Czy kompulsywne zachowania seksualne powinny być uważane za uzależnienie? (2016)

UWAGI: Artykuł został opublikowany w czasopiśmie w kategorii „Debata” 'Uzależnienie”. Jego główną słabością jest to, że rzekomo odnosi się do kompulsywnych zachowań seksualnych (CSB), ogólnego terminu obejmującego wszystko, co seksualne. Na przykład „CSB” może obejmować hiperseksualność lub „uzależnienie od seksu” i może obejmować takie zachowania, jak seryjne zdrady lub występki z prostytutkami. Jednak wielu kompulsywnych użytkowników porno nie zachowuje się seksualnie i ogranicza swoje zachowania kompulsywne do korzystania z pornografii internetowej. „Uzależnienie od seksu” i badania nad nim należy rozpatrywać oddzielnie od uzależnienia od pornografii internetowej. Ten ostatni jest podtypem Internet uzależnienie. Widzieć -

Najbardziej frustrujące w tym artykule jest to, że sekcje „Stwierdzenie problemu” i „Definiowanie CSB” dotyczą „hiperseksualności”, podczas gdy badania wspierające neurobiologiczne podstawy CSB dotyczą prawie wszystkich użytkowników porno w Internecie. Ten rodzaj niejednoznaczności powoduje więcej zamieszania niż jasności, ponieważ wymaga niepotrzebnie ostrożnego języka w odniesieniu do badań nad użytkownikami pornografii internetowej, spowalniając w ten sposób rozpoznawanie silnych (i rosnących) dowodów, że Uzależnienia internetowe są bez wątpienia autentyczne i że uzależnienie od pornografii internetowej jest podtypem.

Shane W. Kraus1, 2, *, Valerie Voon3 i Marc N. Potenza2,4

Artykuł opublikowany po raz pierwszy w Internecie: 18 FEB 2016

Dziennik: Uzależnienie

DOI: 10.1111 / add.13297

ABSTRACT

Cele: Przeanalizować bazę dowodową do klasyfikacji kompulsywnych zachowań seksualnych (CSB) jako uzależnienia nieistotnego lub "behawioralnego".

metody: Dane z wielu domen (np. Epidemiologiczne, fenomenologiczne, kliniczne, biologiczne) są przeglądane i rozważane w odniesieniu do danych uzależnień od substancji i hazardu.

Wyniki: Zachodzą na siebie nakładające się funkcje między CSB a zaburzeniami używania substancji. Powszechne systemy neuroprzekaźników mogą przyczyniać się do powstawania CSB i zaburzeń związanych z używaniem substancji, a najnowsze badania neuroobrazowania podkreślają podobieństwa związane z pragnieniem i uprzedzeniami. Podobne farmakologiczne i psychoterapeutyczne zabiegi mogą mieć zastosowanie do CSB i uzależnień od substancji, chociaż obecnie istnieją znaczne luki w wiedzy.

Wnioski: Pomimo rosnącej liczby badań łączących kompulsywne zachowania seksualne (CSB) z uzależnieniami od substancji, znaczące luki w zrozumieniu nadal komplikują klasyfikację CSB jako uzależnienia.

SŁOWA KLUCZOWE: Uzależnienie, uzależnienia behawioralne, kompulsywne zachowania seksualne, hiperseksualność, neurobiologia, zaburzenia psychiczne, zachowania seksualne, kompulsywność seksualna

OŚWIADCZENIE PROBLEMU

Publikacja podręcznika diagnostyki i statystyk (DSM-5) [1] zmieniła klasyfikację uzależnień. Po raz pierwszy w DSM-5 zgrupowano zaburzenie niezwiązane z używaniem substancji (hazard) wraz z zaburzeniami używania substancji w nowej kategorii zatytułowanej: "Choroby uzależnione od substancji i uzależniające". Chociaż badacze wcześniej opowiadali się za jego klasyfikacją jako uzależnienia [2-4], ponowna klasyfikacja wywołała debatę i nie jest jasne, czy podobna klasyfikacja wystąpi w 11th edycji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11) ) [5]. Oprócz rozważenia zaburzenia hazardu jako uzależnienia nie związanego z substancją, członkowie komitetu DSM-5 zastanawiali się, czy inne schorzenia, takie jak internetowe uzależnienie od gier, należy scharakteryzować jako uzależnienia behawioralne [6]. Chociaż w środowisku DSM-5 nie uwzględniono zaburzenia w grach komputerowych, dodano go do sekcji 3 w celu dalszego badania. Uwzględniono inne zaburzenia, ale nie uwzględniono ich w DSM-5. Konkretnie, proponowane kryteria dla zaburzeń hiperseksualnych [7] zostały wykluczone, generując pytania dotyczące diagnostycznej przyszłości problematycznych / nadmiernych zachowań seksualnych. Prawdopodobnie przyczyniły się do tego liczne przyczyny, z niewystarczającymi danymi w ważnych domenach, które prawdopodobnie przyczyniły się do [8].

