Sistemi mesolimbik dhe varësia e të ngrënit: çfarë sheqeri bën dhe nuk e bën (2016)

Vëllimi 9, Qershor 2016, Faqet 118-125

Ushqimi, sjellja dhe funksioni i trurit

http://dx.doi.org/10.1016/j.cobeha.2016.03.004


Pikat kryesore

• Saharoja po përforcon dhe nxit lirimin e dopaminit të pavarur nga shijen e saj.

• Droga dhe sukroza kanë efekte të forta por të përkohshme në sistemin mesolimbik.

• Drogat e varur rëndë pengojnë plasticitetin e trurit pas ekspozimit afatgjatë.

• Asnjë të dhënë aktualisht nuk sugjeron përshtatje të ngjashme qendrore pas saharozës.


Çrregullimet e obezitetit dhe trashje janë një kërcënim i madh për shëndetin publik. Është sugjeruar që varësia e ushqimit është një koncept klinik i vlefshëm dhe se varësia e ushqimit është një faktor kontribues për epideminë e trashje. Hulumtimet që kanë të bëjnë me dietat me "kufizim" të kufizuar kanë treguar se brejtësit do të shfaqin sjellje të lidhura me saharozë që i kujton varësisë së substancave, në kushte të caktuara. Megjithatë, mbetet një pyetje, nëse ushqimi ose përbërës të caktuar të ushqimit kanë cilësi të varur nga droga e abuzimit. Alternativa është se 'varësia e ushqimit' (ose më mirë 'varësia e të ngrënit') nuk është një çrregullim i përdorimit të substancës në kuptimin që njerëzit janë të varur nga ndonjë substancë ose përbërës i caktuar i ushqimit, por më tepër një çrregullim i varur që përfshin ndalimin e marrjes së ushqimit në përgjithësi që ndan ngjashmëritë me varësi të sjelljes, si për shembull kumar problematik. Këtu ne përshkruajmë se si sheqeri (një komponent kandidat i varur nga ushqimet e konsumuara shpesh) ka efekte afatshkurtra dhe afatgjata në tru dhe krahasoj këtë me atë se sa substanca varësuese ndryshojnë funksionalisht sistemin mesolimbik të dopamines. Ne fokusohemi në këtë sistem pasi ndryshimet e plasticitetit në sistemin mesolimbik janë përfshirë në zhvillimin e varësisë nga droga. Ne konkludojmë se sheqeri ka një ndikim të fortë të drejtpërdrejtë në sistemin dopamin, i cili nënkupton cilësitë e thella të përforcimit të tij. Megjithatë, për momentin ka prova të kufizuara që sugjerojnë se marrja e sheqerit shkakton ndryshime të plasticitetit të krahasueshme me ato të shkaktuara nga droga të abuzimit. Kështu, bazuar në literaturën e tanishme ne propozojmë që ndoshta është efekti afatgjatë i sheqerit në tru, si në mënyrë cilësore ashtu edhe sasiore, ndryshe nga ato të substancave të varësisë