Toss Your Textbooks: Documenten herdefiniëren verslavingen in seksueel gedrag

American Society of Addiction Medicine
UPDATES over deze aankondiging van de American Association of Addiction Medicine:

De American Society of Addiction Medicine stelt dat verslavingen voor seksueel gedrag net zo echt zijn als drugsverslavingen

Er heeft zich een belangrijke gebeurtenis voorgedaan op het gebied van verslavingswetenschap en -behandeling. Amerika's beste verslavingsdeskundigen bij The American Society of Addiction Medicine (ASAM) hebben zojuist hun vegen vrijgegeven nieuwe definitie van verslaving. Deze nieuwe definitie maakt een einde aan het debat over de vraag of seks- en pornoverslaving 'echte verslavingen' zijn. Zij zijn.

Van de ASAM persbericht:

De nieuwe definitie is het resultaat van een intensief, vierjarig proces met meer dan 80 experts die er actief aan werken, waaronder topverslavingsautoriteiten, verslavingsgeneeskundigen en vooraanstaande neurowetenschappelijke onderzoekers uit het hele land. … Twee decennia van vooruitgang in de neurowetenschappen hebben ASAM ervan overtuigd dat verslaving opnieuw moet worden gedefinieerd door wat er in de hersenen gebeurt.

Het is waarschijnlijk dat ASAM heeft gehandeld, gedeeltelijk omdat de psychiaters die de DSM herzien (de American Psychiatric Association's Diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen) ben geweest hun voeten slepen door de aanstaande DSM-5 in lijn te brengen met de vooruitgang in onderzoek naar gedragsverslaving. Traditioneel biedt de DSM diagnoses die niet op de onderliggende ziekte zijn gebaseerd, maar op lijsten met gedragingen. Aangezien DSM-auteurs het niet eens kunnen worden over een lijst van seksueel gedrag dat een 'hyperseksualiteitsstoornis' vormt (die betrekking heeft op dwangmatig pornogebruik), zijn ze verlamd. In feite kunnen ze de aandoening uitbannen naar de appendix-Recht als het gebruik van internetporno bij adolescente jongens aan het worden is bijna universeel. (OPMERKING: dit is geschreven voordat de aanstaande DSM-5 besloot om een ​​“behacategorie viorale verslaving".)

ASAM-definitie

In tegenstelling tot, de ASAM-definitie, "Kijkt naar de rol van de hersenen in de etiologie van verslaving - wat er gebeurt met het functioneren van de hersenen en specifieke hersencircuits die het uiterlijke gedrag van verslaving kunnen verklaren." Het is een erkenning dat seksueel gedrag (bijv. Dagelijks kijken naar internetporno) het bewijs kan zijn van pathologie in de hersenen van een persoon, zonder pathologie in de hersenen van een ander te weerspiegelen.

Onderzoek toont aan dat zowel gedrags- als chemische verslavingen dezelfde belangrijke veranderingen in de anatomie van de hersenen en de fysiologie met zich meebrengen. Een Woordvoerder van ASAM uitgelegd:

De nieuwe definitie laat er geen twijfel over bestaan ​​dat alle verslavingen - of het nu gaat om alcohol, heroïne of seks - in wezen hetzelfde zijn. Dr. Raju Haleja, voormalig president van de Canadian Society for Addiction Medicine en de voorzitter van de ASAM-commissie die de nieuwe definitie bedacht, vertelde The Fix: “We beschouwen verslaving als één ziekte, in tegenstelling tot degenen die ze als een aparte ziekte beschouwen. ziekten. Verslaving is verslaving. Het maakt niet uit wat je hersenen in die richting stuurt, als het eenmaal van richting is veranderd, ben je kwetsbaar voor alle verslaving. " … Seks- of gok- of voedselverslaving [zijn] even medisch gezien even geldig als verslaving aan alcohol of heroïne of crystal meth.

Hier is een korte samenvatting van de belangrijkste punten van de American Society of Addiction Medicine:

  1. Verslaving weerspiegelt dezelfde hersenveranderingen, ongeacht of deze optreedt als reactie op chemicaliën of gedrag.
  2. Verslaving is een primaire ziekte. Het wordt niet noodzakelijk veroorzaakt door psychische problemen zoals stemmings- of persoonlijkheidsstoornissen. Dit zet het populaire idee neer dat verslavend gedrag altijd een vorm van "zelfmedicatie" is om andere aandoeningen te verlichten.
  3. Zowel gedrags- als stofverslavingen veroorzaken dezelfde belangrijke veranderingen in dezelfde neurale circuits: hypofrontaliteit, sensitisatie, desensitisatie, veranderde stresscircuits, enz.
  4. Betrokkenheid bij chronisch "verslavend gedrag" geeft aan dat de bovengenoemde hersenveranderingen hebben plaatsgevonden. Verslavend gedrag wordt dan onbewust en een gewoonte.
  5. De nieuwe definitie maakt een einde aan het oude onderscheid tussen "verslaving en dwang", dat vaak werd gebruikt om het bestaan ​​van gedragsverslavingen, waaronder pornoverslaving op internet, te ontkennen.

