Unë kam lexuar postime në këtë forum për një kohë të gjatë dhe më ka ndihmuar jashtëzakonisht shumë në udhëtimin tim, kështu që dua t'ju falënderoj të gjithëve.
Vendosa të krijoj një llogari vetëm për të pasur një përçartje për përvojën time sepse është diçka që nuk ia kam thënë askujt më parë.
Unë jam mashkull 25 vjeç dhe kam qenë i varur nga pornografia për një kohë të gjatë që kur isha ndoshta 10 vjeç. Zbulova se pornografia po më shkaktonte probleme në jetën time disa vite më parë dhe që atëherë po përpiqesha ta lija. Nuk e kisha idenë se do të ishte kaq e vështirë dhe mësova aq shumë për veten time duke u përpjekur të mposht varësinë time. Më 30 nëntor të vitit të kaluar ishte hera e fundit që pashë pornografi dhe pas asaj seance rashë në depresionin më të thellë që kam ndjerë ndonjëherë në jetën time. Isha shtrirë në të keqen time në orën 2 të mëngjesit dhe ndjeva se tradhtova veten dhe dhimbja që ndjeva ishte e padurueshme. Nuk mund të flija gjithë natën. Ishte koha kur u ndjeva në depresion, vetëvrasje, nihiliste dhe gjithçka ndihej e errët në jetën time. Kuptova se kam krijuar një ferr për veten time. Nuk kishte asnjë tjetër për të fajësuar përveç meje.
Mendoj se përjetimi i atyre ndjenjave ishte i nevojshëm që më në fund të merrja një vendim përfundimtar për të ndaluar plotësisht këtë pisllëk në jetën time. Kuptova se nëse e krijoja këtë situatë për veten time, do të kem gjithashtu fuqinë ta ndryshoj atë. Dhe varet nga unë nëse dua të krijoj një jetë që dua ta jetoj ose nëse dua të krijoj një ferr për veten time. Vendosa të jetoj. Vendosa ta largoj njëherë e mirë këtë pisllëk . Dhe kjo ishte një ndryshim i lojës për mua. Duke parë përgjegjësinë time morale në krijimin e parajsës ose ferrit ishte si një zgjim fetar. Ose shikoj pornografi dhe bëj gjërat që di se janë të gabuara ose krijoj jetën për mua që ia vlen të jetoj. Vendimi ishte në dorën time dhe unë isha agjenti që vendoste mes parajsës dhe ferrit. Unë zgjodha parajsën.
Kanë kaluar gati dy muaj dhe unë jam abstenuar plotësisht nga pornografia dhe masturbimi. Unë kam pasur periudha më parë kur nuk shikoja pornografi për një kohë të gjatë, por u ktheva përsëri në varësinë time. Këtë herë e di që është ndryshe për arsyet që përshkrova më sipër. Më në fund ndjej se jam në kontroll të varësisë dhe jo varësisë time mbi mua.
Përfitimet që po përjetoj:
Përfitimet sociale – Shumica e përfitimeve që vura re janë padyshim sociale. Kur isha thellë në varësinë time, isha një guaskë e një personi. I frikësuar nga situatat sociale, i frikësuar nga gratë, i frikësuar për të thënë mendimin tim, jashtëzakonisht i shqetësuar nga ana sociale. Që kur e lashë këtë zakon, çdo ditë e vura re përmirësimin në këtë fushë. Çdo ditë po përjetoj më shumë përfitime sociale. Unë jam më karizmatik, jam shumë më qesharak, shumë më i qetë në situata sociale, të flasësh me femra është shumë më e lehtë çdo ditë që kalon. Unë jam më i sigurt dhe i sigurt në situatat sociale. Më në fund po filloj të ndihem i lidhur me veten time të vërtetë kur flas.