W obecnym artykule rozważane są kompulsywne zachowania seksualne (CSB), zdefiniowane jako trudności w kontrolowaniu nieodpowiednich lub nadmiernych fantazji seksualnych, apele / zachcianki lub zachowania, które generują subiektywne cierpienie lub upośledzenie w codziennym funkcjonowaniu, podobnie jak możliwe związki z hazardem i uzależnienia od substancji. W CSB, intensywne i powtarzające się fantazje seksualne, pragnienia / zachcianki lub zachowania mogą z czasem wzrastać i wiązały się z upośledzeniami zdrowotnymi, psychospołecznymi i interpersonalnymi [7,9]. Chociaż wcześniejsze badania wykazały podobieństwa między uzależnieniem seksualnym, problematyczną hiperseksualnością / zaburzeniem hiperseksualnym i kompulsywnością seksualną, użyjemy terminu CSB do odzwierciedlenia szerszej kategorii problematycznych / nadmiernych zachowań seksualnych, które obejmują wszystkie powyższe terminy.

W obecnym artykule rozważono klasyfikację CSB poprzez przegląd danych z wielu dziedzin (np. Epidemiologicznych, fenomenologicznych, klinicznych, biologicznych) i odnoszących się do niektórych problemów diagnostycznych i klasyfikacyjnych, które pozostają bez odpowiedzi. Centralnie, czy CSB (w tym nadmierny przypadkowy seks, oglądanie pornografii i / lub masturbacji) może być uważany za zaburzenie rozpoznawalne, a jeśli tak, czy powinien być sklasyfikowany jako uzależnienie behawioralne? Biorąc pod uwagę obecne luki w badaniach nad badaniem CSB, kończymy zaleceniami dotyczącymi przyszłych badań oraz sposobami, w jakie badania mogą pomóc w lepszej ocenie diagnostycznej i wysiłkach terapeutycznych dla osób widzących profesjonalną pomoc dla CSB.

DEFINIOWANIE CSB

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat zwiększyły się publikacje dotyczące badań nad CSB (ryc. 1). Pomimo rosnącej liczby badań, wśród naukowców i klinicystów panuje niewielki konsensus co do definicji i prezentacji CSB [10]. Niektórzy uważają problematyczne / nadmierne zaangażowanie w zachowaniach seksualnych jako cechę zaburzenia hiperseksualnego [7], nieparaphilic CSB [11], zaburzenie nastroju, takie jak zaburzenie afektywne dwubiegunowe [12] lub jako "uzależnienie behawioralne" [13,14]. CSB jest również uważany za jednostkę diagnostyczną w kategorii zaburzeń kontroli impulsu w pracy ICD-11 [5].

W ciągu ostatniej dekady naukowcy i klinicyści zaczęli konceptualizować CSB w ramach problematycznej hiperseksualności. W 2010 Martin Kafka zaproponował nowe zaburzenie psychiatryczne o nazwie "zaburzenie hiperseksualne" w rozważaniu DSM-5 [7]. Pomimo próby terenowej potwierdzającej wiarygodność i zasadność kryteriów dotyczących zaburzeń hiperseksualnych [15], Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne wykluczyło zaburzenie hiperseksualne z DSM-5. Zgłoszono obawy dotyczące braku badań obejmujących obrazowanie anatomiczne i funkcjonalne, genetykę molekularną, patofizjologię, epidemiologię i testy neuropsychologiczne [8]. Inni wyrażali obawy, że zaburzenie hiperseksualne może prowadzić do sądowego nadużycia lub prowadzić do fałszywych pozytywnych diagnoz, zważywszy na brak wyraźnego rozróżnienia między normalnym zasięgiem a patologicznym poziomem seksualnych pragnień i zachowań [16-18].