In tegenstelling tot de hersenen van gok-, voedsel-, videogameverslaafden, zijn de hersenen van seks- / pornoverslaafden nog niet gescand. Toch zijn de hersenmechanica van gedragsverslaving al zo goed gedefinieerd dat experts met vertrouwen kunnen zeggen dat seksueel gedrag ook potentieel verslavend is. Met andere woorden, het is niet de vorm of hoeveelheid van een stimulus, maar eerder de resulterende hersenveranderingen die er toe doen. Deze fragmenten uit ASAM's FAQs verklaren de wetenschap die alle verslaving gemeen heeft:

VRAAG: Wat is er anders aan deze nieuwe definitie?

ANTWOORD: De focus in het verleden lag in het algemeen op stoffen die verband houden met verslaving, zoals alcohol, heroïne, marihuana of cocaïne. Deze nieuwe definitie maakt duidelijk dat verslaving niet over drugs gaat, maar over hersenen. Het zijn niet de stoffen die een persoon gebruikt waardoor ze verslaafd raken; het is niet eens de hoeveelheid of frequentie van gebruik. Verslaving gaat over wat er gebeurt in de hersenen van een persoon wanneer ze worden blootgesteld aan belonende stoffen of belonend gedrag, en het gaat meer om beloningscircuits in de hersenen en gerelateerde hersenstructuren dan om de externe chemicaliën of het gedrag dat dat beloningscircuit 'aanzet'. (nadruk toegevoegd).

Verslaafden delen veel voorkomende hersenveranderingen, die zich uiten in gedrag als niet-geslaagde pogingen om het gebruik onder controle te houden, verlangens tijdens abstinentieperiodes en ontwenningsverschijnselen. Tot op heden hebben de onderliggende hersenveranderingen die bij alle verslaafden voorkomen (desensibilisatie, sensitisatie en hypofrontaliteit) al waargenomen in de hersenen van dwangmatige gokkers, overeters, videogamers. Het is waarschijnlijk dat ze ook aanwezig zijn in de dwangmatige porno-gebruikers van vandaag. Als het loopt, praat en zich gedraagt ​​als een eend, is het een eend. (Bijwerken: Cambridge University: hersenscans vinden pornoverslaving)

Een andere implicatie van de verklaring van ASAM is dat men "pornoverslaving" niet kan definiëren op basis van kijktijd of bekeken genres. Pof verslaving bestaat alleen als de relevante hersenveranderingen hebben plaatsgevonden in de kijker. Omdat hersenscans onpraktisch zijn, heeft ASAM een 5-delige beoordeling gemaakt om mensen te helpen erachter te komen of hun hersenen zijn veranderd. Dit is vergelijkbaar met het beoordelen van diabetesmarkers bij patiënten die klagen over veelbetekenende symptomen.

Deze volgende twee vragen van ASAM richten zich speciaal op seks- en voedselverslavingen:

VRAAG: Deze nieuwe definitie van verslaving verwijst naar verslaving met betrekking tot gokken, eten en seksueel gedrag. Gelooft ASAM echt dat voedsel en seks verslavend zijn?

ANTWOORD: Verslaving aan gokken is al tientallen jaren goed beschreven in de wetenschappelijke literatuur. In feite zal de nieuwste editie van de DSM (DSM-5) gokstoornis in dezelfde rubriek vermelden met verslavingen.

De nieuwe ASAM-definitie wijkt af van het gelijkstellen van verslaving met alleen substantie-afhankelijkheid, door te beschrijven hoe verslavend gedrag ook gerelateerd is aan gedrag dat lonend is. Dit is de eerste keer dat ASAM een officieel standpunt heeft ingenomen dat verslaving niet alleen 'afhankelijkheid van middelen' is.

Deze definitie zegt dat verslaving gaat over functioneren en hersencircuits en hoe de structuur en functie van de hersenen van mensen met verslaving verschillen van de structuur en functie van de hersenen van personen die geen verslaving hebben. Er wordt gesproken over beloningscircuits in de hersenen en gerelateerde schakelingen, maar de nadruk ligt niet op de externe beloningen die op het beloningssysteem werken. Voedsel- en seksueel gedrag en gokgedrag kunnen in verband worden gebracht met het "pathologisch nastreven van beloningen" zoals beschreven in deze nieuwe definitie van verslaving. (Nadruk toegevoegd.)

VRAAG: Wie heeft voedselverslaving of seksverslaving?