Unë nuk e di vërtet shkencën pas kësaj. Nëse dikush ka një shpjegim shkencor, do të doja ta dëgjoja. Unë vetëm mund të hamendësoj. Shikimi i pornografisë dhe masturbimi është një akt i turpshëm. Askush nuk është krenar për të. Askush nuk del dhe flet me miqtë dhe familjen se sa pornografi shikojnë dhe sa herë masturbojnë. Të gjithëve na vjen turp për atë akt. Kjo është arsyeja pse ne ndjejmë qartësi pas arrë. Është vetja jonë më e lartë që na thotë se çfarë nuk duhet ta bëjmë këtë. Unë nuk jam vërtet i sigurt, por supozimi im është se kjo është arsyeja pse ne ndihemi në ankth shoqëror dhe jo të sigurt. Si mund të jemi të sigurt duke ditur se çfarë po bëjmë kur jemi vetëm dhe kemi kaq shumë turp? Ne nuk mund ta falsifikojmë besimin. Ajo duhet të vijë nga brenda dhe duhet të jetë e vërtetë. Kur kemi kaq shumë turp, besimi nuk mund të jetë i vërtetë. Edhe nëse përpiqemi të veprojmë të sigurt, ne e dimë se po gënjejmë, ne nuk jemi të vërtetë me veten tonë. Ne nuk mund të kemi një vetëvlerësim më të mirë duke e falsifikuar atë. Nëse jemi të mjerë dhe po e tradhtojmë veten duke parë pornografi, nuk mund të vendosim thjesht të ndihemi mirë për të dhe të kemi një vetëvlerësim dhe besim të mirë. Thjesht nuk është e vërtetë. Kur më në fund ndalojmë dhe koha kalon, dhe ne me të vërtetë ndiejmë se e kemi kapur këtë varësi, atëherë mund të fillojmë të ndihemi vërtet të sigurt. Pikërisht atëherë turpi fillon të zhduket. Ndihem shumë më mirë me veten time dhe shumë më të sigurt sepse e di që personi që shikonte pornografinë vitin e kaluar nuk jam më unë. Ai person ka vdekur. Unë nuk do ta tradhtoj veten. Nuk do të kthehem kurrë në jetën time atje.
Ankthi dhe depresioni u hoqën - Ndihem shumë më mirë që kur u ndala me këtë papastërti. Ankthi dhe depresioni është një temë e ndërlikuar dhe nuk dua të them se pornografia dhe masturbimi ishin 100% arsyeja për të. Por padyshim që luajti një rol të madh në këtë.
Më shumë motivim, dëshirë dhe shtytje – ndihem shumë më i motivuar dhe ambicioz. Ne të gjithë e dimë se si varësia ndaj pornografisë mund të varfërojë dopaminën tonë dhe ne humbasim shumë motivim dhe përpjekje për të arritur gjëra të tjera në jetë. Që kur ndalova e ndjej se po kthehem. Unë gjithashtu ndalova aktivitetet e tjera të lira të dopaminës si lëvizja pasive nëpër Instagram, Facebook, Youtube, ndalova së ngrëni sheqer. Unë jam duke bërë një detoksifikimin e dopaminës dhe po më ndihmon vërtet. Unë jam shumë më i motivuar për të ndjekur gjërat në jetën time.
Po ndjej emocione më thellë – do ta konsideroj këtë një përfitim edhe pse ndoshta jo të gjithë do të jenë dakord. Thashë se kjo varësi më mësoi shumë për veten time. Një gjë tjetër që kuptova është se po mpija ndjenjat e mia me kënaqësi dhe varësi. Sa herë që ndjeja ndonjë dhimbje emocionale, e mpija atë me pornografi. Sapo ndalova, ato emocione u kthyen plotësisht. Jeta mund të na lëndojë dhe me disa përvoja jetësore kam përjetuar trishtim, zhgënjim, zemërim, xhelozi, thyerje zemre dhe ato emocione nuk janë të këndshme, por kjo është ajo që do të thotë të jesh njeri. Nuk do ta ndërroja kurrë me mpirje emocionale që po ndjeja. Për shkak se kur ndodhin gjëra të mira, unë jam në gjendje të përjetoj gëzim dhe lumturi në një nivel shumë më të thellë gjithashtu.
E di qe kam vetem 55 dite dhe kam nje rruge te gjate per te mposhtur kete vese por sic thashe e di qe nuk kthehem. Unë kam një përgjegjësi morale për të hequr qafe këtë. Kështu që mezi pres një udhëtim të përjetshëm.
Jeta është e vështirë dhe e vështirë dhe mund të na lëndojë. Por ne duhet ta pranojmë si të tillë dhe të mos i fshihemi me pornografi dhe kënaqësi të lira.