Wiele kryteriów dotyczących zaburzeń hiperseksualnych ma podobieństwo do zaburzeń związanych z używaniem substancji (tabela 1) [14]. Oba obejmują kryteria odnoszące się do zaburzeń kontroli (tj. Nieudane próby moderowania lub rzucenia palenia) i ryzykowne stosowanie (tj. Użycie / zachowanie prowadzi do niebezpiecznych sytuacji). Kryteria różnią się w przypadku upośledzenia społecznego między zaburzeniami hiperseksualnymi a zażywaniem substancji. Kryteria zaburzeń używania substancji obejmują również dwie pozycje oceniające zależność fizjologiczną (tj. Tolerancję i odstawienie), a kryteria dotyczące zaburzeń hiperseksualnych nie. Charakterystyczne dla zaburzeń hiperseksualnych (w odniesieniu do zaburzeń związanych z używaniem substancji) są dwa kryteria odnoszące się do dysforycznych stanów nastroju. Kryteria te sugerują, że zaburzenie pochodzenia hiperseksualnego może odzwierciedlać nieadaptacyjne strategie radzenia sobie, a nie sposób na powstrzymanie objawów odstawienia (np. Lęku związanego z odstawieniem od substancji). To, czy dana osoba doświadcza wycofania się lub tolerancji związanej z określonym zachowaniem seksualnym, jest dyskutowane, chociaż sugerowano, że stany nastrojów dysforycznych mogą odzwierciedlać objawy odstawienia dla osób z CSB, które niedawno zmniejszyły lub przestały angażować się w problematyczne zachowania seksualne [19]. Końcowa różnica między zaburzeniem hiperseksualnym a zaburzeniami używania substancji obejmuje progowanie diagnostyczne. W szczególności zaburzenia związane z zażywaniem substancji wymagają co najmniej dwóch kryteriów, podczas gdy zaburzenie hiperseksualne wymaga spełnienia czterech z pięciu kryteriów "A". Obecnie potrzebne są dodatkowe badania w celu ustalenia najbardziej odpowiedniego progu diagnostycznego dla CSB [20].

Charakterystyka kliniczna CSB

Brak wystarczających danych dotyczących rozpowszechnienia CSB. Dane społeczności dotyczące danych na temat rozpowszechnienia CSB na dużą skalę są niewystarczające, co powoduje, że faktyczne rozpowszechnienie CSB jest nieznane. Badacze szacują współczynniki wahające się od 3 do 6% [7] u dorosłych mężczyzn stanowiących większość (80% lub więcej) dotkniętych osób [15]. W obszernym badaniu studentów amerykańskich uniwersytetów ustalono, że CSB wynosi 3% dla mężczyzn i 1% dla kobiet [21]. Wśród amerykańskich wojskowych weteranów wojennych częstość występowania była zbliżona do 17% [22]. Korzystając z danych z Narodowego badania epidemiologicznego USA dotyczącego alkoholizmu i pokrewnych warunków (NESARC), wskaźniki zapadalności seksualnej w życiu codziennym, możliwy wymiar CSB, okazały się wyższe dla mężczyzn (18.9%) niż kobiet (10.9%) [23]. Chociaż ważne, podkreślamy, że podobne luki w wiedzy nie zapobiegły wprowadzeniu patologicznego hazardu do DSM-III w 1980ie lub włączeniu internetowego hazardu do sekcji 3 DSM-5 (zobacz szacunkowe rozpowszechnienie w przedziale od około 1 do 50% , w zależności od tego, jak problematyczne jest korzystanie z Internetu i jakie jest progowe [6]).

CSB występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet [7]. Przykłady osób w wieku szkolnym [21, 24] i członków społeczności [15, 25, 26] sugerują, że mężczyźni, w porównaniu do kobiet, są bardziej skłonni do profesjonalnego leczenia CSB [27]. Wśród mężczyzn z CSB najczęściej zgłaszanymi zachowaniami o charakterze klinicznym są: masturbacja kompulsywna, używanie pornografii, przypadkowy / anonimowy seks z nieznajomymi, wielu partnerów seksualnych i płatny seks [15, 28, 29]. Wśród kobiet wysoka częstotliwość masturbacji, liczba partnerów seksualnych i korzystanie z pornografii są powiązane z CSB [30].

W badaniu polowym na zaburzenie hiperseksualne, 54% pacjentów zgłosiło rozregulowanie seksualnych fantazji, zachowań i zachowań przed osiągnięciem dorosłości, co sugeruje wczesny początek. Osiemdziesiąt dwa procent pacjentów zgłosiło progresję objawów hiperseksualnych w ciągu miesięcy lub lat [15]. Postęp seksualnych zachowań w czasie wiąże się z osobistym cierpieniem i upośledzeniem czynnościowym w ważnych dziedzinach życia (np. Zawodowym, rodzinnym, społecznym i finansowym) [31]. Osoby hiperseksualne mogą mieć skłonności do odczuwania bardziej negatywnych niż pozytywnych emocji, a samokrytyczny wpływ (np. Wstyd, wrogość) może przyczynić się do utrzymania CSB [32]. Biorąc pod uwagę ograniczone badania i mieszane wyniki, nie jest jasne, czy CSB wiąże się z deficytem w zaburzonym procesie decyzyjnym / funkcjonowaniu wykonawczym [33-36].