ANTWOORD: We hebben allemaal het hersenbeloningscircuit dat voedsel en seks lonend maakt. Dit is een overlevingsmechanisme. In een gezond brein hebben deze beloningen feedbackmechanismen voor verzadiging of 'genoeg'. Voor iemand met een verslaving wordt het circuit disfunctioneel, zodat de boodschap aan het individu 'meer' wordt, wat leidt tot het pathologische streven naar beloningen en / of verlichting door het gebruik van middelen en gedrag.

Kort gezegd, seksverslaving bestaat, en het wordt veroorzaakt door dezelfde basisveranderingen in de hersenstructuur en fysiologie als drugsverslavingen. Dit is volkomen logisch. Verslavende drugs doen immers niets anders dan normale biologische functies verhogen of verlagen. Ze kapen neurale circuits voor natuurlijke beloningen, dus het zou duidelijk moeten zijn dat extreme versies van natuurlijke beloningen (junkfood, internetporno) ook kunnen die schakelingen kapen.

Hoe zit het met pornoverslaafden?

De huidige zorgverleners en populaire adviescolumnisten worden vaak misleid over de risico's van het gebruik van internetporno, deels omdat ze weten dat masturbatie (zonder porno) zelden tot verslaving leidt. Het probleem is dat internetporno dat wel is niet alleen maar masturbatie. De overtuiging dat masturbatie en internetporno hetzelfde zijn, toont een gebrek aan inzicht in de potentiële herseneffecten van constante nieuwheid. Normaal gesproken leidt masturbatie tot gevoelens van verzadiging. Internetporno daarentegen kan dat wel override natuurlijke verzadiging. In sommige hersenen, overheersende natuurlijke verzadiging met extreme stimulatie is de glibberige helling naar verslavingsgerelateerde hersenveranderingen. Dit misverstand resulteert in slecht advies aan patiënten / klanten / lezers.

Onderzoeksuitdagingen

Wanneer onderzoekers ooit eens een kijkje nemen in het brein van pornoverslaafden op internet, zullen ze zeker de veranderingen zien die al worden waargenomen bij andere soorten internetverslaafden. Helaas, porno-verslavingsonderzoek staat voor enorme uitdagingen:

1. Controlegroepen van mannelijke, niet-internetporno-gebruikers zijn niet langer te vinden, en zelfs als ze dat zouden kunnen, zouden beoordelingsborden zeker geen protocollen goedkeuren die hen ertoe verplichten om zoveel uren per dag naar de soorten porno te kijken als veel van de jonge jongens van vandaag kijken.

2. Vage vragenlijsten (in tegenstelling tot hersenscans) maken het voor pornogebruikers moeilijk om seksuele prestatieproblemen (of sociale angst, depressie of concentratieproblemen) te verbinden met internetporno. Porno lijkt tenslotte het meest betrouwbare afrodisiacum ter wereld en gebruikers voelen zich altijd beter tijdens het gebruik. Hoe kan het juist de problemen veroorzaken die het tijdelijk geneest?

Alleen met een bredere kennis van verslaving, de symptomen en de etiologie kunnen onderzoekers en hun onderwerpen de oorzaak met effect correct verbinden. De ASAM-verklaring ondersteunt onderzoekers bij het onderzoeken van porno door de lens van hersenveranderingen.

Therapeuten hebben nieuwe verantwoordelijkheden

De verklaring van ASAM is een stap voorwaarts in het helpen om therapeuten en hun cliënten opnieuw op te leiden. Velen werden ten onrechte geleerd dat verslaving aan seksueel gedrag niet kan ontstaan ​​door overprikkeling van de hersenen via gedrag. In plaats daarvan werden ze getraind om cliënten te verzekeren dat verslaving aan seksueel gedrag nooit een risico was - tenzij de cliënt andere (vaak genetische) aandoeningen had.

Toch schatten ASAM-auteurs dat genetica slechts de helft is van de oorzaak van verslaving. Dit betekent dat verslaving kan ontstaan ​​zonder bestaande aandoeningen. Met andere woorden, porno-gerelateerde symptomen zoals depressie, sociale angst, jeugdige seksuele prestatieproblemen en concentratieproblemen moeten als mogelijk worden beschouwd gevolgen van verslaving, in plaats van te worden verondersteld altijd hun te zijn oorzaak.

De nieuwe verklaring over verslavingsgeneeskunde legt dus de verantwoordelijkheid bij therapeuten om seks- en pornoverslaafde cliënten te helpen hun gedrag fundamenteel te veranderen. Op dit moment verwijzen veel counselors cliënten gewoon door naar een arts voor psychotrope en seksueel versterkende middelen. Tegelijkertijd verzekeren ze hen dat hun seksuele gedrag typisch en onschadelijk is.

De ASAM-verklaring is een grote stap in de goede richting. In dit bericht, we houden rekening met de specifieke symptomen die porngebruikers melden, wat kan duiden op verslavingsgerelateerde hersenveranderingen.