Kam pasur ditëlindjen time 25th dje dhe e kam bërë atë ditë 90. Së fundi. Përpjekja ime e parë për të lënë ishte përsëri në 2012. Sende të mira filluan të ndodhnin kur unë arrita disa vija të mirë.
Ajo që më bëri më në fund u largua ishte realizimi se një jetë me ZKM nuk është një jetë me vlerë të jetesës. Ndoshta jo mantra më e mirë në botë, por ajo ka punuar për mua.
Ndihem sikur ende kam një rrugë të gjatë për të shkuar. Unë nuk e konsideroj veten më të varur nga PMO më, por të gjitha problemet e mia nuk zhduken magjike. Unë ende kam një depresion të madh, OCD, PTSD dhe ndoshta çrregullime të skizofrenisë.
Për mua, gjithçka vlen për këtë: Jeta është tepër e shkurtër. Vdekja është e përjetshme. Puno përmes mutit tënd. Çdo gjë do të ndjehet krejtësisht e pashpresë në kohë. Mund të ndiheni edhe vetëvrasës. Megjithatë, emocionet do të kalojnë përfundimisht. Është e mundur të kesh një jetë të mirë, pa marrë parasysh se sa merak duhet të kalosh në rrugën tënde. Kurrë mos harroni atë.
LINK -Më në fund e bëri atë ditë 90
by NFSB
;