W DSM-5 dodano "głód" jako kryterium diagnostyczne zaburzeń związanych z używaniem substancji [1]. Podobnie, pożądanie wydaje się istotne dla oceny i leczenia CSB. Wśród młodych dorosłych mężczyzn pożądanie pornografii korelowało pozytywnie z objawami psychologicznymi / psychiatrycznymi, kompulsywnością seksualną i nasileniem uzależnienia cyberseksu [37-41]. Potencjalna rola głodu w przewidywaniu nawrotu lub wyników klinicznych.

W przypadku pacjentów szukających leczenia, studentów uniwersyteckich i członków społeczności, CSB występuje częściej wśród osób europejskich / białych w porównaniu do innych (np. Afroamerykanie, Latynosi, Amerykanie pochodzenia azjatyckiego) [15, 21] Ograniczone dane sugerują, że osoby ubiegające się o leczenie dla CSB może mieć wyższy status społeczno-ekonomiczny w porównaniu do osób z innymi zaburzeniami psychicznymi [15, 42], chociaż to odkrycie może odzwierciedlać większy dostęp do leczenia (w tym leczenia z uwzględnieniem prawa prywatnego, z uwzględnieniem ograniczeń ubezpieczenia) dla osób o wyższych dochodach. stwierdzono również u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami [28, 43, 44] i wiąże się z zachowaniami ryzykownymi z zachowaniem HIV (np. beznadziejny stosunek analny) [44, 45] CSB wiąże się z podwyższonym poziomem ryzyka seksualnego zarówno osoby heteroseksualne, jak i nieheteroseksualne, odzwierciedlone w wysokim odsetku HIV i innych przenoszonych drogą płciową.

Psychopatologia i CSB

CSB występuje często z innymi zaburzeniami psychicznymi. Około połowa osób z nadciśnieniem spełnia kryteria co najmniej jednego nastroju DSM-IV, niepokoju, zażywania substancji, kontroli impulsów lub zaburzenia osobowości [22,28,29,46]. W 103 mężczyźni szukający leczenia przymusowej pornografii i / lub przypadkowych zachowań seksualnych, 71% spełnia kryteria zaburzenia nastroju, 40% w przypadku zaburzenia lękowego, 41% w przypadku zaburzenia używania substancji i 24% w zaburzeniu kontroli impulsów [47] . Szacunkowe współczynniki współistniejących zaburzeń CSB i hazardu wahają się od 4 do 20% [25, 26, 47, 48]. Impulsywność seksualna jest związana z wieloma zaburzeniami psychicznymi u płci, szczególnie u kobiet. Wśród kobiet w porównaniu z mężczyznami impulsywność seksualna była silniej związana z fobią społeczną, zaburzeniami używania alkoholu i paranoicznymi, schizotypowymi, aspołecznymi, granicznymi, narcystycznymi, unikowymi i obsesyjno-kompulsywnymi zaburzeniami osobowości [23].

NEUROBIOLOGICZNA PODSTAWA CSB

Zrozumienie, czy CSB ma podobieństwo neurobiologiczne z (lub różni się od) używaniem substancji i hazardem, pomogłoby w informowaniu o wysiłkach związanych z ICD-11 i interwencjach terapeutycznych. Szlaki dopaminergiczne i serotonergiczne mogą przyczyniać się do rozwoju i utrzymania CSB, chociaż badania te prawdopodobnie znajdują się w powijakach [49]. Pozytywne odkrycia dotyczące citalopramu w podwójnie ślepym badaniu kontrolowanym placebo nad CSB wśród próbki mężczyzn sugerują możliwą dysfunkcję serotonergiczną [50]. Naltrekson, antagonista opioidowy, może skutecznie redukować zarówno popędy i zachowania związane z CSB, zgodnie z rolą uzależnień od substancji i hazardu, jak i zgodnie z proponowanymi mechanizmami modulacji opamidowej aktywności dopaminergicznej w szlakach mezolimbicznych [51-53].

