Balancimi i vlefshmërisë, përdorimit dhe konsideratave të shëndetit publik në çrregullime për shkak të sjelljeve problematike

Stein, DJ, Billieux, J., Bowden-Jones, H., Grant, JE, Fineberg, N., Higuchi, S., Hao, W., Mann, K., Matsunaga, H., Potenza, MN, , HM, Veale, D., Ray, R., Saunders, JB, Reed, GM dhe Poznyak, V. (2018)

Balancimi i vlefshmërisë, përdorimit dhe konsideratave të shëndetit publik në çrregullime për shkak të sjelljeve problematike.

Psikiatria Botërore, 17: 363-364. doi:10.1002 / wps.20570

Koncepti i "varësive të sjelljes (jo-kimike)" u prezantua afër tre dekada më parë dhe një numër gjithnjë në rritje i literaturës është shfaqur kohët e fundit në këtë dhe në konstruksione të ngjashme1, 2. Njëkohësisht, disa autorë kanë vënë në dukje se klasifikimi i varësive të sjelljes kërkon përpjekje të mëtejshme3, 4. Këtu japim një përditësim në këtë fushë, duke theksuar punën e kohëve të fundit të ndërmarra gjatë zhvillimit të ICD-11 dhe duke trajtuar çështjen nëse është e dobishme të kemi një seksion të veçantë për çrregullimet për shkak të sjelljeve të varësisë në këtë klasifikim.

Të dy sistemet DSM dhe ICD kanë shmangur gjatë fjalën "varësia" në favor të konstruktit të "varësisë së substancës". Megjithatë, DSM-5 përfshin çrregullimet e lojërave të fatit në kapitullin e tij mbi çrregullimet e lidhura me substancën dhe ato që krijojnë varësi, dhe ofron kritere për çrregullimet e lojërave të internetit, duke e konsideruar atë një entitet që kërkon studim të mëtejshëm dhe duke theksuar ngjashmëritë e tij me çrregullimet e përdorimit të substancave5-7. Në draftin ICD-11, Organizata Botërore e Shëndetësisë ka prezantuar konceptin e "çrregullimeve për shkak të sjelljeve problematike" për të përfshirë çrregullimet e lojërave të fatit dhe lojrave2, 8. Këto çrregullime karakterizohen nga kontrolli i dëmtuar i angazhimit në sjelljen e varësisë, sjellja që zë një rol qendror në jetën e personit dhe angazhimi i vazhdueshëm në sjellje pavarësisht pasojave të pafavorshme, me shqetësime shoqëruese ose dëmtime të konsiderueshme në personale, familjare, sociale dhe të tjera fusha të rëndësishme të funksionimit2, 8.

Një fokus i rëndësishëm gjatë zhvillimit të DSM-5 ishte në validatorët diagnostikues. Sigurisht, ekzistojnë disa dëshmi për mbivendosje midis çrregullimeve të përdorimit të substancave dhe çrregullimeve për shkak të sjelljeve të varësisë, si p.sh. çrregullimi i lojërave të fatit, në vlerësuesit kryesorë përfshirë komorbiditetin, mekanizmat biologjikë dhe përgjigjen ndaj trajtimit5-7. Për çrregullimet e lojrave, ka informacione në rritje në tiparet klinike dhe neurobiologjike. Për një gamë të gjerë të varësive të tjera të sjellshme të sjelljes, ekzistojnë më pak dëshmi. Më tej, disa prej këtyre kushteve mund të tregojnë gjithashtu mbivendosje me çrregullimet e kontrollit të impulsit (në DSM-IV dhe ICD-10), duke përfshirë komorbiditetin, mekanizmat biologjikë dhe përgjigjen ndaj trajtimit9.

Grupet që punojnë në ICD ‐ 11 njohin rëndësinë e vlerësuesve të çrregullimeve mendore dhe të sjelljes, duke pasur parasysh që një sistem klasifikimi me vlefshmëri më të madhe diagnostike mund të çojë drejt përmirësimit të rezultateve të trajtimit. Në të njëjtën kohë, grupet e punës ICD ‐ 11 janë përqendruar veçanërisht në dobitë klinike dhe konsideratat e shëndetit publik në diskutimet e tyre, me një fokus të qartë në përmirësimin e kujdesit parësor në mjediset jo-specialistë, në përputhje me theksin e ICD ‐ 11 në shëndetin global të mendjes. Diferencimet e imëta të çrregullimeve dhe nëntipeve të çrregullimeve, edhe nëse mbështeten nga puna empirike mbi vlefshmërinë diagnostike, pa dyshim nuk janë aq të dobishme në kontekste ku jo-specialistët ofrojnë kujdes. Sidoqoftë, aftësia e kufizuar dhe dëmtimi shoqërues janë çështjet kryesore në këtë këndvështrim, duke mbështetur përfshirjen e çrregullimeve të lojërave të fatit dhe lojrave në ICD ‐ 112, 8.

