pomiędzy pomiarami długoterminowego skumulowanego wydzielania kortyzolu a liczbą stresujących zdarzeń zgłaszanych przez kobiety leczone szpitalnie z powodu uzależnienia od cracku. Dlatego też badanie to sugeruje, że obciążenie stresem można obiektywnie określić ilościowo i ocenić nieinwazyjnie.

ZNACZENIE NAUKOWE:

To badanie jest pierwszym, które bada funkcjonowanie osi HPA na podstawie stężenia kortyzolu we włosach wśród osób uzależnionych od cracku. Jest to obiecująca strategia oceny obciążenia stresem u osób nadużywających substancji psychoaktywnych.