Najbardziej przekonujący dowód między dopaminą a CSB dotyczy choroby Parkinsona. Terapie zastępcze dopaminy (np. Lewodopa i agoniści dopaminy, takie jak pramipeksol, ropinirol) są powiązane z zachowaniami / zaburzeniami kontroli impulsów (w tym CSB) u osób z chorobą Parkinsona [54-57]. Wśród pacjentów z chorobą Parkinsona 3090, stosowanie agonistów dopaminy wiązało się z 2.6-krotnym wzrostem szans na CSB [57]. Stwierdzono również, że CSB wśród pacjentów z chorobą Parkinsona ustępuje po zaprzestaniu leczenia [54]. Lewodopa jest również związana z CSB i innymi zaburzeniami kontroli impulsów w chorobie Parkinsona, podobnie jak wiele innych czynników (np. Położenie geograficzne, stan cywilny) [57].

Patofizjologia CSB, obecnie słabo poznana, jest aktywnie badana. Rozregulowana funkcja osi podwzgórze-przysadka-nadnercza została powiązana z nałogami i została niedawno zidentyfikowana w CSB. Chorzy z CSB częściej niż mężczyźni nieobjęci CSB stosowali supresory z supresją deksametazonu i mają wyższy poziom hormonów adrenokortykotropowych. Hiperaktywna oś podwzgórze-przysadka-nadnercza u mężczyzn z CSB może leżeć u podstaw zachowań głodu i zachowań CSB związanych z walką z dysforycznymi stanami emocjonalnymi [58].

Istniejące badania neuroobrazowe koncentrują się głównie na reaktywności wywołanej kolorami. Reaktywność cue jest klinicznie istotna dla uzależnień od narkotyków, przyczyniając się do apetytu, popędów i nawrotów [59]. Niedawna metaanaliza dowiodła zachodzenia na siebie między reaktywnością cynku, tytoniu, kokainy i alkoholu w prążkowiu brzusznym, korze przedniej obręczy (AC) i jądrze migdałowatym, związanej z reaktywnością cue narkotyków i głodem zgłaszanym przez samego siebie, co sugeruje, że te obszary mózgu mogą stanowić rdzeń obwód głodu narkotykowego przez nałogi [60]. Teoria motywacji motywacyjnej uzależnień zakłada, że ​​uzależnienie jest związane ze zwiększoną wrażliwością motywacyjną na bodźce związane z narkotykami, co skutkuje większą uwagą na temat wychwytywania, zachowaniami podejścia, oczekiwaniami i patologiczną motywacją (lub "chęcią") do zażywania narkotyków. [61, 62]. Ta teoria została również zastosowana do CSB [63].

W koledżu studentki [64], indywidualne różnice w aktywności mózgu związanej z nagrodą ludzką w jądrze półleżącym w odpowiedzi na pokarmy i obrazy seksualne związane prospektywnie z przyrostem masy ciała i aktywnością seksualną 6 miesięcy później. Zwiększona responsywność w mózgu w odniesieniu do jedzenia i bodźców seksualnych była związana z przejadaniem i zwiększoną aktywnością seksualną, co sugeruje powszechny mechanizm nerwowy związany z zachowaniami apetycznymi. Podczas czynnościowego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (fMRI), ekspozycja na pornograficzne sygnały wideo w porównaniu z nie-seksualnymi, ekscytującymi wideo w CSB mężczyzn w stosunku do mężczyzn spoza CSB była związana z większą aktywacją w grzbietowej przedniej części obręczy, brzusznej prążkowiu i jądrze migdałowatym, regiony zaangażowane w lek -badania reaktywności w leczeniu uzależnień [63]. Funkcjonalna łączność tych regionów wiązała się z subiektywnym pożądaniem seksualnym do wskazań, ale nie lubiła, wśród mężczyzn z CSB. Tutaj pożądanie zostało przyjęte jako wskaźnik "chcenia" w porównaniu do "sympatii". Mężczyźni z CSB w porównaniu z tymi, którzy nie osiągnęli, również zgłosili podwyższone pożądanie seksualne i wykazali większą aktywację przedniego zakrętu i prążkowia w odpowiedzi na obrazy pornograficzne [65].

Mężczyźni z CSB w porównaniu z tymi, którzy nie wykazali się większą uwagą na sygnały o charakterze jednoznacznie seksualnym, sugerują rolę wczesnego uważnego ukierunkowywania reakcji na wskazówki pornograficzne [66]. Mężczyźni z CSB zademonstrowali również większy wybór preferencji dla sygnałów uwarunkowanych zarówno bodźcami seksualnymi, jak i monetarnymi w porównaniu z mężczyznami bez CSB [67]. Większe wczesne uważne nastawienie na sygnały seksualne wiązało się z większymi zachowaniami podejścia do uwarunkowanych sygnałów seksualnych, wspierając w ten sposób motywacyjne motywacyjne teorie uzależnienia. Badani z CSB wykazywali również preferencje dla nowych obrazów seksualnych i większego przyzwyczajenia zaczepienia grzbietowego do wielokrotnego narażenia na obrazy seksualne, przy czym stopień przyzwyczajenia korelował ze zwiększoną preferencją dla seksualnej nowości [67]. Dostęp do nowych bodźców seksualnych może być specyficzny dla dostępności nowych materiałów w Internecie.