Ka arsye të shumta përse njohja e çrregullimeve për shkak të sjelljeve problematike dhe përfshirja e tyre në nosologji së bashku me çrregullimet e përdorimit të substancave mund të kontribuojnë në përmirësimin e shëndetit publik. E rëndësishmja, një kornizë e shëndetit publik për parandalimin dhe menaxhimin e çrregullimeve të përdorimit të substancave mund të jetë i zbatueshëm për çrregullimet e lojërave të fatit, çrregullimet e lojrave dhe ndoshta disa çrregullime të tjera për shkak të sjelljeve problematike (megjithëse projekti ICD-11 sugjeron që mund të jetë e parakohshme klasifikimi i ndonjë çrregullimi tjetër për shkak të sjelljeve të varësisë jashtë çrregullimeve të lojërave të fatit dhe lojrave).

Një kuadër i shëndetit publik për të shqyrtuar çrregullimet për shkak të sjelljeve problematike ka një numër përparësish specifike. Veçanërisht, ajo i kushton vëmendje të duhur: a) spektrit nga sjellja e kohës së lirë pa ndonjë dëmtim të shëndetit deri te sjellja që shoqërohet me dëmtime të konsiderueshme; b) Nevoja për anketime me kualitet të lartë të përhapjes dhe kostove të këtyre sjelljeve dhe çrregullimeve, dhe c) dobishmërinë e hartimit të politikave të bazuara në dëshmi për të zvogëluar dëmin.

Edhe pse disa mund të jenë të shqetësuar për mjekimin e zgjedhjeve të zakonshme të jetesës dhe jetesës, një kuadër i tillë e pranon hapur se disa sjellje me potencial të varur nuk janë domosdoshmërisht dhe kurrë nuk mund të bëhen çrregullime klinike dhe thekson se parandalimi dhe zvogëlimi i barrës shëndetësore dhe sociale me çrregullime për shkak të sjelljeve problematike mund të arrihen në mënyra kuptimplote nga ndërhyrjet jashtë sektorit të shëndetësisë.

Disa kritika të tjera të konstrukteve të çrregullimeve të sjelljes ose çrregullimeve për shkak të sjelljeve të varësisë mund të ngrihen për diskutim. Ne kemi theksuar më parë në këtë revistë se nevojitet punë shtesë për të bërë pohime të forta rreth vlefshmërisë diagnostike9, dhe drafti ICD-11 aktualisht gjithashtu liston çrregullimet e lojërave të fatit dhe lojrave në pjesën për "çrregullimet e kontrollit të impulsit". Lidhur me këtë, ekziston një shqetësim i arsyeshëm se kufijtë e kësaj kategorie mund të shtrihen në mënyrë të papërshtatshme përtej lojrave dhe çrregullimeve të lojrave për të përfshirë shumë lloje të tjera të aktivitetit njerëzor. Disa nga këto argumente përputhen me ato që theksojnë rreziqet e një modeli mjekësor reduktues të çrregullimeve të përdorimit të substancave.

Ndërsa dijeni për rëndësinë e këtyre çështjeve, pikëpamja jonë është që barra potencialisht e madhe e sëmundjes për shkak të varësisë së sjelljes kërkon një përgjigje proporcionale dhe se kuadri optimal është një shëndet publik.

Këtu kemi përshkruar arsyet pse një kuadër i shëndetit publik që është i dobishëm për çrregullimet e përdorimit të substancave mund të aplikohet me sukses edhe në çrregullimet e lojërave të fatit, në çrregullimet e lojrave dhe potencialisht në kushte të tjera shëndetësore për shkak të sjelljeve problematike. Ky argument siguron mbështetje për përfshirjen e çrregullimeve të përdorimit të substancave, çrregullimeve të lojërave të fatit dhe çrregullimeve të lojrave në një seksion të vetëm të kapitullit mbi çrregullimet mendore, të sjelljes ose të neurodevelopmental në ICD-11.

Autorët e vetëm janë përgjegjës për pikëpamjet e shprehura në këtë letër dhe ato nuk përfaqësojnë domosdoshmërisht vendimet, politikat ose pikëpamjet e Organizatës Botërore të Shëndetësisë. Letra bazohet pjesërisht në punën e Veprimit CA16207 "Rrjeti Europian për Përdorimin Problematik të Internetit", mbështetur nga Bashkëpunimi Evropian në Shkencë dhe Teknologji (COST).

Referencat

  1. Chamberlain SR, Lochner C, Stein DJ et al. Eur Neuropsychopharmacol 2016; 26: 841-55.
  2. Saunders JB, Hao W, Long J et al. J Behav Addict 2017; 6: 271-9.
  3. Starcevic V. Aust NZJ Psikiatria 2016; 50: 721-5.
  4. Aarseth E, Bean AM, Boonen H et al. J Behav Addict 2017; 6: 267-70.
  5. Hasin DS, O'Brien CP, Auriacombe M et al. Am J Psikiatria 2013; 170: 834-51.
  6. Petry NM. Dhënie pas 2006;101(Suppl. 1):152‐60.
  7. Potenza MN. Dhënie pas 2006;101(Suppl. 1):142‐51.
  8. Saunders JB. Curr Opin Psikiatria 2017; 30: 227-37.
  9. Grant JE, Atmaca M, Fineberg NA et al. Psikiatria Botërore 2014; 13: 125-7.