Wśród osób z chorobą Parkinsona ekspozycja na sygnały seksualne zwiększyła pożądanie seksualne u osób z CSB w porównaniu do osób bez [68]; obserwowano także zwiększoną aktywność w obszarach limbicznym, paralimbicznym, skroniowym, potylicznym, somatosensorycznym i przedczołowym, zaangażowanych w procesy emocjonalne, poznawcze, autonomiczne, wzrokowe i motywacyjne. Zwiększone pragnienie seksualne pacjentów CSB było skorelowane ze zwiększoną aktywacją w prążkowiu brzusznym i obręczy obręczy i oczodołowo-czołowo [68]. Te wyniki rezonują z tymi w uzależnieniach od narkotyków, w których obserwuje się zwiększoną aktywację tych regionów związanych z nagrodą w odpowiedzi na sygnały związane z specyficzne uzależnienie, w przeciwieństwie do stępionych odpowiedzi na ogólne lub pieniężne nagrody [69, 70]. Inne badania wskazują również na regiony przedczołowe; w teście z małym tensorem dyfuzji, mężczyźni z CSB w porównaniu z mężczyznami spoza CSB wykazywali wyższą doskonałą średnią dyfuzyjność czołową [71].

W przeciwieństwie do innych badań koncentrujących się na osobach bez CSB podkreślił rolę habituation. U mężczyzn spoza CSB dłuższa historia oglądania pornografii była skorelowana z dolną lewą odpowiedzią putaminalu na zdjęcia pornograficzne, co sugeruje potencjalną odczulanie [72]. Podobnie, w przypadku potencjalnego badania dotyczącego mężczyzn i kobiet bez CSB osoby zgłaszające problematyczne wykorzystywanie pornografii miały niższy późny pozytywny potencjał na zdjęciach pornograficznych w stosunku do osób, które nie zgłosiły problemu z używaniem. Późny pozytywny potencjał jest zwykle podwyższony w odpowiedzi na wskazówki dotyczące narkotyków w badaniach nad uzależnieniami [73]. Wyniki te kontrastują, ale nie są niezgodne z raportem zwiększonej aktywności w badaniach fMRI w podmiotach CSB; badania różnią się rodzajem bodźca, modalnością i badaną populacją. Badanie CSB wykorzystywało rzadko pokazywane filmy w porównaniu do powtarzających się zdjęć; wykazano, że stopień aktywacji różni się w porównaniu do filmów i zdjęć, a przyzwyczajenie może różnić się w zależności od bodźców. Ponadto, u osób zgłaszających problematyczne zastosowanie w badaniu potencjału związanego z wydarzeniem, liczba godzin użytkowania była stosunkowo niska [problem: 3.8, odchylenie standardowe (SD) = 1.3 w porównaniu z kontrolą: 0.6, SD = 1.5 godz. / Tydzień] w porównaniu do badanie fMRI w CSB (CSB: 13.21, SD = 9.85 versus control: 1.75, SD = 3.36 godz. / tydz.). Zatem przyzwyczajenie może odnosić się do ogólnego zastosowania, z ciężkim użyciem potencjalnie związanym z poprawioną reaktywnością cue. Potrzebne są dalsze, większe badania, aby zbadać te różnice.

Genetyka CSB

Dane genetyczne dotyczące CSB są rzadkie. Nie przeprowadzono badań asocjacyjnych CSB w całym genomie. Badanie małżeństw 88 z CSB wykazało wysokie częstotliwości występowania krewnych pierwszego stopnia z zaburzeniami związanymi z używaniem substancji (40%), zaburzeniami odżywiania (30%) lub patologicznym hazardem (7%) [74]. W bliźniaczym badaniu sugerowano, że udział w genetyce stanowi 77% wariancji związanej z problematycznymi zachowaniami masturbacyjnymi, podczas gdy 13% można przypisać niepodzielnym czynnikom środowiskowym [75]. Istotne są również wkłady genetyczne w uzależnienia od substancji i hazardu [76, 77]. Korzystając z danych bliźniaczych [78], szacowany odsetek zmienności w zakresie odpowiedzialności za zaburzenia związane z hazardem wynikający z wpływów genetycznych wynosi w przybliżeniu 50%, przy czym wyższe proporcje dotyczą poważniejszych problemów. Czynniki dziedziczne związane z impulsywnością mogą stanowić marker wrażliwości na rozwój zaburzeń związanych z używaniem substancji [79]; jednak nie zbadano jeszcze, czy czynniki te zwiększają szanse na rozwój CSB.

OCENA I LECZENIE CSB

W ostatnim dziesięcioleciu wzrosły badania nad rozpoznaniem i leczeniem CSB [80]. Różni badacze zaproponowali kryteria diagnostyczne [13] i opracowane narzędzia oceny [81], aby pomóc klinicystom w leczeniu CSB; jednakże niezawodność, ważność i użyteczność wielu z tych skal pozostają w dużej mierze niezbadane. Dokonano walidacji kilku środków, ograniczając ich uogólnienie w praktyce klinicznej.

Interwencje terapeutyczne w CSB wymagają dodatkowych badań. W kilku badaniach oceniano skuteczność i tolerancję określonych metod leczenia CSB [53, 82–86] i psychoterapeutycznych [87–91]. Psychoterapie oparte na dowodach, takie jak terapia poznawczo-behawioralna oraz terapia akceptacji i zaangażowania, wydają się pomocne w CSB [89,91,92]. Podobnie, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoninergicznego (np. Fluoksetyna, sertralina i citalopram) oraz antagoniści opioidów (np. Naltrekson) wykazały wstępną skuteczność w zmniejszaniu objawów i zachowań CSB, chociaż brakuje randomizowanych, kontrolowanych badań na dużą skalę. Istniejące badania leków były zazwyczaj studiami przypadków. Tylko w jednym badaniu [50] do oceny skuteczności i tolerancji leku (citalopramu) w leczeniu CSB zastosowano podwójnie wiążący, kontrolowany placebo projekt.

Nie ma dużych randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych oceniających skuteczność psychoterapii w leczeniu CSB. Kwestie metodologiczne ograniczają możliwość uogólnienia istniejących badań klinicznych, ponieważ większość badań stosuje słabe metody metodologiczne, różni się kryteriami włączenia / wykluczenia, nie wykorzystuje losowego przypisania do warunków leczenia i nie zawiera grup kontrolnych niezbędnych do stwierdzenia, że ​​leczenie zadziałało [80] . Potrzebne są duże, randomizowane, kontrolowane badania w celu oceny skuteczności i tolerancji leków i psychoterapii w leczeniu CSB.

Alternatywne perspektywy

Propozycja zaburzenia hiperseksualnego jako zaburzenia psychiatrycznego nie została przyjęta jednolicie. Pojawiły się obawy, że etykieta "zaburzenia" patologizuje normalne warianty zdrowych zachowań seksualnych [93] lub że nadmierne / problematyczne zachowania seksualne mogą być lepiej wyjaśnione jako rozszerzenie wcześniej istniejącego zaburzenia psychicznego lub słabe strategie radzenia sobie regulują raczej negatywne stany afektywne niż wyraźne zaburzenia psychiczne [16,18]. Inni badacze wyrażali obawy, że niektóre osoby oznaczone CSB mogą mieć jedynie wysoki poziom pożądania seksualnego [18], z sugestiami, że trudności w kontrolowaniu popędów seksualnych i wysokich częstotliwości zachowań seksualnych i konsekwencji związanych z tymi zachowaniami można wyjaśnić jaśniej jako patologiczna zmienność wysokiego pożądania seksualnego [94].

W dużej próbie chorwackich dorosłych analiza skupień zidentyfikowała dwa znaczące klastry, jeden reprezentujący problematyczną seksualność
a drugi odzwierciedla wysokie pożądanie seksualne i częste czynności seksualne. Osoby z problematycznego klastra zgłosiły więcej psychopatologii w porównaniu do osób w grupie o wysokim pożądaniu / częstej aktywności [95]. Sugeruje to, że CSB może być zorganizowana bardziej wzdłuż kontinuum rosnącej częstotliwości seksualnej i zaabsorbowania, w których przypadki kliniczne są bardziej
może wystąpić na górnym końcu kontinuum lub wymiaru [96]. Biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo dużego nakładania się CSB i wysokiego pożądania seksualnego, potrzebne są dodatkowe badania w celu zidentyfikowania cech związanych najbardziej z klinicznie niepokojącymi zachowaniami seksualnymi.

PODSUMOWANIE I WNIOSKI

Wraz z wydaniem DSM-5, zaburzenie hazardu zostało przeklasyfikowane z zaburzeniami używania substancji. Ta zmiana zakwestionowała przekonanie, że uzależnienie wystąpiło tylko w wyniku spożycia substancji zmieniających umysł i ma znaczący wpływ na strategie polityczne, profilaktykę i leczenie [97]. Dane sugerują, że nadmierne zaangażowanie w inne zachowania (np. Gry, seks, kompulsywne zakupy) może dzielić kliniczne, genetyczne, neurobiologiczne i fenomenologiczne podobieństwa z nałogami [2,14]. Pomimo rosnącej liczby publikacji na temat CSB istnieje wiele luk w wiedzy, które pomogłyby ustalić bardziej jednoznacznie, czy nadmierne zaangażowanie w zachowania seksualne można najlepiej sklasyfikować jako uzależnienie. W tabeli 2 wymieniono obszary, w których potrzebne są dodatkowe badania w celu lepszego zrozumienia CSB. Takie niewystarczające dane komplikują klasyfikację, zapobieganie i wysiłki w zakresie leczenia. Podczas gdy dane dotyczące neuroobrazowania sugerują podobieństwa między uzależnieniami od substancji a CSB, dane są ograniczone przez małe rozmiary próbek, wyłącznie męskie próbki heteroseksualne i projekty przekrojów poprzecznych. Potrzebne są dodatkowe badania, aby zrozumieć CSB u kobiet, grup upośledzonych i rasowych / etnicznych, gejów, lesbijek, osób biseksualnych i transpłciowych, osób z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną oraz innych grup.

Innym obszarem wymagającym dalszych badań jest rozważenie, w jaki sposób zmiany technologiczne mogą wpływać na ludzkie zachowania seksualne. Biorąc pod uwagę fakt, że dane sugerują, że zachowania seksualne są ułatwione za pośrednictwem aplikacji internetowych i smartfonów [98-100], dodatkowe badania powinny uwzględniać, w jaki sposób technologie cyfrowe odnoszą się do CSB (np. Kompulsywna masturbacja do pornografii internetowej lub rozmów seksualnych) oraz zaangażowanie w ryzykowne zachowania seksualne (np. seks, wielu partnerów seksualnych w jednym przypadku). Na przykład, czy zwiększony dostęp do pornografii internetowej oraz korzystanie ze stron internetowych i aplikacji na smartfony (np. Grindr, FindFred, Scruff, Tinder, Pure itp.) Zaprojektowanych w celu ułatwienia przypadkowego seksu między dorosłymi, którzy zgadzają się na to, wiąże się ze zwiększonymi doniesieniami o zachowaniach hiperseksualnych przyszłe badania. W związku z gromadzeniem takich danych, zdobytą wiedzę należy przełożyć na lepsze strategie polityczne, strategie zapobiegania i leczenia

Podziękowania

Badanie to zostało sfinansowane ze wsparcia Departamentu Spraw Weteranów, Edukacji Naukowej i Centrum Klinicznego Chorób Psychicznych VISN 1, Narodowego Centrum Odpowiedzialnej Gry oraz CASAColumbia. Treść tego rękopisu niekoniecznie odzwierciedla poglądy agencji finansujących i odzwierciedla poglądy autorów. Autorzy podają, że nie mają konfliktu interesów finansowych w odniesieniu do treści tego rękopisu.

Deklaracja interesów

Autorzy podają, że nie mają konfliktu interesów finansowych w odniesieniu do treści tego rękopisu. MNP otrzymał wsparcie finansowe lub rekompensatę za: skonsultował się i doradził Lundbeck, Ironwood, Shire, INSYS i RiverMend Health; otrzymała wsparcie badawcze (dla Yale) od National Institutes of Health, Mohegan Sun Casino, Narodowego Centrum Odpowiedzialnej Gry i farmaceutycznych produktów Pfizer; uczestniczył w ankietach, wysyłkach lub konsultacjach telefonicznych związanych z uzależnieniem od narkotyków, zaburzeniami kontroli impulsów lub innymi zagadnieniami zdrowotnymi; konsultował się z hazardem i osobami prawnymi w kwestiach związanych z kontrolą impulsów; zapewnia opiekę kliniczną w Departamencie Usług Zdrowia Psychicznego i Usług Uzależniających w Departamencie Zdrowia w Connecticut; przeprowadził przeglądy dotacji dla National Institutes of Health i innych agencji; redagował lub redagował gościnne czasopisma lub sekcje czasopism; wygłosił wykłady akademickie w wielkich rundach, wydarzeniach CME i innych miejscach klinicznych lub naukowych; i wygenerował książki lub rozdziały książek dla wydawców tekstów zdrowia psychicznego.